Άνθρακες ο θησαυρός της «πράσινης» μετάβασης

Άνθρακες λοιπόν, ο θησαυρός
της «πράσινης» μετάβασης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη

  • του Γιάννη Μυλόπουλου
    Τίτλος στην πηγή:
    Απολιγνιτοποίηση: Μας συγχωρείτε, λάθος;

Oι ευρωπαϊκές χώρες έχουν ανακοινώσει ένα σταδιακό πρόγραμμα απομάκρυνσης από τον άνθρακα ως ενεργειακή πηγή, που για μερικές από αυτές φτάνει μέχρι το 2038. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης που έφτανε μέχρι το 2028. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ανακοίνωσε αυθαίρετα την πρόωρη και βεβιασμένη απόσυρση του λιγνίτη, μέχρι το 2023. Την ακατανόητη αυτή απόφαση για χώρα της Ε.Ε. την παρουσίασαν επικοινωνιακά σαν δήθεν «πράσινη» επιλογή και σαν αποτέλεσμα ενισχυμένης οικολογικής συνείδησης από πλευράς μιας κυβέρνησης που δε σηκώνει μύγα στο… «πράσινο» σπαθί της.

Η αλήθεια δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Όπως πίσω από οποιαδήποτε απόφαση μιας κυβέρνησης που ομνύει στο νεοφιλελευθερισμό κρύβονται συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που ευνοούνται, έτσι γρήγορα αποδείχθηκε ότι και πίσω από την άφρονα επιλογή της βίαιης απολιγνιτοποίησης κρύβονταν τα καρτέλ του φυσικού αερίου.

Η πρώτη διάψευση των κυβερνητικών εξαγγελιών περί «πράσινης» απολιγνιτοποίησης ήρθε όταν έγινε γνωστό ότι η ενέργεια που παράγονταν από τον εγχώριο «γκρίζο» λιγνίτη, θα παράγονταν τώρα από το εισαγόμενο από τη Ρωσία φυσικό αέριο. Εγκαταλείψαμε δηλαδή στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης τον λιγνίτη, για να εξαρτηθούμε από τον επίσης ορυκτό άνθρακα, το φυσικό αέριο. Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός της «πράσινης» μετάβασης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αφού στην πραγματικότητα αντικατέστησε ορυκτό άνθρακα με ορυκτό άνθρακα. Η πρόωρη και πρώιμη απολιγνιτοποίηση δεν επέτρεψε την ανάπτυξη επαρκών αιολικών πάρκων σε τέτοια έκταση, ώστε να μπορέσει ο λιγνίτης να αντικατασταθεί από τις «πράσινες» Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες.

Η δεύτερη διάψευση των κυβερνητικών θριαμβολογιών για το… success story της πρόωρης απολιγνιτοποίησης ήρθε, όταν έγινε γνωστή η αύξηση διεθνώς της τιμής του εισαγόμενου από τη Ρωσία φυσικού αερίου. Η οποία αύξηση βέβαια, μόνο τυχαία δεν ήταν. Αφού κερδισμένα και μάλιστα με υπερκέρδη από την επιλογή αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, βγήκαν τα διεθνή καρτέλ του φυσικού αερίου.

Η τρίτη διάψευση της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήρθε όταν θεσμοθετήθηκε από την ίδια το εγχώριο Χρηματιστήριο Ενέργειας κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να ευνοείται, αν όχι και να ενισχύεται η κερδοσκοπία των 4 επιχειρήσεων ηλεκτροπαραγωγής που λυμαίνονται την ελληνική αγορά ενέργειας.

Η εισαγωγή στο ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας του 100% των ενεργειακών πηγών, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που εισήγαγαν ποσοστά μικρότερα του 29% του συνόλου των ενεργειακών πηγών τους, οδήγησε την τιμή του ρεύματος, ανεξάρτητα από την πηγή από την οποία παράγεται και ανεξάρτητα από το κόστος παραγωγής της, να εξαρτηθεί δεσμευτικά από την υψηλή τιμή του εισαγόμενου φυσικού αερίου.

Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός και της αυτορρύθμισης της ενεργειακής αγοράς που μας υπόσχονταν. Ακυρώθηκε από την ίδια την κυβέρνηση, η οποία δεν άφησε κανένα περιθώριο κάποιες ενεργειακές πηγές να καθορίζουν την τιμή τους από τον υγιή ελεύθερο ανταγωνισμό της αγοράς, στον οποίον υποτίθεται ότι πιστεύουν οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη. Αφού η τιμή για το σύνολο των ενεργειακών πηγών της χώρας, συνδέθηκε υποχρεωτικά με την τιμή του πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου.

 


AgrinioStories | Πηγή