25 Αυγούστου 2024
Είναι η 238η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 128 ημέρες για τη λήξη του
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:49 – Δύση ήλιου: 20:04
Διάρκεια ημέρας: 13 ώρες 15 λεπτά
🌗 Σελήνη 21.1 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Βαρθολομαίο και Τίτο
Γεγονότα
1898 – 700 Έλληνες και 17 Άγγλοι σφαγιάζονται στο Ηράκλειο της Κρήτης από τους Τούρκους. Η σημερινή κεντρική «οδός 25ης Αυγούστου» στην πόλη ονομάστηκε έτσι από αυτό το γεγονός. Στις 18 Ιουλίου 1898 η Συνέλευση των Κρητών εξέλεξε εκτελεστική επιτροπή, το «Εκτελεστικόν Κρήτης», που θα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της νήσου για το χρονικό διάστημα μέχρι την άφιξη του ύπατου αρμοστή πρίγκηπα Γεωργίου, δευτερότοκου γιου του βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου Α’. Το αποτελούσαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Ιωάννης Ζαχαράκης, ο Ιωάννης Σφακιανάκης, ο Εμμανουήλ Μυλωνογιαννάκης, ο Νικόλαος Γιαμαλάκης και ο Αντώνιος Χατζηδάκης.
Η εξέλιξη αυτή ανησύχησε, όπως ήταν φυσικό, τους Τουρκοκρητικούς (γηγενείς μουσουλμάνους, ως επί το πλείστον), που αποτελούσαν περί το 15% του συνολικού αριθμού των κατοίκων της μεγαλονήσου. Κι ενώ απόσπασμα του αγγλικού στρατού εγκαθιστούσε στο Ηράκλειο υπαλλήλους τού Εκτελεστικού, σύμφωνα με την απόφαση των ξένων ναυάρχων, ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος της πόλης εξετράπη σε πράξεις πρωτοφανούς βαρβαρότητας.
Στις 25 Αυγούστου 1898, εκατοντάδες χριστιανοί σφαγιάστηκαν και μαζί τους 17 άγγλοι στρατιώτες και ο πρόξενος της Αγγλίας στο Ηράκλειο Λυσίμαχος Καλοκαιρινός. Πυρπολήθηκαν καταστήματα και συνοικίες χριστιανών και η εικόνα επανέφερε στη μνήμη τις σκληρότερες στιγμές της τουρκικής θηριωδίας.
1928 – Πρωτοεμφανίζονται οι αριθμοί στις φανέλες των παικτών, στους αγώνες ποδοσφαίρου Άρσεναλ – Σέφιλντ Γουένσντεϊ και Τσέλσι – Σουόνσι Τάουν. Οι γηπεδούχοι φοράνε νούμερα από 1 έως 11 και οι φιλοξενούμενοι από 12 έως 22. Στη σημερινή εποχή μπορούμε να δούμε οποιονδήποτε αριθμό στη φανέλα ενός ποδοσφαιριστή, αλλά κάποτε δεν ήταν έτσι. Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που έχει να παρουσιάσει πολλές αλλαγές στο πέρασμα του χρόνου. Αλλες θετικές, άλλες αρνητικές. Αλλες ήταν απαραίτητες, άλλες δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνουν.
Μία από τις σημαντικότερες, όσο αυτονόητη κι αν μας φαίνεται σήμερα, ήταν το να καθιερωθούν οι αριθμοί στις φανέλες των παικτών. Κάτι που ξεκίνησε ως συζήτηση στην Αγγλία στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια για να γίνει δεκτή η πρόταση. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η Τσέλσι έβαλε αριθμούς στις φανέλες των παικτών της για μια περιοδεία φιλικών αγώνων στη Βραζιλία το 1929, κίνηση που προκάλεσε θετικά σχόλια στον Τύπο, αλλά η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας παρέμενε… δύσκολη. Τελικά όλα θα άλλαζαν το 1933 και συγκεκριμένα στον τελικό του αγγικού κυπέλλου ανάμεσα σε Έβερτον και Μάντσεστερ Σίτι. Εκεί, η ομάδα του Λίβερπουλ είχε αριθμούς από το 1 ως το 11 στις φανέλες της, αυτή από το Μάντσεστερ από το 12 ως το 22 και τα σχόλια όλων είναι ήταν τόσο θετικά, ώστε να αρχίσει να υποχωρεί και η ομοσπονδία. Μια υποχώρηση που ολοκληρώθηκε το 1939, όταν η σεζόν άρχισε -αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του Β’ παγκοσμίου πολέμου- με τις ομάδες να έχουν κανονικά αριθμούς στις φανέλες τους.
1949 – Στις 5:30 το πρωί ο Εθνικός Στρατός εξαπολύει την τελική επίθεσή του στον Γράμμο εναντίον των ανταρτών του «Δημοκρατικού Στρατού» (ΔΣΕ). Η Επιχείρηση Πυρσός ήταν η τελική εκστρατεία που ξεκίνησε ο Εθνικός Στρατός κατά του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου. Οι δυνάμεις του Εθνικού Στρατού είχαν συγκεντρώσει 180.000 άνδρες, και αποτελούνταν από 2 Σώματα Στρατού τα οποία απαρτιζόταν από: 7 μεραρχίες Πεζικού, 1 μεραρχία Ορεινών Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) που περιλάμβανε τις VIII, I, X, II, III μοίρες καταδρομών, 2 ανεξάρτητες Ταξιαρχίες και 14 ελαφρά τάγματα πεζικού, 150 περίπου πεδινά και ορειβατικά πυροβόλα, πλήθος αεροπλάνων και 200 άρματα μάχης. (Ο Σ. Γρηγοριάδης κάνει λόγο για 180.000 άνδρες και ο Τ. Βουρνάς για 150.000). Το A’ Σώμα Στρατού, διοικούσε ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος και το Β’ Σώμα Στρατού, ο Στυλιανός Μανιδάκης.
Ο Δημοκρατικός Στρατός (ΔΣΕ) διέθετε 6.500 μαχητές στον Γράμμο και 8.500 στο Βίτσι και 2.500 σε εφεδρεία στο αλβανικό έδαφος και πίστευε ότι θα καταφέρει να εμπλέξει τον Εθνικό Στρατό σε πόλεμο φθοράς και ελιγμών. Κατείχε επίσης 45 ορειβατικά πυροβόλα, 15 αντιαεροπορικά και 27 αντιαρματικά. Το σχέδιο προβλεπόταν να διεξαχθεί σε τρεις φάσεις: Πυρσός Α΄ (2-8 Αυγούστου): Στην πρώτη φάση προβλέπονταν σποραδικές παραπλανητικές επιθέσεις στον Γράμμο, με σκοπό να δημιουργηθεί η αίσθηση στον ΔΣΕ ότι εκεί θα εκδηλωνόταν η κύρια επίθεση του αντιπάλου και να καθηλωθούν οι δυνάμεις του. Πυρσός Β΄(10-16 Αυγούστου): Η δεύτερη φάση του σχεδίου προέβλεπε ότι η κύρια ενέργεια του ΕΣ, μετά την εφαρμογή του Πυρσός Α΄, θα εξελισσόταν στην περιοχή του όρους Βίτσι με σκοπό την κατάληψή της και την εξόντωση ή αιχμαλωσία των ανταρτών. Πυρσός Γ΄ (24-30 Αυγούστου): Η τρίτη και τελική φάση προέβλεπε αποφασιστική ενέργεια στην περιοχή του όρους Γράμμου, με σκοπό την κατάληψή της και την εξόντωση ή αιχμαλωσία των κομμουνιστικών ανταρτικών δυνάμεων, καθώς και την απόφραξη των αλβανικών συνόρων, για να μην υπάρχει καμία διέξοδος στις δυνάμεις του ΔΣΕ.
Μετά την επιτυχία της προηγούμενης επιχείρησης Πύραυλος, οι δυνάμεις του ΔΣΕ στην κεντρική Ελλάδα νικήθηκαν και μόνο ο Γράμμος και το Βίτσι στη βορειοδυτική Ελλάδα παρέμειναν υπό τον έλεγχό τους. Η γιουγκοσλαβική βοήθεια προς τους Έλληνες κομμουνιστές είχε σταματήσει, τον Φεβρουάριο του 1949, μετά τις διαφωνίες των Τίτο – Στάλιν. Ο Εθνικός Στρατός ξεκίνησε την επίθεση στον Γράμμο και την κύρια δύναμή του στο Βίτσι. Πέντε ημέρες πάλης κόστισαν στον Εθνικό Στρατό 1.682 θύματα και 1.182 στον ΔΣΕ, ενώ πάνω από 1.000 τραυματίες είχαν περάσει στα αλβανικά σύνορα. Στις 25 Αυγούστου, η αλβανική κυβέρνηση του Ενβέρ Χότζα διέκοψε τη βοήθειά της στον ΔΣΕ και αφόπλισε τους Έλληνες κομμουνιστές στο έδαφός της. Η επιχείρηση έληξε στις 10 π.μ. στις 30 Αυγούστου. Οι Έλληνες κομμουνιστές παραδόθηκαν επισήμως στα μέσα Οκτωβρίου, σταματώντας τον εμφύλιο πόλεμο.
1960 – Τελετή έναρξης των 17ων Ολυμπιακών Αγώνων στη Ρώμη. Η Ρώμη διοργάνωσε τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, που διεξήχθησαν επί ιταλικού εδάφους (25 Αυγούστου – 11 Σεπτεμβρίου), με απόλυτη επιτυχία, ισορροπώντας ανάμεσα στο αρχαίο και το σύγχρονο πνεύμα. Για πρώτη φορά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν πλήρη τηλεοπτική κάλυψη μέσω της Γιουροβίζιον, ενώ χρησιμοποιήθηκαν υπολογιστές της IBM για την επεξεργασία των αποτελεσμάτων.
Τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960 διεκδίκησαν 7 πόλεις (Ρώμη, Λωζάνη, Ντιτρόιτ, Βουδαπέστη, Βρυξέλλες, Πόλη του Μεξικού, Τόκιο). Στις 15 Ιουνίου 1955, κατά τη διάρκεια της 50ης συνόδου της ΔΟΕ στο Παρίσι, επικράτησε της Λωζάνης στην τρίτη ψηφοφορία με 35 ψήφους έναντι 24 της ελβετικής πόλης.
Στους Ολυμπιακούς της Ρώμης πήραν μέρος 5.338 αθλητές (4.727 άνδρες και 611 γυναίκες) από 83 χώρες. Η τελετή έναρξης έγινε στο γνωστό μας «Ολύμπικο» και εκεί ακούστηκε για πρώτη φορά ως επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων ο «Ολυμπιακός Ύμνο»ς των Σαμάρα – Παλαμά.
Στον πίνακα των μεταλλίων κυριάρχησε η Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) με 103 (43-29-31), έναντι 71 των ΗΠΑ (34-21-16) και 42 της ενωμένης ομάδας της Γερμανίας (12-19-11). Μορφές των αγώνων αναδείχτηκαν ο ξυπόλητος μαραθωνοδρόμος Αμπέμπε Μπικίλα από την Αιθιοπία, ο αμερικανός πυγμάχος Κάσιους Κλέι (ο μετέπειτα θρύλος της πυγμαχίας Μοχάμετ Άλι), που κέρδισε δια περιπάτου την κατηγορία των 81 κιλών, η αμερικανίδα σπρίντερ Βίλμα Ρούντολφ, η επονομαζόμενη «μαύρη γαζέλα» με χρυσά στα 100 μ., 200 μ. και 4×100 μ. Τα περισσότερα μετάλλια, 7 (4-2-1) κατέκτησε ο σοβιετικός γυμναστής Μπόρις Σάκλιν.
Οι Αγώνες αμαυρώθηκαν από τον θάνατο του δανού ποδηλάτη Κνουτ Γιάνσεν κατά τη διάρκεια των 100 χιλιομέτρων ομαδικής χρονομέτρησης. Από την τοξικολογική εξέταση αποδείχθηκε ότι είχε λάβει υπερβολική δόση απαγορευμένων ουσιών. Ήταν το πρώτο θανατηφόρο κρούσμα ντόπινγκ στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Ελλάδα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς της Ρώμης με 48 αθλητές κι έπειτα από 48 χρόνια πανηγύρισε χρυσό μετάλλιο. Το κατέκτησε ο τότε διάδοχος του ελληνικού θρόνου και μετέπειτα βασιλιάς Κωνσταντίνος, στην ιστιοπλοΐα, με το σκάφος «Νηρεύς», τύπου Ντράγκον και πλήρωμα δύο έμπειρους ιστιοπλόους, τον Γιώργο Ζαΐμη και τον Οδυσσέα Εσκιτζόγλου.
2004 – Η Φανή Χαλκιά κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 400 μέτρα μετ’ εμποδίων, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η Φανή Χαλκειά γεννήθηκε στη Λάρισα, στις 2 Φεβρουαρίου του 1979. Διακρίθηκε την δεκαετία του ΄90 στο μίτινγκ «Ολυμπιακές Μέρες». Στον ανοικτό στίβο πέτυχε 53.46 καλύτερη επίδοση, στα «Τοφάλεια» (2003).
Τον Αύγουστο του 2003 πέτυχε καλύτερη επίδοση και στα 400μ. εμπόδια, στη Θεσσαλονίκη (56.40). Πανελλήνιο ρεκόρ στα 400μ. πέτυχε στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος κλειστού στίβου της Βουδαπέστης (Μάρτιος 2004), με επίδοση 51.77, το οποίο βελτίωσε με επίδοση 51.68 στον ημιτελικό. Τελικά, πήρε την 6η θέση, με 52.90.
Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2004 κατέρριψε το δικό της ρεκόρ στα 400μ. εμπόδια με 54.88 στις 11 Ιουνίου του 2004. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 19 Ιουνίου του 2004 πέτυχε την τρίτη καλύτερη επίδοση στον κόσμο στα 400 μ. με εμπόδια, πετυχαίνοντας και πανελλήνιο ρεκόρ με 54.16 στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο στο Μπίντγκος της Πολωνίας. Το ρεκόρ της δεν έμελλε να το κρατήσει για πολύ. Στα Τσικλιτήρεια, στις 4 Ιουλίου του 2004, πέτυχε χρόνο 53.99 και έγινε η πρώτη Ελληνίδα που «κατέβηκε» τα 54 δευτερόλεπτα στο αγώνισμα.
Γεννήσεις
1918 – Λέοναρντ Μπέρνσταϊν (Leonard Bernstein, 25 Αυγούστου 1918 – 14 Οκτωβρίου 1990) ήταν Αμερικανός συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, πιανίστας και μουσικός παιδαγωγός.
Επιλογή έργων: Dybbuk, 1974 (μπαλλέτο), On The Town, 1944 (μιούζικαλ), Wonderful Town, 1953 (μιούζικαλ), West Side Story, 1957 (μιούζικαλ)
Αν και ήταν ομοφυλόφιλος, τo 1951 παντρεύτηκε την ηθοποιό Felicia Montealegre Cohn και απέκτησε μαζί της τρία παιδιά. Χώρισαν όταν ο Μπερνστάιν την εγκατέλειψε το 1976 για έναν άντρα. Ήταν στενός φίλος του Έλληνα συνθέτη Δημήτρη Μητρόπουλου.
1930 – Τόμας Σον Κόνερι (αγγλικά: Thomas Sean Connery 25 Αυγούστου 1930 – 31 Οκτωβρίου 2020) ήταν πολυβραβευμένος ηθοποιός και παραγωγός ταινιών κινηματογράφου. Έγινε ευρύτερα γνωστός ως ο πρώτος επίσημος ηθοποιός που υποδύθηκε τον Τζέιμς Μποντ. Πρωταγωνίστησε σε επτά συνολικά ταινίες Μποντ. Κατέχει πληθώρα βραβείων και διακρίσεων, ανάμεσά τους Όσκαρ από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA. Το 1987 κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού ρόλου για την ταινία Οι σδιάφθοροι (The Untouchables). Τον Ιούλιο του 2000 χρίστηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’.
Ο Κόνερι γεννήθηκε στο Φάουντενμπριτζ (Fountainbridge) στο Εδιμβούργο. Είναι γιος της Γιουφίμια (Έφι) Μακμπέιν (πατρ. Μακλίν), καθαρίστριας, και του Τζόζεφ Κόνερι, εργάτη σε εργοστάσιο και οδηγού φορτηγού. Ο πατέρας του ήταν καθολικός με ιρλανδοσκωτική καταγωγή, ενώ η μητέρα του ήταν Σκωτσέζα προτεστάντισσα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τον αποκαλούσαν Σον, το μεσαίο του όνομα, πολύ πριν γίνει ηθοποιός.
Το πρώτο του επάγγελμα ήταν γαλατάς στο Εδιμβούργο. Ακολούθως κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, αλλά αποστρατεύθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και επέστρεψε στην παλιά του δουλειά κάνοντας διάφορες εργασίες όπως οδηγός λεωφορείου, εργάτης, μοντέλο για το κολέγιο Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου, στιλβωτής φερέτρων και μπόντι μπίλντερ.
1954 – Έλβις Κοστέλο (Elvis Costello, 1954) είναι Άγγλος τραγουδιστής, συνθέτης και μουσικός παραγωγός. Γεννήθηκε το 1954 στο Λονδίνο ως Ντίκλαν Πάτρικ ΜακΜάνους. Το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο προέρχεται από το μικρό όνομα του Έλβις Πρίσλεϊ και από το επώνυμο “Κοστέλο” που χρησιμοποιούσε ο επίσης μουσικός πατέρας του. Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70 και το 1977 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο “My Aim Is True”, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Rolling Stone ως ένας από τους καλύτερους της χρονιάς. Στη συνέχεια, κυκλοφόρησε δίσκους είτε ατομικά, είτε συνεργαζόμενος με τα συγκροτήματα The Attractions και The Imposters.
Έχει κερδίσει ένα βραβείο Γκράμι και έχει προταθεί για δύο βραβεία BRIT. Επίσης, έχει γράψει τραγούδια για τον κινηματογράφο, όπως το “She” (Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ) και το “Scarlet Tide” (Επιστροφή στο Cold Mountain). Για το δεύτερο έλαβε υποψηφιότητα μαζί με τον Τ Μπον Μπέρνετ για το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού. Το 2003 εισήχθη μαζί με τους The Attractions στο Rock and Roll Hall of Fame και την επόμενη χρονιά το Rolling Stone τον κατέταξε 80ο στους 100 καλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών.
Το 2003 νυμφεύθηκε τη μουσικό Νταϊάνα Κραλ στο κάστρο του Έλτον Τζον και το 2006 απέκτησαν δύο δίδυμους γιους.
Θάνατοι
1819 – Τζέιμς Βατ (Αγγλικά: James Watt, αγγλική προφορά: [wɒt], Γουότ, 30 Ιανουαρίου 1736 – 25 Αυγούστου 1819) ήταν Σκωτσέζος μηχανουργός, μηχανικός και εφευρέτης. Γεννήθηκε στο Γκρήνοκ της Σκωτίας στις 19 Ιανουαρίου το 1736 και πέθανε στο Χάντσουορθ του Μπέρμινγκχαμ στις 19 Αυγούστου το 1819. Από νεαρή ηλικία έδειξε μεγάλη κλίση στα μαθηματικά και στη μηχανική. Το 1755 πήγε στο Λονδίνο και εργάσθηκε κοντά σε ένα διαπρεπή κατασκευαστή μαθηματικών οργάνων και ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε για λογαριασμό του στη Γλασκώβη, όπου και προσλήφθηκε ως μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της πόλης
Μια μηχανή του Νιούκομεν που του έφεραν για επισκευή, του κίνησε τόσο το ενδιαφέρον ώστε συνέβαλε κατά πολύ στην τελειοποίησή της. Συγκεκριμένα πέτυχε τον αποχωρισμό του συμπυκνωτή από τον κύλινδρο τον οποίο περιέβαλε με ατμό προς αποφυγή ψύξης. Στη συνέχεια ίδρυσε στο Σόχο μηχανουργείο όπου και κατασκεύασε ατμομηχανή διπλής ενέργειας δίνοντας περιστροφική κίνηση με αρθρωτό παραλληλόγραμμο, διάταξη που φέρει το όνομά του, προσθέτοντας και σπόνδυλο για κανονική ρύθμιση. Η ατμομηχανή εκτίθεται σήμερα στο Γερμανικό Μουσείο του Μονάχου, του μεγαλύτερου τεχνολογικού μουσείου στον κόσμο.
Ο Τζέιμς Βατ ονομάσθηκε «πατέρας της ατμομηχανής» ιδιαίτερα για τη χρήση του ατμού για τη θέρμανση του κυλίνδρου, και κυρίως για την κατασκευή μιας ατμομηχανής που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα σε πολλές εφαρμογές, οδηγώντας έτσι στην έλευση της Βιομηχανικής Επανάστασης. Επίσης, για την εφεύρεση του πιεστικού κοχλία καθώς και για τα υδραργυρικά μανόμετρα. Το 1775 έγινε μέλος της Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου και το 1808 μέλος του Ινστιτούτου της Γαλλίας. Προς τιμή του ονομάστηκε ειδική μονάδα μέτρησης ισχύος λεγόμενη Βατ.
1867 – Μάικλ Φαραντέι (Michael Faraday, 22 Σεπτεμβρίου 1791 – 25 Αυγούστου 1867) ήταν Άγγλος επιστήμονας με σημαντική συμβολή στην εξέλιξη του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροχημείας. Δεν είχε κοινοπολιτειακή υπηκοότητα, αλλά είχε αποκτήσει τον τίτλο του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας, που δίνονταν σε πολίτες ή μόνιμους κατοίκους της Κοινοπολιτείας των Εθνών.
Ο Φαραντέι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες που η ανθρωπότητα έχει αναδείξει. Κατέχει ξεχωριστή θέση (την πρώτη για αρκετούς ιστορικούς της επιστήμης) όσον αφορά το πειραματικό κομμάτι των φυσικών επιστημών, καθώς ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός όσον αφορά στην επινόηση, το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός μεγάλου πλήθους πειραμάτων.
Μέσα στις εφευρέσεις του συμπεριλαμβάνεται η πρώτη έκδοση της συσκευής που αργότερα θα γινόταν γνωστή ως λυχνία Μπούνσεν και η οποία χρησιμοποιείται παγκοσμίως σε εργαστήρια επιστημών ως μία αρκετά αποδοτική πηγή θερμότητας. Είναι επίσης γνωστός για τις εργασίες που πραγματοποίησε πάνω στο φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής, των οποίων αποτέλεσμα είναι ο νόμος που περιγράφει το φαινόμενο και φέρει το όνομα του. Η μονάδα μέτρησης της χωρητικότητας στο SI, φέρει προς τιμήν του την ονομασία φαράντ.
1908 – Ανρί Μπεκερέλ Ο Μπεκερέλ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1852. Προερχόταν από μία οικογένεια η οποία ανέδειξε τέσσερις σημαντικούς επιστήμονες, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και ο γιος του Ανρί, ο Ζαν Μπεκερέλ. Σπούδασε φυσικές επιστήμες στο École Polytechnique και μηχανολογία στο École des Ponts et Chaussées. Το 1890 νυμφεύθηκε τη Λουίζ Ντεζιρέ Λοριέ (Louise Désirée Lorieux).
Το 1892 έγινε ο τρίτος από την οικογένειά του που εργάστηκε στο τμήμα Φυσικής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. Το 1894 έγινε μηχανικός διευθυντής του Υπουργείου Γεφυρών και Δρόμων.
Το 1896 ενώ ο Μπεκερέλ ερευνούσε τον φθορισμό στα άλατα του ουρανίου, ανακάλυψε τυχαία την ραδιενέργεια. Κάνοντας ένα πείραμα σχετικά με τις ακτίνες Χ που είχε ανακαλύψει πρόσφατα ο Βίλχελμ Ρέντγκεν, τύλιξε με φωτογραφικό φιλμ με μαύρο χαρτί πάνω σε θειικό ουρανυλιοκάλιο και το τοποθέτησε σε ηλιακό φως. Όταν το θειικό ουρανυλιοκάλιο βρισκόταν στο ηλιακό φως θα έπρεπε να παράγει ακτίνες Χ, οι οποίες ακτίνες θα διαπερνούσαν ένα μαύρο χαρτί και θα θόλωναν την φωτογραφική πλάκα. Ο Μπεκερέλ παρατήρησε σε μία από τις δοκιμές του πως η φωτογραφική πλάκα επηρεαζόταν ακόμα και αν το σκεύασμα παρέμενε στο σκοτάδι. Με αυτό το πείραμα ο Μπεκερέλ ανακάλυψε πως το υλικό αυτό εξέπεμπε αυθόρμητα ακτινοβολία, η οποία ονομάστηκε ραδιενέργεια. Τα πειράματα σχετικά με την αυθόρμητη αυτή εκπομπή ακτινοβολίας συνεχίστηκε από το ζεύγος Πιερ και Μαρία Κιουρί. Για την ανακάλυψη της ραδιενέργειας βραβεύτηκαν και οι τρεις με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1903.
