Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 4ῃ Νοεμβρίου | 1928: Υπόμνημα καπνεμπόρων


...

Aγρινιώτικο καλαντάρι

4 Νοεμβρίου

1909: Αίτημα για την καθιέρωση της Κυριακής αργίας
1928: Υπόμνημα καπνεμπόρων


4 Νοεμβρίου 1909

Οι εμποροϋπάλληλοι Μεσολογγίου, ο πρόεδρος του Εμποροκτηματικού Συλλόγου Αγρινίου και ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών με αίτημά τους προς την εθνική αντιπροσωπεία ζητούν να ψηφισθεί το νομοσχέδιο με το οποίο καθιερώνεται η Κυριακή ως αργία. (ΕΜΠΡΟΣ, Φύλ. 4.11.1909, Σελ. 2)

 

4 Νοεμβρίου 1928

Πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη μεγάλη καπνεμπορική διάσκεψη (ΕΜΠΡΟΣ, φύλλο 18.11.1928, σελ. 5), στην οποία συμμετείχαν η Καπνεμπορική Ομοσπονδία της Ελλάδας και δεκατρείς σύλλογοι καπνεμπόρων από τα σημαντικότερα καπνικά κέντρα της χώρας. Ανάμεσά τους και ο Καπνεμπορικός Σύλλογος Αγρινίου.

Τα συμπεράσματα της διάσκεψης αποτυπώθηκαν σε εκτενή έκθεση, την οποία ειδική αντιπροσωπεία παρέδωσε στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, Παναγή Βουρλούμη. Στο υπόμνημα αυτό οι καπνέμποροι υπογράμμιζαν τη δυσχερή θέση του ελληνικού καπνού στη διεθνή αγορά και τον σκληρό ανταγωνισμό που δεχόταν από τα τουρκικά και βουλγαρικά καπνά. Η έκθεση περιελάμβανε δεκαεπτά αιτήματα, με κυριότερα τα εξής:

  • να μη γίνει καμία αύξηση στα μεροκάματα των καπνεργατών,
  • να διατηρηθεί ως έχει η αναλογία των ημερομισθίων μεταξύ Μακεδονίας και Παλαιάς Ελλάδας,
  • να παρασχεθεί πλήρης ελευθερία στους καπνεμπόρους να επεξεργάζονται τα καπνά όπου εκείνοι επιλέγουν,
  • να επιτραπεί η απασχόληση εργατών χωρίς βιβλιάρια του Τ.Α.Κ.,
  • και να επιτρέπεται η χρήση γυναικών εργατριών όπου κρίνεται ότι είναι κατάλληλες.
————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Φωτογραφία: Καφενείο Στεροδήμα
Πλατεία Αγοράς στις αρχές του 20ου Αιώνα

Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για  να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν