Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε αποδρομή γιατί οι ψηφοφόροι της,
κατάλαβαν ποιους εκπροσωπεί, ποιους εξυπηρετεί και υπέρ ποιων κυβερνά
- του Γιάννη Μυλόπουλου
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε αποδρομή γιατί οι ψηφοφόροι της, μετά από 3 σχεδόν χρόνια ολέθριας διακυβέρνησης για το δημόσιο συμφέρον, τον δημόσιο πλούτο και τα συμφέροντα των πολλών, κατάλαβαν ποιους εκπροσωπεί, ποιους εξυπηρετεί και υπέρ ποιων κυβερνά.
Δεν υπάρχει ούτε ένα νομοθέτημα, ούτε μια απόφαση, ούτε ένα μέτρο που η κυβέρνηση έχει λάβει και έχει εφαρμόσει, το οποίο να μην εξυπηρετούσε τα οικονομικά συμφέροντα μιας μικρής και φιλικής της ολιγαρχίας του πλούτου.
Ξεκινώντας από την πανδημία και τη συνειδητή άρνηση της κυβέρνησης να ενισχύσει το ΕΣΥ και να επενδύσει σε νέες ΜΕΘ, που στηρίχθηκε σε φτηνά και ανάρμοστα για τις συνθήκες επιχειρήματα του τύπου «πεταμένα λεφτά» και «ΕΣΥ πολυτελείας». Μια πολιτική απόφαση που ελήφθη για να εξοικονομηθούν περίπου 7 δις ευρώ σε απ’ ευθείας αδιαφανείς και αναξιοκρατικές αναθέσεις προς φιλικά οικονομικά συμφέροντα. Και η οποία κόστισε τελικά χιλιάδες θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν υπήρχαν οι κατάλληλες νοσοκομειακές υποδομές και ο κατάλληλος ιατρικός και νοσοκομειακός εξοπλισμός και η στελέχωση.
Η πρωτιά της Ελλάδας στην Ευρώπη, άλλωστε, ως προς τους θανάτους ανά πληθυσμό από την πανδημία και η τέταρτη θέση της σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης των εγκληματικών ευθυνών της ελληνικής κυβέρνησης για την εξαιρετικά μεγάλη θνητότητα σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, λόγω της συνειδητής κυβερνητικής επιλογής της μη επένδυσης στο ΕΣΥ.
Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν ότι αν ακόμη η Ελλάδα έχει δεκάδες θανάτους καθημερινά, τη στιγμή που η πανδημία έχει υποχωρήσει στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτό είναι το τίμημα των κυβερνητικών σχεδίων να σταματήσουν πρόωρα τα μέτρα περιορισμού της μετάδοσης της νόσου, καθώς και να ιδιωτικοποιηθεί το ΕΣΥ, χάριν των οικονομικών συμφερόντων που εποφθαλμιούν τον τομέα της δημόσιας υγείας ως μια ακόμη ευκαιρία για κερδοσκοπία.
Εκεί όμως που αποκαλύφθηκε απολύτως η ευνοιοκρατική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης υπέρ μιας μικρής ελίτ του πλούτου η οποία αισχροκερδεί με τις κυβερνητικές ευλογίες σε βάρος του δοκιμαζόμενου λαού, ήταν στην υπόθεση της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης. Όπου δεν υπήρξε κυβερνητική παρέμβαση που να μην ευνοούσε τα καρτέλ που νέμονται την αγορά της ενέργειας.
Με πρώτη την πρόωρη απολιγνιτοποίηση, που αποδυνάμωσε την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας και ενίσχυσε την εξάρτησή μας από το εισαγόμενο και πανάκριβο φυσικό αέριο, ευνοώντας τα καρτέλ του φυσικού αερίου.
Κι ακόμη η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, η οποία από προστάτη του δημόσιου συμφέροντος τη μετέτρεψε σε μέλος του καρτέλ που κερδοσκοπεί σε βάρος των καταναλωτών. Δίνοντάς της τη δυνατότητα να παράγει ρεύμα στην τιμή των 130 ευρώ/MWh και να το πουλά σε τιμές υπερδιπλάσιες, εξασφαλίζοντας μυθικά υπερκέρδη για τους ιδιώτες μετόχους και για τα γαλάζια golden boys που την διοικούν και τα οποία χτίζουν φαραωνικές επαύλεις σε νησιά.
Και τέλος η λειτουργία του Χρηματιστηρίου της Ενέργειας, στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέβαλε την εισαγωγή του 100% της ημερήσιας ενεργειακής κατανάλωσης, τη στιγμή που στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη έχει εισαχθεί μικρό ποσοστό των ενεργειακών πηγών, κάτω του 30%, έδωσε τη δυνατότητα στην ολιγαρχία των 4 +1 ιδιωτών παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος να θησαυρίζουν πουλώντας ρεύμα φτηνού κόστους σε ακριβές τιμές εισαγόμενου φυσικού αερίου.
Το πιο πρόσφατο μάλιστα παράδειγμα εύνοιας της κυβέρνησης προς την ολιγαρχία των κερδοσκόπων είναι η άρνησή της να φορολογήσει τα δισεκατομμύρια των υπερκερδών του εγχώριου καρτέλ της ενέργειας. Στερώντας από τα εκατομμύρια των δοκιμαζόμενων καταναλωτών την ευκαιρία να αποζημιωθούν μερικά για τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς που υποχρεώνονται να πληρώνουν.
Ακόμη και τα ψίχουλα της επιχορήγησης μερίδας των καταναλωτών του ρεύματος που έδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πήγαν στην ουσία στα καρτέλ της ενεργειακής αγοράς. Όπως άλλωστε εκεί θα κατευθυνθεί και το σύνολο της μικρότερης του πληθωρισμού αύξησης του κατώτατου μισθού, η οποία κατ’ ουσία θα επιχορηγήσει την κερδοφορία της ολιγαρχίας που ελέγχει την ενεργειακή αγορά.
Πίσω από κάθε κυβερνητική απόφαση κρύβεται κάποιος πλούσιος που γίνεται πλουσιότερος και εκατομμύρια φτωχοί που γίνονται φτωχότεροι.
Έγκλημα και τιμωρία.
Η κυβέρνηση έκανε το χρέος της, αποδίδοντας μυθικά κέρδη στην οικονομική ελίτ την οποία εκπροσωπεί και η οποία τη στηρίζει. Τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Γιατί στις εκλογές οι ψήφοι της ολιγαρχίας δεν βγάζουν κυβέρνηση. Ούτε κυβέρνηση βγάζουν πια οι γνωστές στη Δεξιά… εποποιίες των πενηντόευρων που συνηθίζει να μοιράζει προεκλογικά δεξιά κι αριστερά.
Την επόμενη κυβέρνηση θα την εκλέξει ο λαός που τελικά μετά από 3 κοντά χρόνια και μια ληστρική διακυβέρνηση για τον δημόσιο πλούτο και για τον μέσο πολίτη, θυμήθηκε επιτέλους τι σημαίνει Δεξιά.
