Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 16 Αυγούστου…

Αγρινιώτικο καλαντάρι Αυγούστου

16 Αυγούστου 1926

Αγρίνιο – Απόφαση για σκυρόστρωση των δρόμων γύρω από την πλατεία

Το δημοτικό συμβούλιο Αγρινίου αποφάσισε, να αναλάβει ο Δήμος την σκυρόστρωση των οδών, που βρίσκονται γύρω από την πλατεία και διέθεσε για το σκοπό αυτό 30 χιλιάδες δρχ.

 

 

 

 

16 Αυγούστου 1958

Καύσωνας στο Αγρίνιο – 45 Βαθμοί υπό σκιά – Πνιγμός Κολυμβητή στον Αστακό

Καύσωνας στο Αγρίνιο με κορυφαία θερμοκρασία πανελλαδικά: 45 βαθμοί κελσίου υπό σκιάν.

 

 

Πνίγηκε ο Νίκος Μπεκατώρος στον Αστακό, την ώρα που κολυμπούσε. (ΕΛΕΥΘΡΙΑ 17/8/1958)

 

 

16 Αυγούστου 1960

Αλευράδα -Ζήλια οδήγησε σε καρδιακή προσβολή, η οποία επέφερε τον θάνατο

Στο χωριό Αλευράδα Βάλτου η Γκόλφω Κλεφτογιώργου, 30 χρονών, συνεπλάκη με το δάσκαλο Χριστόφορο Παπαϊωάννου, 58 χρονών, για ερωτική αντιζηλία. Ο δάσκαλος υπέστη καρδιακή προσβολή και ξεψύχησε. (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 17/8/1960)

 

 

16 Αυγούστου 1969

Ο γιατρός Βασίλης Τσιρώνης μαζί με ολόκληρη την οικογένεια του καταλαμβάνει σχεδόν πάνω από το Αγρίνιο μια ντακότα (DC3) της «Ολυμπιακής», χωρητικότητας 35 περίπου ατόμων, που έκανε το δρομολόγιο Αθήνα – Αγρίνιο – Ιωάννινα και με την απειλή των όπλων, υποχρεώνει τον πιλότο να προσγειωθεί στα Τίρανα της Αλβανίας. Η αεροπειρατεία αυτή ήταν η πρώτη δυναμική αντίδραση στη χούντα που είχε καταλάβει την εξουσία από το 1967.

Ο ίδιος έγραψε, για την επιλογή του εσωτερικού δρομολόγιο της «Ολυμπιακής» Αθήνα – Αγρίνιο – Ιωάννινα:

«Σκόπιμα είχα επιλέξει αυτό το εσωτερικό δρομολόγιο της «Ολυμπιακής», (για την απόδρασή μου από τη Χούντα) κι όχι ένα οποιοδήποτε άλλο. Γιατί;

Για τρεις λόγους:

  • α) Πρώτα – πρώτα γιατί το Αγρίνιο ήταν η γενέτειρα του πατέρα μου και ο πηγεμός μου εκεί, δεν θα έβαζε σε ερωτηματικά τη χουντική ασφάλεια, που έλεγχε τις καταστάσεις των επιβατών των αεροπλάνων – ψάχνοντας “ύποπτους” επίδοξους αεροπειρατές και που αστυνόμευε συστηματικά τις κινήσεις μου, στο λίγο καιρό που δεν ήμουν “μέσα”, δηλαδή στις φυλακές  “Αβέρωφ”, της Αίγινας και της Κέρκυρας.
  • β) Ήξερα πως οι αεροσυγκοινωνίες των εσωτερικών γραμμών, πλην του δρομολογίου της Κέρκυρας, γίνονταν με μικρότερα αεροπλάνα (π.χ. «Ντακότα» χωρητικότητας 35 περίπου επιβατών) και λογάριασα να ταλαιπωρήσω, όσο το δυνατόν μικρότερο αριθμό επιβατών στη διάρκεια της αεροπειρατικής απόδρασής μου!
  • γ) Το δρομολόγιο άλλωστε, «Αθήνα – Γιάννενα» – μέσω Αγρινίου, ήταν το πιο βολικά “γεωγραφικά” (αν αφαιρέσω την πτήση Αθηνών – Κέρκυρας, που απέρριψα για τους λόγους «α» και «β»). Αυτό, όχι μόνο γιατί καθιστούσε περιττή την επαγρύπνηση με χρήση πυξίδας κ.λπ., προς αποφυγή μιας εξαπάτησής μου απ’ τους πιλότους (επανειλημμένα πιλότοι ξεγέλασαν αεροπειρατές), άλλα και γιατί το δρομολόγιο «Αθήνα – Γιάννενα», όντας τόσο πολύ κοντά στην Αλβανία, με γλύτωνε από προβλήματα (σαν τα «καύσιμα» ή τα άλλα) που μου αράδιαζε ο «πονηρός» κυβερνήτης Τζωρτζής».

 

Διαβάστε ολόκληρη την περιγραφή της αεροπειρατείας
από τον ίδιο τον Τσιρώνη στο link που ακολουθεί
Μια ντακότα στις διαταγές ενός αεροπειρατή από το Αγρίνιο

 

Φωτογραφία ανάρτησης: Πλατεία Μπέλου τη δεκαετία του ’20
(Πηγή: Ιστορικό και λογοτεχνικό αρχείο Νίκου Αντωνίου)
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας