Η δημοτική αρχή «τρέχει»
να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα
με μοναδικό κίνητρο την υφαρπαγή ψήφων.
- του Σπύρου Διαμαντόπουλου*
Είναι βέβαιο ότι πλησιάζοντας την 8η Οκτωβρίου 2023, ημερομηνία διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών, θα ακούσουμε πολλά όπως και στο παρελθόν. Στο χέρι του καθενός είναι στο λόγο να αναζητήσει τον αντίλογο και να βγάλει τα συμπεράσματά του. Στην περίπτωσή μας βέβαια θεωρώ ότι τα πράγματα είναι απλά καθώς υπάρχει πλήρης αδυναμία διαχείρισης των προβλημάτων και ταυτόχρονα προτεινόμενες πρόχειρες λύσεις όταν πια ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Η διοίκηση όμως ενός Δήμου δε μπορεί να λειτουργεί με τέτοιο τρόπο και να θεωρείται επιτυχημένη. Το αντίθετο θα έλεγα.
Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα της πόλης είναι η διαχείριση του λιμένα. Η διοίκηση Λύρου δεν έχει να επιδείξει κάτι σε αυτό τον τομέα παρά την έγκριση των ποσών για μελέτες στο λιμάνι, τα οποία ποσά διαχειρίστηκε με αδιαφάνεια (αν θέλει ο Δήμαρχος ας μας ενημερώσει για τη διαδικασία αναθέσεων) και πέραν αυτού είχαμε τριετή καθυστέρηση απλά και μόνο για να παρουσιάσει ένα μικρό μέρος μιας δουλειάς που από μόνη της δεν έχει καμία αξία πέραν του να βγαίνουν φωτογραφίες με μακέτες. Ειδικότερα…
Μετά και την παρουσίαση του υποτιθέμενου « master plan » την περασμένη Πέμπτη και χωρίς προηγουμένως να υπάρχει σοβαρή και υπεύθυνη διαβούλευση, με μη κοστολογημένη πρόταση και κυρίως χωρίς την εξασφάλιση των απαιτούμενων αδειοδοτήσεων επί των προτάσεων κατανοεί και ο τελευταίος καλόπιστος δημότης ότι η δημοτική αρχή «τρέχει» να παρουσιάσει μια εικονική πραγματικότητα με μοναδικό κίνητρο την υφαρπαγή ψήφων.
Αναρωτηθείτε όλοι σας και αξιολογείστε τις ενστάσεις της πλειοψηφίας των παρευρισκόμενων στην παρουσίαση το εξής απλό. Αν σήμερα το Υπουργείο ή η Περιφέρεια ήθελε να χρηματοδοτήσει την πρόταση της δημοτικής αρχής στο λιμάνι θα μπορούσε να το πράξει; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Γιατί το Κράτος ή κάποιο χρηματοδοτικό εργαλείο του ΕΣΠΑ χρηματοδοτεί ΩΡΙΜΕΣ ( αδειοδοτήσεις ) και ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΜΈΝΕΣ μελέτες.
Δεν είναι εύκολη υπόθεση το λιμάνι εξαιτίας του χαρακτηρισμού του από την πολιτεία. Σίγουρα όμως μπορεί να προσαρμοστεί στις σημερινές συνθήκες αλλά και την απαίτηση της πλειοψηφίας για αναπτυξιακή εκμετάλλευση που θα παράξει έσοδα για το Δήμο, εισόδημα και θέσεις εργασίας για την κοινωνία. Αλλά και που η αλλαγή χρήσης γης θα δώσει την ευκαιρία να υπάρξουν επενδυτικές ευκαιρίες για την αξιοποίηση εγκαταλειμμένων οικοπέδων ( πχ τέως Ιχθυόσκαλα ) αλλά και την τακτοποίηση όλων των οικοδομικών τετραγώνων περιουσίας δημοτικού λιμενικού ταμείου και κτηματικής υπηρεσίας. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το μείζον.
Το λιμάνι και το θαλάσσιο μέτωπο θέλει ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ το οποίο απαιτεί τη συμμετοχή όλων και την σοβαρή εξέταση ΚΟΣΤΟΥΣ – ΟΦΕΛΟΥΣ επί των προτάσεων.
Έχουμε την πρώτη ύλη. Οργάνωση χρειάζεται και στοχοθεσία. Και τεχνοκράτες να «τρέξουν» τα δέοντα.
