Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 4ῃ Οκτωβρίου | 1833: Μεταφορά της πρωτεύουσας του νομού


...

Aγρινιώτικο καλαντάρι

4 Οκτωβρίου

1833: Μεταφορά της πρωτεύουσας από το Αγρίνιο στο Μεσολόγγι


4 Οκτωβρίου 1833

Ήταν 4 Οκτωβρίου του 1833 όταν στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης του τότε Βασιλείου της Ελλάδας (φύλλο 31/1833), δημοσιεύτηκαν δύο διατάγματα που αφορούσαν την περιοχή μας και το Αγρίνιο ειδικότερα. Με το πρώτο δημιουργούνταν μία σειρά από ταμεία σε κάθε νομό, τα οποία θα πρόσφεραν την υπηρεσία της ανταλλαγής των παλιών χάλκινων νομισμάτων με καινούργια.

Τα ταμεία αυτά δημιουργήθηκαν:

    • Εις Κατούναν παρά τω Βασιλ. Εφόρω Χατζοπούλω,
    • Εις Βόνιτσαν παρά τω Επιστ.Τελωνείου Σ. Λογοθέτου,
    • Εις Αγρίνιον παρά τω Γραφ. του Γ. Εφόρου Κωστοπούλω,
    • Εις Ναύπακτον παρά τω Β. Εφόρω Λέλη
    • Εις Καλλιδρόμην παρά τω Γ. Νίτσα

Εκείνο όμως που έχει ακόμα μεγαλύτερο ιστορικό ενδιαφέρον από την προηγούμενη καταγραφή είναι το διάταγμα που ακολουθεί και αφορά στον θεσμικό αποχαρακτηρισμό της πόλης του Αγρινίου από πρωτεύουσας του νομού και τον ορισμό του Μεσολογγίου σε μητρόπολη του Νομού Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Το συγκεκριμένο διάταγμα είναι δημοσιευμένο στις σελίδες 239 και 240 της Εφημερίδας της Κυβέρνησης του Βασιλείου της Ελλάδας και έχει ως ακολούθως:

«Ακούσαντες τὴν γνώμην τοῦ Ὑπουργικοῦ ἡμῶν Συμβουλίου, ἀπεφασίσαμεν καὶ διατάττομεν ὡς ἑξῆς· Ἡ πόλις τοῦ Μεσολογγίου διορίζεται εἰς μητρόπολιν τοῦ Νομοῦ Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας, καὶ ἀκολούθως ἡ καθέδρα τοῦ Νομάρχου θέλει μετατεθῆ ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιον εἰς τὸ Μεσολόγγιον· ἡ δὲ καθέδρα τοῦ Ἐπάρχου τοῦ Μεσολογγίου θέλει μετατεθῆ εἰς τὸ Ἀγρίνιον.»

 

————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες.
Φωτογραφία: Αναγνώστης Μοναρχίδης. Έλληνας αγωνιστής του 1821
και πολιτικός της Ελλάδας του 19ου αιώνα.
Γεννήθηκε στα Ψαρά το 1777. Ο πατέρας του, Χατζή Δημήτριος, ήταν ένας από τους ευπατρίδες του νησιού,
γυναίκα του ήταν η Μαρία που επέζησε της καταστροφής των Ψαρών με το ένα παιδί τους, το άλλο πνίγηκε.
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδα
ς
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για  να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν