...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 24 Νοεμβρίου 2025 |
Είναι η 328η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 37 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:15 – Δύση ήλιου: 17:08 – Διάρκεια ημέρας: 9 ώρες 53 λεπτά
🌒 Σελήνη 3.7 ημερών
| Χρόνια πολλά στους: Κλήμη, Κλημέντιο, Κλημεντία και Κλημεντίνη |
Γεγονότα
1859 – Ο Κάρολος Δαρβίνος δημοσιεύει το μνημειώδες έργο του «Η καταγωγή των ειδών» (αγγλ.: On the Origin of Species, πλήρης τίτλος: On the Origin of Species by Means of Natural Selection, or The Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life) είναι έργο του Άγγλου επιστήμονα, Κάρολου Δαρβίνου, που εκδόθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1859.
Είναι επιστημονικό σύγγραμμα που θεωρείται ότι έθεσε τις βάσεις της εξελικτικής βιολογίας. Το έργο αυτό του Δαρβίνου εισήγαγε τη θεωρία ότι οι πληθυσμοί εξελίσσονται από γενιά σε γενιά με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής. Παρουσίαζε μία σειρά από στοιχεία και αποδείξεις ως συμπέρασμα παρατηρήσεων, πειραμάτων και επιστημονικών συζητήσεων. Πιο συγκεκριμένα Η Καταγωγή των Ειδών εμπεριέχει δύο βασικές θέσεις: α) ότι όλα τα είδη προήλθαν, μέσω τροποποιήσεων, από κοινά προγονικά είδη και β) ότι οι τροποποιήσεις αυτές οφείλονται στη φυσική επιλογή που δρα πάνω στις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των ατόμων ενός είδους.
Εκείνη την εποχή, οι θεωρίες «περί Εξέλιξης» υπονοούσαν δημιουργία χωρίς θεϊκή παρέμβαση, και ο Δαρβίνος απέφυγε τη χρήση των λέξεων «εξέλιξη» και «εξελίσσομαι». Το βιβλίο έκανε μόνο έναν σύντομο υπαινιγμό στην ιδέα ότι και ο άνθρωπος μπορούσε να εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλοι οργανισμοί.
Το έργο, παρά τις αρχικές αντιδράσεις, ιδιαίτερα από κύκλους της Εκκλησίας της Αγγλίας, προσέλκυσε το γενικό ενδιαφέρον της κοινής γνώμης της εποχής, καθώς είχε γραφτεί σε ύφος κατανοητό στον απλό αναγνώστη. Εντός είκοσι ετών από τη δημοσίευση η θεωρία της εξέλιξης έγινε γενικά αποδεκτή στον επιστημονικό κόσμο, όμως με την πάροδο του χρόνου κυριάρχησαν διάφορα μοντέλα αυτής της επιστημονικής προσέγγισης, βασισμένα στις απόψεις του Δαρβίνου.
1976 – Το αμερικανικό συγκρότημα «The Band» έδωσε στο Σαν Φρανσίσκο την αποχαιρετιστήρια συναυλία του, ένα επικό μουσικό γεγονός που κινηματογραφήθηκε από τον Μάρτιν Σκορσέζε και αποτυπώθηκε στο εμβληματικό ντοκιμαντέρ «The Last Waltz». Η ιδέα ήταν μια γιορτή της δεκαεξάχρονης πορείας τους, με καλεσμένους μουσικούς που σημάδεψαν τη διαδρομή τους. Η λίστα έμοιαζε με «Ακαδημία του ροκ»: Μπομπ Ντίλαν, Έρικ Κλάπτον, Βαν Μόρισον, Νιλ Γιανγκ, Τζόνι Μίτσελ, Πολ Μπάτερφιλντ, Ρίνγκο Σταρ, Ρον Γουντ, Δρ. Τζον, Νιλ Ντάιαμοντ, Ρόνι Χόκινς και ο θρυλικός Μάντι Ουότερς.
Ο διοργανωτής Μπιλ Γκράχαμ έδωσε στη βραδιά χαρακτήρα επίσημης γιορτής με δείπνο και χλιδή, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του συγκροτήματος, που θεωρούσε το ροκ «μουσική για νηστικούς». Το κόστος ξεπέρασε τις 100.000 δολάρια, όμως εξασφάλισε μια ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα.
Το πεντάωρο σόου άρχισε με τους Band να παίζουν τα κλασικά τους κομμάτια με μια σχεδόν υπερβατική ένταση. Σειρά πήραν οι καλεσμένοι: ο Ρόνι Χόκινς με το χαρακτηριστικό του σκέρτσο, ο Πολ Μπάτερφιλντ με το μυστηριακό «Mystery Train», ο Μάντι Ουότερς που καθήλωσε σκηνή και κοινό, ο Κλάπτον σε κιθαριστικές μονομαχίες με τον Ρόμπερτσον και ο Βαν Μόρισον που έκλεισε θριαμβευτικά το «Caravan».
Στο διάλειμμα ανέβηκαν στη σκηνή ποιητές του Σαν Φρανσίσκο, μεταξύ τους ο Λόρενς Φερλινγκέτι, προτού οι Band επιστρέψουν κορυφώνοντας με το «The Weight». Η εμφάνιση του Μπομπ Ντίλαν, σε μια από τις πιο «ροκ» στιγμές του, έφερε την οριστική απογείωση της βραδιάς. Το φινάλε ήρθε με το «I Shall Be Released», που τραγούδησαν όλοι μαζί — μια τελετή λήξης που σφράγισε για πάντα τον μύθο του «Τελευταίου Βαλς».
Γεννήσεις
1951 – Μίμης Ανδρουλάκης. Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1951 και μεγάλωσε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και κηπουρός, η μητέρα του μοδίστρα. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στη Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών. Πήρε μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση και διώχθηκε από τη Χούντα. Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς πάνω από 20 χρόνια, στενός συνεργάτης του Χαρίλαου Φλωράκη από το 1974 έως το 1989, υπεύθυνος από το Πολιτικό Γραφείο, για την ιδεολογία, τον τύπο, τις εκδόσεις και για την ενότητα της Αριστεράς. Βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
Από το 1990, ο Μίμης Ανδρουλάκης πήρε μια σειρά από πολιτικές πρωτοβουλίες για την υπέρβαση του σχίσματος ΠΑΣΟΚ – Αριστεράς. Με το βιβλίο του ΜΕΤΑ διατύπωσε τη θέση του για ένα πολιτικό, ιδεολογικό, προγραμματικό και οργανωτικό πλαίσιο για τη ριζική ανασύνθεση του χώρου της δημοκρατικής, σοσιαλιστικής και οικολογικής Αριστεράς.
Από την εποχή εκείνη και μετά έμεινε πολιτικά ανέντακτος στο χώρο της αριστεράς. Στις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1993 και μετά στήριξε το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο η απόπειρα πολιτικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη απέτυχε. Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 υποστήριξε ξανά το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές του 2007, του 2009 , του Μαΐου 2012 και του Ιουνίου του 2012, επανεκλέχθηκε στην εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών. Ανεξαρτητοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2012. Δεν πολιτεύθηκε στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και Σεπτεμβρίου 2015.
Έχει εργαστεί στην οικονομική ανάλυση – πρόγνωση στον ιδιωτικό τομέα. Έχει εργαστεί επίσης στον τύπο και στο ραδιόφωνο. Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ και συγγραφέας λογοτεχνικών και πολιτικοϊδεολογικών έργων. Δημιούργησε τις ραδιοφωνικές εκπομπές «Καινά δαιμόνια», «Γυμνό Σάββατο» και «Ε, φίλε!» στον Flash 96 (τότε Flash 9). Έγραψε επίσης θεατρικά έργα και άλλα αφηγήματα για το ραδιόφωνο καθώς και αφιερώματα στα μεγάλα ρεύματα της παγκόσμιας μουσικής.
Θάνατοι
1957 – Ντιέγκο Ριβέρα. Ο Ντιέγκο Ριβέρα (πλήρες όνομα: Diego María de la Concepción Juan Nepomuceno Estanislao de la Rivera y Barrientos Acosta y Rodríguez, 8 Δεκεμβρίου 1886 – 24 Νοεμβρίου 1957) ήταν Μεξικανός ζωγράφος, που έγινε γνωστός κυρίως για τις μεγάλες τοιχογραφίες του, σε δημόσια κτίρια στο Μεξικό αλλά και σε κτίρια στις Η.Π.Α., στις οποίες απεικονίζονται τόσο η ιστορία και η κοινωνία του Μεξικού όσο και γενικότερα κοινωνικά θέματα.
Υπήρξε κομμουνιστής και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεξικού.
Ο Ντιέγκο Ριβέρα είχε παντρευτεί τέσσερις φορές, δύο από τις οποίες τη ζωγράφο Φρίντα Κάλο.
Λόγω της καλλιτεχνικής αξίας των έργων του, η κυβέρνηση του Μεξικού έχει χαρακτηρίσει τα έργα του ως “ιστορικά μνημεία”. Το 2018 το έργο του “Οι αντίπαλοι” πουλήθηκε από τον οίκο δημοπρασιών Christie’s για 9,76 εκατομμύρια δολάρια, τιμή ρεκορ για καλλιτέχνη από την Λατινική Αμερική.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 24η Νοεμβρίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
