...
Κινηματογραφική Λέσχη
Δήμου Αγρινίου
| Ελληνίς | Μάρκου Μπότσαρη 6 – Αγρίνιο | τηλ.: 26410 56754 |
Γυμνοί στον Ήλιο
(Plein Soleil) του Ρενέ Κλεμάν
| Τη Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025
στον Δημοτικό κινηματογράφο Ελληνίς
από την Κινηματογραφική Λέσχη του Δήμου Αγρινίου |
Ο ηλιοκαμένος Αλέν Ντελόν στην πρώτη – και για πολλούς καλύτερη – διασκευή
του διάσημου best seller της Πατρίσια Χάισμιθ, «Ο Ταλαντούχος Κος Ρίπλεϊ».
Σε ψηφιακή επανέκδοση, με νέες αποκατεστημένες κόπιες.
| Ώρα προβολής: 9:30, το βράδυ |
Γενική είσοδος: 3 ευρώ
Γαλλία, Ιταλία, 1960, Έγχρωμο | Παραγωγή: Ρέιμοντ Χακίμ, Ρόμπερτ Χακίμ
Σκηνοθεσία: Ρενέ Κλεμάν | Σενάριο: Ρενέ Κλεμάν, Ρενέ Ζεγκοφ, Πατρίσια Χάισμιθ (βιβλίο)
Φωτογραφία: Ανρί Ντεκά | Μοντάζ: Φρανσουάζ Ζαβέτ
Μουσική: Νίνο Ρότα
Πρωταγωνιστούν: Αλέν Ντελόν, Μαρί Λαφορέτ, Μορίς Ρονέ, Ρόμι Σνάιντερ
Διάρκεια: 112 λεπτά | Γλώσσα: Γαλλικά
Υπότιτλοι: Ελληνικά | Διανομή: NEO Films
Το «Γυμνοί στον Ήλιο» του Ρενέ Κλεμάν δεν είναι απλώς μια κομψή κινηματογραφική μεταφορά του «Ταλαντούχου Κυρίου Ρίπλεϊ» της Πατρίσια Χάισμιθ. Είναι η ταινία που ανέδειξε τον Αλέν Ντελόν ως σύμβολο αρρενωπής, σχεδόν υπερφυσικής ομορφιάς, καθιέρωσε τη Μαρί Λαφορέ ως μυστηριώδη παρουσία και ανέβασε τον Κλεμάν στο πάνθεον των μεγάλων Γάλλων δημιουργών. Εξήντα χρόνια μετά την πρώτη της προβολή, η ταινία παραμένει ένα αισθησιακό, σκοτεινό και υπνωτιστικό φιλμ, απόλυτα συνδεδεμένο με την έννοια του «αιώνιου καλοκαιριού» της μεγάλης οθόνης.
Η Ιταλία του Ανρί Ντεκέ, με τον εκτυφλωτικό της ήλιο και τις απειλητικά γοητευτικές εικόνες της, φιλοξενεί το ψυχολογικό παιχνίδι τριών χαρακτήρων. Ο Τομ Ρίπλεϊ, φτωχός αλλά χαρισματικός, έρχεται να φέρει πίσω τον πλούσιο και απείθαρχο Φιλίπ. Όμως, αντί για απλή αποστολή, εμπλέκεται σε μια σύνθετη σχέση εξάρτησης, θαυμασμού και βαθύτερων απωθημένων. Ο Φιλίπ τον υποτιμά και τον χρησιμοποιεί, ενώ ο Τομ τον ποθεί, τον ζηλεύει και σταδιακά επιδιώκει να γίνει αυτός.
Καθώς το τρίγωνο συμπληρώνεται από την ψυχρή, αλλά διαισθητική Μαρτζ, η ένταση κορυφώνεται. Η εκδρομή με το σκάφος θα λειτουργήσει ως καταλύτης για ένα έγκλημα που αλλάζει τα πάντα. Ο Τομ παίρνει τη θέση του Φιλίπ και προσπαθεί να ζήσει τη ζωή του — όχι μόνο για τα χρήματα, αλλά από υπαρξιακή ανάγκη.
Η σκηνοθεσία του Κλεμάν είναι λεπτοδουλεμένη και υπόγεια. Ο Τομ του Ντελόν ακροβατεί ανάμεσα στην παιδικότητα και τον σατανικό αμοραλισμό. Η περίφημη σκηνή μπροστά στον καθρέφτη, όπου μιμείται τον Φιλίπ, αποκαλύπτει μια ναρκισσιστική, σχεδόν ομοερωτική έλξη που κινεί όλη την αφήγηση.
Κι αν η ομορφιά των πρωταγωνιστών αιχμαλωτίζει, είναι η ηθική ασάφεια που καθηλώνει. Ο θεατής γοητεύεται από τον εγκληματία, ενώ ξέρει πως πρέπει να τον απορρίψει. Και όταν το φινάλε τον αφήνει μετέωρο, χωρίς ξεκάθαρη λύτρωση, η ταινία επιβεβαιώνει τη διαχρονική της δύναμη: να κάνει το σκοτάδι ακαταμάχητα φωτεινό.
