Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 6ῃ Σεπτεμβρίου | 1895: Τα λεφτά των προσφύγων νηπιαγωγείο ευπόρων


...

Aγρινιώτικο καλαντάρι

6 Σεπτεμβρίου

1895: Τα λεφτά των προσφύγων νηπιαγωγείο των ευπόρων
1951: Αίτημα φίλων του Σ. Βενιζέλου να επισκεφθεί το Αγρίνιο


6 Σεπτεμβρίου 1895

Μετά από ένα πρωτοσέλιδο άρθρο του ΕΜΠΡΟΣ στις 4 Σεπτεμβρίου 1895 το οποίο έκανε λόγο για την αμφιλεγόμενη διάθεση χρημάτων της Ένωσης Ελληνίδων, που είχαν συγκεντρωθεί για την ενίσχυση εφέδρων και προσφύγων αλλά κατευθύνθηκαν στην ίδρυση νηπιαγωγείων με τη Φροβελιανή μέθοδο, η εφημερίδα δημοσίευσε στις 6 Αυγούστου τη γνώμη της «δεσποινίδος Σεβαστής Καλλισπέρη», μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης η οποία διευκρίνισε, ότι δεν ήταν παρούσα στη διαχείριση των χρημάτων και δεν γνωρίζει με βεβαιότητα τις λεπτομέρειες.

Ωστόσο, όπως είπε, σε κάποια συνεδρίαση είχε ακουστεί ότι κυρίες της Επιτροπής του Αγρινίου ζήτησαν 20–28 χιλιάδες δραχμές από τον Μητροπολίτη, τα οποία προορίζονταν για τους εφέδρους και τους πρόσφυγες, αλλά δαπανηθήκαν από την Επιτροπή στην ίδρυση Φροβελιανού νηπιαγωγείου[1] για τις θυγατέρες εύπορων οικογενειών. Μάλιστα, η κ. Κεχαγιά επισήμανε τότε ότι ήταν άδικο και απρεπές να χρησιμοποιούνται πόροι για εκπαιδευτικά πειράματα, την ώρα που οικογένειες μαχητών πεινούσαν.

Η ίδια η Καλλισπέρη θεωρεί πιθανό τα χρήματα να παραδόθηκαν καλή τη πίστει είτε από τον Μητροπολίτη είτε από τη βασιλική οικογένεια, η οποία συχνά, όπως είπε, γίνεται θύμα λανθασμένων ή και ύποπτων εισηγήσεων.

 

6 Σεπτεμβρίου 1951

Τρεις μέρες πριν από τις εκλογές του 1951, όπως μαθαίνουμε από τις σελίδες της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, οι φίλοι του Σοφοκλή Βενιζέλου στο νομό ζητούν με τηλεγράφημά τους, να επισκεφθεί την πόλη τους Μεταξύ αυτών και οι φίλοι του στο Αγρίνιο: «Εἰς τὰ γραφεῖα τοῦ Κόμματος ἐξακολουθοῦν νὰ καταφθάνουν τηλεγραφήματα ἀπὸ τὰ διάφορα ἐπαρχιακὰ κέντρα διὰ τῶν ὁποίων ζητεῖται, ὅπως ὁ κ. Βενιζέλος ἐπισκεφθῇ καὶ τὰς πόλεις ἐκείνας τὰς ὁποίας δὲν κατέστη δυνατὸν νὰ ἐπισκεφθῇ μέχρι τοῦδε. Διάφοραι ὀργανώσεις τῶν πόλεων Ἀγρινίου, Ναυπάκτου καὶ Μεσολογγίου διετύπωσαν τηλεγραφικῶς τὴν παράκλησιν ἀπ’ εὐθείας πρὸς τὸν κ. Βενιζέλον, ὅπως εἴτε κατὰ τὴν μετάβασίν του εἰς τὰς Πάτρας εἴτε κατὰ τὴν ἐπιστροφήν του διέλθη ἐκ τῶν πόλεών των, ὅπου ὁ λαός του ἑτοιμάζει θερμοτάτην ὑποδοχήν». (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 6.9.1951, σελ 6)

6 Σεπτεμβρίου 1983

Τη δεύτερη μέρα των «Λαϊκών Γιορτών» πραγματοποιήθηκαν:  Εγκαίνια έκθεσης Μεταξοτυπίας της ΠΑνελλήνιας ΠΟλιτιστικής Κίνησης[2] (αίθουσα πλατεία Δημοκρατίας 12)  με έργα Τσαρούχη, Τάσσου, Μαλάμου, Θεόφιλου, Σικελιώτη, Βασιλείου, Βαρλάμου, Μποστ, Ρίτσου, Ρέγκου, Κουρτζή, Γιολδάση κ.ά.. Χοροί από Λαογραφικούς Ομίλους της περιοχής μας στο 3ο Δημοτικό Σχολείο στην περιοχή της Αγίας Τριάδας. Προβολή της ταινίας «Τα Χέρια πάνω από την πόλη», στο Δημοτικό Θέατρο του Πάρκου.

 

————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Παραπομπές:  1. Φροβελιανά νηπιαγωγεία: Ο Φρέμπελ ήταν μαθητής του Pestalozzi (Πεσταλότσι) και σε μεγάλο βαθμό έχει επηρεαστεί από αυτόν. Το 1837 δημιούργησε στη Γερμανία ένα σχολείο για παιδιά 3-4 ετών και το ονόμασε «Παιδικό Κήπο» (Kindergarten). Θεωρούσε τα παιδιά σαν λουλούδια που χρειάζονται φροντίδα. Το καθένα είναι ξεχωριστό και όμορφο. Όλα μαζί, όμως, ανθίζουν μέσα στο σύνολο.  |  2. Στη δεκαετία του ’80 το ΚΚΕ συνέστησε μια μετωπική Πολιτιστική Κίνηση, που έμεινε στην Ιστορία με τα αρχικά: ΠΑ.ΠΟ.Κ. Με επικεφαλής στην αρχή τον Σπύρο Πλασκοβίτη, τη Μελίνα και τον χαράκτη Τάσσο, συγκέντρωσε στις εκδηλώσεις της ένα πλήθος ετερόκλητων συγγραφέων και ανθρώπων της τέχνης, από τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Γιάννη Τσαρούχη ως τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Βασίλη Ραφαηλίδη και τον Μίμη Κουγιουμτζή.
Φωτογραφία: Αικατερίνη Λασκαρίδου.
Έθεσε τα θεμέλια για την προσχολική εκπαίδευση στην Ελλάδα

Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για  να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν