...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 13 Οκτωβρίου 2025 |
Είναι η 286η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 79 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:32 – Δύση ήλιου: 18:50 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 19 λεπτά
🌗 Σελήνη 21.7 ημερών
| Χρόνια πολλά στους: Καρπό, Αγαθονίκη, Χρυσή, Χρύσα, Χρυσαλία, Χρυσαυγή,
Χρυσούλα, Σήλια, Χρυστάλλα, Χρυσταλλία, Φλωρεντία, Φλωρέντα, Φλωρένα,
Φλώρινα, Φλωρένσα, Φλωρέντζα, Ντία, Φλωρέντιο, Φλωρέντη, Φλωρέντο και Φλορέντσο |
Γεγονότα
1923 – Η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας κηρύσσει την Άγκυρα πρωτεύουσα της χώρας, αντί της Κωνσταντινούπολης.
Οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής γύρω από την πόλη ήταν οι Χετταίοι, που ζούσαν στην περιοχή την εποχή του Χαλκού. Στην ευρύτερη περιοχή, πάντως, έχουν βρεθεί ευρήματα από την Νεολιθική εποχή. Η πόλη αναπτύχθηκε κάτω από την κυριαρχία των Φρυγών, γύρω στο 1000 π.Χ., ύστερα από μαζική μετανάστευση κατοίκων από το Γόρδιο. Σύμφωνα με την παράδοση των Φρυγών, ο βασιλιάς Μίδας ήταν ο ιδρυτής της πόλης.
Τα επόμενα χρόνια η πόλη έχασε τον περισσότερο πληθυσμό της και την αξία της. Την πόλη κατέλαβαν οι Λυδοί, οι Πέρσες και αργότερα ο Μέγας Αλέξανδρος με τον στρατό του (334 π.Χ.). Μετά τον θάνατό του η πόλη πέρασε κάτω από την κυριαρχία του Αντίγονου. Γνώρισε μια νέα περίοδο ανάπτυξης κατά την Ελληνιστική περίοδο, όταν εγκαταστάθηκαν Έλληνες από τον Πόντο, που θέλησαν να κάνουν την πόλη εμπορικό κέντρο μεταξύ Μαύρης θάλασσας και Κριμαίας.
Το 278 π.Χ. καταλαμβάνεται από τους Γαλάτες και η πόλη γίνεται ένα από τα κέντρα τους, δημιουργώντας το όπιντουμ της φυλής των Τεκτοσάγων (oppidum Tectosagum Ancyra). Το 25 π.Χ. κατέλαβε την πόλη ο Οκταβιανός, κάνοντάς την μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πρωτεύουσα της επαρχίας της Γαλατίας. Μεταξύ του 25 και του 20 π.Χ. ιδρύθηκε στην πόλη και το Monumentum Ancyranum (Ναός του Αυγούστου και της Ρώμης). Η πόλη απέκτησε μεγάλη σημασία εκείνη την εποχή καθώς ήταν κέντρο τόσο των Γαλατών όσο και των Φρυγών της περιοχής.
Το δεύτερο μισό του 3ου αιώνα την πόλη κατέλαβαν οι Γότθοι και, αργότερα, οι Άραβες. Το 272 οι Ρωμαίοι κατέλαβαν ξανά την Άγκυρα, ενώ κατά τα τέλη του 3ου αιώνα καταγράφονται στην πόλη και τη γύρω περιοχή κάποιοι πρώτοι χριστιανοί μάρτυρες. Στα μέσα του 3ου αιώνα η πόλη έχει μετατραπεί σε Χριστιανική. Το 314 έγινε στην πόλη η Σύνοδος της Άγκυρας. Τον 4ο αιώνα στην πόλη αναπτύχθηκε διαμάχη μεταξύ των οπαδών του Αρειανισμού και των υπόλοιπων Χριστιανών. Μαζί με τα υπόλοιπα ανατολικά εδάφη περνά στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Μετά τον 6ο αιώνα, η πόλη έπεσε αρκετές φορές στα χέρια των Αράβων.
Κατά τη βυζαντινή εποχή η πόλη κατακτάται το 1073 από τους Σελτζούκους Τούρκους (η πόλη εκείνη την εποχή θα πάρει το όνομα Άνγκορα) ενώ το 1354 καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους. Το 1402 γίνεται η μάχη της Άγκυρας και η πόλη περνά στα χέρια του Ταμερλάνου, αλλά οι Οθωμανοί θα την επανακτήσουν την επόμενη χρονιά. Το 1923 αποφασίστηκε από τον Κεμάλ Ατατούρκ η μετακίνηση της πρωτεύουσας του Τουρκικού Κράτους από την Κωνσταντινούπολη στην Άγκυρα (13 Οκτωβρίου). Το 1930 μετονομάστηκε σε Άνκαρα, ενώ μέχρι τότε συνηθιζόταν το Ενγκούριε. Τα επόμενα χρόνια γνώρισε τεράστια ανάπτυξη.
2003 – Βρίσκεται νεκρή στην Κερατέα η Ρουμπίνη Σταθέα. Η Σταθέα ήταν αναπληρώτρια διευθύντρια της Κτηματικής Υπηρεσίας Ανατολικής Αττικής.
Κατά το φθινόπωρο του 2003, βρέθηκε στο επίκεντρο έντονων πολιτικών και δημόσιων αντιπαραθέσεων, όταν αποφάσισε να ανακαλέσει πρωτόκολλο κατεδάφισης που αφορούσε μια μάντρα στην παραλιακή ζώνη, επικαλούμενη ότι τα εν λόγω κτίσματα δεν εμπίπτουν στον αιγιαλό.
Αυτή της η κίνηση προκάλεσε μεγάλες πιέσεις από το κράτος, τα μέσα ενημέρωσης και πολιτικούς, καθώς η κυβέρνηση είχε δρομολογήσει εκστρατεία κατεδαφίσεων αυθαιρέτων.
Στις 13 Οκτωβρίου 2003, η Ρουμπίνη Σταθέα αυτοκτόνησε — έπεσε σε γκρεμό κοντά στο εξοχικό της στην Κερατέα. Πριν την αποτρόπαια αυτή πράξη, άφησε έξι επιστολές: προς τον σύζυγό της, τα παιδιά της, τον διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας», έναν οικογενειακό φίλο γιατρό, την υπηρεσία της και έναν επιθεωρητή του Υπ. Οικονομικών, όπου εξηγούσε τις προθέσεις της και τις επιθυμίες της ως προς την έκτακτη διαχείριση των προσωπικών πραγμάτων της.
Μετά το γεγονός, διενεργήθηκαν έρευνες από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης και εισαγγελικές αρχές. Τα πορίσματα έκριναν ότι η ανάκληση του πρωτοκόλλου κατεδάφισης ήταν «ορθή και αιτιολογημένη», καθώς το υπό εκτέλεση έργο βρισκόταν εκτός αιγιαλού.
Επίσης, το πόρισμα της αντεισαγγελέως Πρωτοδικών υποστήριξε ότι υπήρξαν ενδείξεις ότι ένας γ.γ. υπουργείου προσπάθησε να επηρεάσει την άσκηση του καθήκοντός της.
Στην κοινωνία, η υπόθεση της Ρουμπίνης Σταθέα εκλαμβάνεται ως παράδειγμα συγκρούσεων αξιών, ηθικής διαχείρισης της δημόσιας διοίκησης και πίεσης του πολιτικού συστήματος στο άτομο. Κατά πολλούς, η ίδια θεωρήθηκε «θύμα» της εφαρμογής πολιτικών κατευθύνσεων και της προσπάθειας να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια και το καθήκον της.
Γεννήσεις
1960 – Βασίλης Λέκκας. Γεννήθηκε στο Άνω Μητρούσι Σερρών στις 13 Οκτωβρίου 1960.
Ξεκίνησε την καριέρα του τραγουδώντας στα σόου του Φλωρινιώτη. Ένα βράδυ παρακολούθησε το σόου και τον ξεχώρισε ο Χατζιδάκις.
Στις 2 Απριλίου του 1980 ο Βασίλης Λέκκας τραγουδάει υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, σε απευθείας μετάδοση από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. «…Ήσουν μια χώρα που την έκανα πατρίδα μου…».
Τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο μεταφέρει σε όλο τον κόσμο, με λυρικό και επαναστατικό τρόπο μέσα από την εκρηκτική του ερμηνεία. «Νεότερο Ζορμπά» τον αποκάλεσε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Στη μεγάλη μουσική οικογένεια δισκογραφεί με τους Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Γιάννη Σπάθα, Γιώργο Τρανταλίδη, Βάσω Αλλαγιάννη, Γιώργο Καζαντζή, Σάκη Παπαδημητρίου, Μιχάλη Κουμπιό, Χρήστο Νικολόπουλο σε στίχους των μεγαλύτερων Ελλήνων ποιητών και στιχουργών. Επίσης ερμηνεύει πλήθος τραγουδιών σε πολυσυμμετοχικούς δίσκους και CD. Ο Βασίλης Λέκκας είναι Πρέσβης του Ιδρύματος International Foundation for Greece.
Θάνατοι
1985 – Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος). Ο Α. Τάσσος γεννήθηκε στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας και από μικρός έδειξε την καλλιτεχνική του κλίση, μαθητεύοντας κοντά στον ζωγράφο Γιώργο Κωτσάκη. Το 1930, σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών, έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου μαθήτευσε στη γλυπτική και τη ζωγραφική κοντά στους Θωμά Θωμόπουλο, Ουμβέρτο Αργυρό και Κωνσταντίνο Παρθένη. Από το 1933 ως το 1939 μαθήτευσε στη χαρακτική στο εργαστήριο του Γιάννη Κεφαλληνού, ενώ η γνωριμία του με τον Δημήτρη Γαλάνη υπήρξε καθοριστική για τη στροφή του στη γαλλική χαρακτική.
Η καλλιτεχνική του αξία αναγνωρίστηκε νωρίς· το 1938 τιμήθηκε με το Βραβείο Χαρακτικής και το 1940 με το Κρατικό Βραβείο. Πολιτικά στρατευμένος από νέος στο ΚΚΕ και στην ΟΚΝΕ, συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση, μέσα από την ΕΠΟΝ και το ΕΑΜ Καλλιτεχνών, δημιουργώντας προπαγανδιστικό υλικό κατά των κατακτητών. Μετά την Απελευθέρωση στράφηκε σε νέα θεματολογία –γυμνά, νεκρές φύσεις, πορτρέτα– και άρχισε να χρησιμοποιεί χρώμα στις ξυλογραφίες του.
Από το 1948 συνεργάστηκε με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων, εικονογραφώντας πλήθος αναγνωστικών. Παράλληλα, σχεδίασε γραμματόσημα για τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ δίδαξε στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1959–1967). Η θεματογραφία του τη δεκαετία του ’60 επικεντρώθηκε στην ανθρώπινη μορφή και τη συλλογική μοίρα, με έντονο κοινωνικό περιεχόμενο. Κατά τη Δικτατορία έζησε αυτοεξόριστος στο εξωτερικό, δημιουργώντας έργα πολιτικής διαμαρτυρίας.
Μετά τη Μεταπολίτευση, η Εθνική Πινακοθήκη τίμησε το έργο του με αναδρομική έκθεση (1975). Πέθανε το 1985, αφήνοντας ημιτελές ένα μεγάλο έργο για το Δημαρχείο Βόλου. Το 1987 ιδρύθηκε η Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών «Α. Τάσσος», που διατηρεί το σπίτι-μουσείο του στο Μετς και συνεχίζει να προβάλλει τη μνήμη και την τέχνη του μεγάλου χαράκτη των ανθρώπων του μόχθου.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 13η Οκτωβρίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia
