Οι ενισχυτικοί λόγοι που επιβάλουν την εκκλησιαστική αναβάθμιση του Αγρινίου
«Παρουσιάζεται για μια ακόμα φορά η δυνατότητα ίδρυσης Μητρόπολης στο Αγρίνιο,
δεδομένου ότι ο θρόνος είναι κενός, και δεν χρειάζεται συγκατάθεση του τοποτηρητή.
Είναι απλώς θέμα της ιεράς Συνόδου που θα εισηγηθεί,
και της κυβέρνησης που καλείται να αποδεχθεί την εισήγηση»;
ο Θεολόγος Ιωάννης Κωστάκης ξεδιπλώνει την ιστορία και αναλύει με βάσει τα δεδομένα,
τους 11 λόγους που «επιβάλλουν» την ίδρυση Μητρόπολης στο Αγρίνιο.
- του θεολόγου Ιωάννου Β. Κωστάκη
Κάθε φορά που χηρεύει ο θρόνος της Ιεράς Μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας, αρχίζει πάντα ένας κύκλος συζητήσεων για το πρόσωπο του κληρικού που θα διαδεχθεί τον «κοιμηθέντα» επίσκοπο. Ειδικά όμως στις παρούσες συνθήκες ένα νέο είδος προβληματισμού έχει γεννηθεί και κυριαρχεί τόσο στο σώμα των πιστών όσο και στους γενικότερους κοινωνικούς θεσμούς. Ο προβληματισμός αυτός σχετίζεται αφενός με την μελλοντική εξέλιξη των χωρικών ορίων των δύο υπαρχόντων Μητροπόλεων στον μεγαλύτερο σε έκταση Νομό της χώρα τον Νομό Αιτωλοακαρνανίας και αφετέρου με την πιθανότητα ίδρυσης μιας ακόμα Μητρόπολης με έδρα την από δεκαετίες απαξιωμένη θεσμικά πολυάνθρωπη πόλη του Αγρινίου ανεξαρτήτως του τρόπου ίδρυσής της (διχοτόμηση, διεύρυνση ορίων ή δημιουργία νέας μητρόπολης).
Όπως είναι εύλογα κατανοητό οι απόψεις που διατυπώνονται στην περίοδο της χηρείας εκφράζουν συχνά αντιτιθέμενες απόψεις ατόμων, φορέων πάσης φύσεως και μορφής, με τις ανάλογες προσωπικές επιθυμίας, ίσως κάποτε και ιδιαίτερες επιδιώξεις.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην παρούσα συγκυρία, μετά την «κοίμηση» του κυρού Κοσμά. Όπως άλλωστε είχε συμβεί και το 2005 με την «κοίμηση» του αειμνήστου Θεοκλήτου Αβραντινή. Τότε μάλιστα είχε συσταθεί και ειδικός «Σύλλογος Φίλων και Υποστηρικτών για την ίδρυση Ιεράς Μητροπόλεως Αγρινίου». Είχαν γίνει πολλές ενέργειες. Υποβλήθηκαν υπομνήματα και αιτήματα στον τότε Αρχιεπίσκοπο, μακαριστό Χριστόδουλο, σε υπουργούς, βουλευτές του νομού. Ακόμη υπήρχε η ένθερμη συνηγορία του τότε Νομάρχη κ. Δημήτρη Σταμάτη και του δημάρχου Αγρινίου κ. Ευθυμίου Σώκου, αλλά και πολλών άλλων τοπικών παραγόντων. Υπήρξαν βέβαια και αντιδράσεις από κάποιους για κυρίως τοπικιστικούς λόγους, αφού θεωρούσαν ότι υποβαθμίζεται η ιστορικότητα του τόπου τους με την εκκλησιαστική αναβάθμιση του Αγρινίου. Ειπώθηκαν και γράφηκαν πολλά, συχνά αβάσιμα, στενόκαρδα, μικροπολιτικά. Τελικά η σκόπιμη αφωνία των βουλευτών του νομού διευκόλυνε την τότε αρμόδια υπουργό παιδείας, να ικανοποιήσει το αίτημα και της Ιεράς Συνόδου, όπως ο αείμνηστος Χριστόδουλος, εγγράφως, πληροφόρησε τον τότε δήμαρχο Μεσολογγίου.
Όλα αυτά αποτελούν μια θλιβερή ανάμνηση της συνεχώς προβαλλόμενης τροχοπέδης σε κάθε προσπάθεια κατάκτησης κάθε θεσμικής κατάκτησης του Αγρινίου, όπως συνέβη με το Εφετείο, Πανεπιστημιακά τμήματα και πολλά άλλα, «ά ουκ εξόν λαλήσαι».
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα που παρουσιάζεται για μια ακόμα φορά η δυνατότητα ίδρυσης Μητρόπολης στο Αγρίνιο, δεδομένου ότι ο θρόνος είναι κενός, και δεν χρειάζεται συγκατάθεση του τοποτηρητή. Είναι απλώς θέμα της ιεράς Συνόδου που θα εισηγηθεί, και της κυβέρνησης που καλείται να αποδεχθεί την εισήγηση. Έτσι απλά θα γίνονταν πραγματικότητα ένα πολυχρόνιο αίτημα της πολυάνθρωπης πόλης του Αγρινίου. Κι’ αυτό χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση του δημόσιου ταμείου, αφού η Δημοτική αρχή μπορεί να στεγάσει την νέα Μητρόπολη και να προσφέρει κάθε διευκόλυνση για την ομαλή λειτουργία και πνευματική προσφορά της στο ευσεβή λαό της περιοχής.
Γιατί είναι αναγκαία η Μητρόπολη Αγρινίου;
Ως ενισχυτικούς λόγους που επιβάλουν, επιτέλους, την εκκλησιαστική αναβάθμιση του Αγρινίου, θα μπορούσαμε να επικαλεσθούμε και τα ακόλουθα:
1. Η υπάρχουσα Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας είναι από τις μεγαλύτερες σε γεωγραφική έκταση, αριθμό ενοριών και ποικιλομορφία δυσπρόσιτων περιοχών. Διαθέτει σήμερα 219 ενορίες, τέταρτη στη σειρά, με πρώτη των Ιωαννίνων με 248.
2. Οι δύο Μητροπόλεις του Νομού (Αιτωλ/νίας και Ναυπάκτου) ευρίσκονται στο ΝΑ άκρο του νομού. Εκεί ζει το 1/3 του πληθυσμού, ενώ στο ΒΔ τμήμα του νομού, όπου φυσικό και γεωγραφικό κέντρο είναι το Αγρίνιο ζουν και κινούνται τα 2/3 του πληθυσμού. Εδώ δεν υπάρχει Μητρόπολη.
3. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο, πληθυσμός μόνο του σημερινού Καλλικρατικού δήμου Αγρινίου, ανέρχεται σε 96321 κατοίκους. Αντίστοιχα ο δήμος Μεσολογγίου έχει 35431 και της Ναυπάκτου 29842.
4. Οι ενορίες του δήμου Αγρινίου ανέρχονται σε 65, του Μεσολογγίου σε 32 και ολόκληρης της Ναυπακτίας ορεινής και πεδινής σε 98.
5. Η πνευματική διαποίμανση του λαού με την σημερινή έκταση και μορφή των δύο Μητροπόλεων είναι άκρως επίπονος και δυσχερής. Η δυσχέρεια αυξάνεται σημαντικά αν υπολογισθεί η γεωγραφική μορφολογία της μεγάλης έκτασης του νομού σε συνδυασμό με την κατανομή μεγάλου αριθμού απομακρυσμένων απ’ τα δύο Μητροπολιτικά κέντρα ενοριών.
6. Το Αγρίνιο είναι η όγδοη μεγάλη πόλη της χώρας , (η μεγαλύτερη της Δυτικής Στερεάς),σε πληθυσμό, με τις αντίστοιχες κοινωνικές, οικονομικές πνευματικές κ..α.α. δραστηριότητες . Σ’ αυτό εδρεύουν Πανεπιστημιακά τμήματα, Εφετείο, Επιμελητήρια, εκπαιδευτικές και άλλες υπηρεσίες, Δικαστήρια, Αστυνομική Διεύθυνση, Κ.Τ.Ε.Λ. του νομού και άλλοι αξιόλογοι φορείς και ιδιωτικές επιχειρήσεις.
7. Το Αγρίνιο περιβάλλεται απ’ τις οροσειρές: Παναιτωλικού, Ζυγού και Ακαρνανικών, που αγκαλιάζουν την ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου, με τους όμορους τέως Καποδιστριακούς δήμους : Αγγελοκάστρου, Αρακύνθου, Μακρυνείας, Θέρμου, Θεστιέων, Ινάχου, Μεδεώνος,, Νεάπολης, Παναιτωλικού, Παραβόλας (Βοκατίου), Παρακαμπυλίων, Στράτου και Φυτειών). Αξίζει εδώ να σημειωθεί 19 από τέως 29 δήμους (Καποδίστριας) συγκλίνουν, έχουν καθημερινή πρόσβαση και αναφορά στην πόλη και περιοχή του Αγρινίου.
Στην ευρύτατη αυτή γεωγραφική περιοχή ζουν κινούνται εργάζονται και δημιουργούν, κάθε ημέρα, πάνω από 170.000 Αιτωλοακαρνάνες. Είναι λοιπόν παντελώς άδικο, και έξω από κάθε έννοια λογικής η άρνηση ίδρυσης Μητρόπολης στη μεγαλούπολη του Αγρινίου, τουλάχιστον για όσους αγαπούν την εκκλησία, και προσμένουν την πνευματική τους στήριξη.
8…Αποτελεί διοικητική ανωμαλία και «κανονική» – εκκλησιαστική αταξία η απουσία επισκόπου-πνευματικού ηγέτη- από μια τόσο μεγάλη περιοχή καίριας σημασίας για την πνευματική καλλιέργεια του ευσεβούς λαού του Θεού.
9.Με τα σημερινά δεδομένα ουδείς υπεύθυνος παράγοντας της Αιτωλ/νίας, τουλάχιστον πολιτικός, τολμά να έλθει σε εμφανή αντίθεση με το Παναγρινιώτικο, και όχι μόνο, αίτημα ίδρυσης μητρόπολης στο Αγρίνιο. Αδιάφορο αν αυτό πρέπει να γίνει με την ίδρυση τρίτης επισκοπής ή με την αναδιάταξη των ορίων των δύο υπαρχουσών Μητροπόλεων. Αν κάποιοι «ευσχημόνως σιωπούν» το κάνουν από δειλία ή φοβία μήπως χάσουν κάποια ταπεινά ψηφαλάκια την ώρα της όποιας εκλογικής-κομματικής αναμέτρησης.
10.Τέλος τώρα είναι η μοναδική ευκαιρία για επίλυση του χρονίζοντος ανεκπλήρωτου αιτήματος. Γιατί αν αύριο έλθει νέος Μητροπολίτης και πάρει στα χέρια του την μεγάλη εκκλησιαστική «πίττα» της Αιτωλ/νίας, θαρρώ πως δεν θα έχει το κουράγιο να δώσει κάποια κομμάτια της στους πενιχρούς εκκλησιαστικούς γείτονές του.
11. Για να γίνει το όραμα πράξη και η ελπίδα χειροπιαστή πραγματικότητα χρειάζεται τόλμη, απαγκίστρωση από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, και αποφασιστικότητα. Στοιχεία όμως που στην Ελληνική πραγματικότητα είναι από ανύπαρκτα έως ανεπαρκή. Αυτό είναι το ζητούμενο για να βγει ο τόπος στο ξέφωτο του μέλλοντος.
