Τα Αλέστια βρίσκονται στη νότια πλευρά της Ευρυτανίας,
απέχουν 85 χιλιόμετρα από το Καρπενήσι
και βόρεια του Προυσού, μεταξύ Αγαλιανού – Χούνης
Σταυροχωρίου – Σαρκίνης, μέσα σε καταπράσινο περιβάλλον
με πολλά κρυστάλλινα νερά σε υψόμετρο 830 μέτρα
Το 2001 είχε 127 κατοίκους με 31 σπίτια και το 1940 είχε 249 κατοίκους. Το όνομά του κατά την παράδοση το πήρε από τα Αλέσταινα Καλαβρύτων, χωριό του Ν. Μπακάλη ο οποίος κυνηγημένος από τους Τούρκους κατέφυγε το 1805.
Τα Αλέστια αναφέρονται στους φορολογικούς καταλόγους κατά την προεπαναστατική περίοδο του 1810 (Ι. Μαυρομύτης). Ο Πουκεβίλ αναφέρει ότι τα Αλέστια μαζί με τη Φτελιά είχαν το 1829, 30 οικογένειες. Μετά την απελευθέρωση ήταν οικισμός του Δήμου Αρακυνθίων μέχρι το 1912 που έγινε κοινότητα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, κτηνοτροφία και μελισσοκομία. Μετά τους σεισμούς του 1965 δημιουργήθηκε οικισμός κοντά στο Αγρίνιο στη περιοχή Κοκκινοπύλια.
Όμως οι Αλεστιώτες επισκεύασαν και συντήρησαν τα σπίτια τους και διατήρησαν το χωριό. Υπάρχει ο Ιερός Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου (Ενοριακός Ναός) όπου γίνεται και το πανηγύρι στις 15 Αυγούστου, ο προφήτης Ηλίας και ο Αγ. Αθανάσιος. Υπάρχουν 5 νερόμυλοι και στον παλαιό οικισμό Αγκαθές δημιουργείται καταρράκτης περίπου 15 μέτρα με δύσκολη πρόσβαση.
Στο βιβλίο “Ιστόρημα γεναλογικόν οικογένειας Τσερπέλη” (1963) του Χ. Τσερπέλη – Κ. Παπαζαχαρία γίνεται λεπτομερής αναφορά αγωνιστών του 1821 από τα Αλέστια και υπάρχει αναμνηστική μαρμάρινη πλάκα στο Ηρώον του Μεσολογγίου (Αθανάσιος Τσερπέλης, Αγωνιστής, Μαχόμενος εν Μεσολογγίω 1824-1826 εφονεύθη εις Ντάπια Γ. Κίτσου).
Στα Αλέστια μπορούμε να πάμε από Προυσό, από Αγ. Βλαχέρνα, από Αγαλιανό μέσω Φτελιάς και από Χούνη.