Έως ότου εμφανιστεί το Walkman στη ζωή μας,
ο μόνος τρόπος για να μπορούμε να ακούμε τη μουσική της αρεσκείας μας,
όπου και αν ήμασταν, ήταν να κουβαλάμε μαζί μας
τα στερεοφωνικά που κυκλοφορούσαν τότε στην αγορά,
τα οποία -ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση- ήταν κάποιων διαστάσεων
Το Walkman
παρουσιάστηκε στον πλανήτη για πρώτη φορά,
την 1η Ιουλίου του 1979.
Η επιτυχία ήταν τέτοια
που η συσκευή πέρασε στην ιστορία με αυτό το όνομα
-όποια εταιρία και αν το παρήγαγε.
της Νίκης Μπακούλη
Η Sony ‘έσκυψε’ πάνω από το πρόβλημα και βρήκε τη λύση, την οποία παρουσίασε σαν σήμερα (1 Ιουλίου) το 1979. Σύστησε στον πλανήτη το πρώτο φορητό κασετόφωνο. Το ονόμασε Walkman. Οι φορητές συσκευές αναπαραγωγής κασέτας πούλησαν συνολικά 400 εκατομμύρια μονάδες. Μεταξύ αυτών που άλλαξαν ήταν και η μουσική βιομηχανία, αφού πια οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη μπορούσαν να απολαμβάνουν παντού τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες.
Σημείωση: το Walkman δεν ήταν το πρώτο φορητό ραδιόφωνο τρανζίστορ της ιστορίας. Αυτό ήταν το Regency TR-1, που κυκλοφόρησε το 1954. Το Walkman ωστόσο, ήταν η πρώτη συσκευή που συνδύαζε τη δυνατότητα να το έχουμε πάντα μαζί μας (έπαιρνε δυο μπαταρίες ΑΑ) και να έχουμε και την ησυχία μας (δεν είχε ηχείο, αλλά λειτουργούσε με ακουστικά).
Επειδή δεν ξέρουμε την ηλικία σας, θα δείξουμε και τι είναι η κασέτα. Σε μικρό μέγεθος τη δημιούργησε και παρουσίασε η Philips στα μέσα της δεκαετίας του ’60, ως μέσο υπαγόρευσης -για γραμματείς και δημοσιογράφους. Ώσπου εμφανίστηκε το Walkman και άλλαξε άρδην κατεύθυνση -και πωλήσεις.
Το κασετόφωνο λοιπόν, αναπαρήγαγε τον ήχο μέσω της κασέτας (βλ. περιλάμβανε μια πλαστική θήκη που μέσα είχε τη μαγνητική ταινία στην οποία εγγράφονταν οι ηχητικές πληροφορίες). Έως ότου ασχοληθεί η Sony με το πώς θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα την κασέτα, η αναπαραγωγή όσων εγγράφονταν σε αυτήν γινόταν από στερεοφωνικά. Η ιαπωνική εταιρία είχε αρχίσει από τη δεκαετία του ’50 να πειραματίζεται με τη δημιουργία καλοσχεδιασμένων, μικρών ηλεκτρονικών συσκευών. Για αρχή, έδωσε το 1955 το ραδιόφωνο τρανσίστορ.
Aκολούθησαν και άλλες σμικρύνσεις συσκευών, με εκείνη της εγγραφής κασέτας να έχει μια σχετική επιτυχία. Όταν η μουσική βιομηχανία σύστησε τις προ ηχογραφημένες μουσικές κασέτες (στα τέλη του ’60) η Sony είχε βρει τον απόλυτο προορισμό της.
Έως τότε οι μουσικόφιλοι απολάμβαναν τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες μέσω δίσκων βινυλίου, στα πικ απ του που είχαν στο σπίτι. Είχαν κυκλοφορήσει και φορητά, αλλά και πάλι υπήρχε μια πρόκληση στο να κουβαλούν σε ανοιχτούς χώρους το πικ απ και τους δίσκους που ήθελαν να ακούσουν. Όταν οι παραγωγοί μουσικής πρόσφεραν τα προϊόντα τους σε μικρού μεγέθους κασέτες, η ζωή έγινε πιο απλή. Έγινε ακόμα απλούστερη, την 1η Ιουλίου του 1979, ημέρα που η Sony παρουσίασε το Sony Walkman TPS-L2. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του ήταν το βάρος των 396 γραμμαρίων. Κυκλοφόρησε σε μπλε και ασημί, με χοντρά κουμπιά, ακουστικά και δερμάτινη θήκη. Είχε δυο υποδοχές για ακουστικά, ώστε όσοι το αποκτούσαν να μπορούν να μοιράζονται τις μουσικές με έναν ακόμα άνθρωπο.
Ποιος δημιούργησε το Walkman
Όπως αναφέρει άρθρο του περιοδικού Time, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2009, ο εκ των ιδρυτών της Sony, Μasaru Ibuka, είχε συλλάβει τον εαυτό του να χρησιμοποιεί τη συσκευή εγγραφής κασετών για να ακούει μουσική, στα ταξίδια που έκανε για δουλειά. Ήταν όμως, βαριά για καθημερινή χρήση. Ζήτησε από τον Norio Ohga, τότε εκτελεστικό αντιπρόεδρο της εταιρίας, να σχεδιάσει στερεοφωνική έκδοση μόνο για αναπαραγωγή, που να μπορεί να υποδέχεται ακουστικά.
Αυτός και ο επικεφαλής του σχεδιασμού Kozo Ohsone, πήραν το Pressman, μοντέλο εγγραφής, αφαίρεσαν ό,τι δεν χρειαζόταν και πρόσθεσαν στερεοφωνικό ήχο. Ο Ohga έδειξε την compact συσκευή, υψηλής ποιότητας αναπαραγωγής που είχε δημιουργήσει στον πρόεδρο της επιχείρησης, Akio Morita. Του ζήτησε να τη δοκιμάσει και να αποφασίσει “αν είναι καλή ιδέα για να μπορεί κάποιος να ακούει μουσική ενώ περπατάει”. Ήταν. Το Φεβρουάριο του 1979 δόθηκε η εντολή μαζικής αναπαραγωγής.
O Norio Ohga πέθανε στις 23 Απριλίου του 2011, σε ηλικία 81 χρόνων, από πολλαπλή ανεπάρκεια οργάνων. @2021 AP PHOTO/WAYNE SCARBERRY
Ο Ohga προήχθη σε πρόεδρος το 1982 και σε CEO το 1989. Ήταν δική του απόφαση να αγοράσει η Sony την Columbia Pictures Entertainment (νυν Sony Pictures) από την Coca-Cola Company, για 7.381 -σημερινά- δισεκατομμύρια δολάρια. Ένα χρόνο νωρίτερα, ο ιαπωνικός κολοσσός είχε εξαγοράσει την CBS Records Group (νυν Sony Music), με τον εφευρέτη του Walkman να παίζει καθοριστικό ρόλο και στη δημιουργία της Sony Computer Entertainment (νυν Sony Interactive).
Ο συνδυασμός που τον έκανε μονόδρομο
Ως παιδί, ο Ohga είχε πάθει φυματίωση. Όσο ανάρρωνε (τους μήνες που έμεινε στο κρεβάτι) γέμιζε το χρόνο του, με μαθήματα φυσικής και μουσικής. Ως έφηβος ήθελε να γίνει τραγουδιστής όπερας και σε αυτό το πλαίσιο ‘πέρασε’ στο διάσημο Εθνικό Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών και Μουσικής, του Τόκιο. Αποφοίτησε το 1953. Πώς βρέθηκε στη Sony; Είχε στείλει μια επιστολή στην Tokyo Tsushin Kogyo KK (μετέπειτα Sony), στην οποία ασκούσε δριμεία κριτική για τα προβλήματα που είχε ‘βγάλει’ το μαγνητόφωνο που είχε αγοράσει. Οι ιδρυτές της εταιρίας εντυπωσιάστηκαν από το πόσο λεπτομερώς είχε αναφέρει τα προβλήματα (ήταν ξεκάθαρο ότι είχε γνώσεις ηλεκτρολόγου μηχανολόγου και μηχανικού ήχου), ζήτησαν να τον δουν, έμαθαν πως έχει σπουδές στη μουσική και του έδωσαν part-time δουλειά. Δεν ήθελε full time, γιατί είχε προγραμματίσει να πάει για περαιτέρω σπουδές μουσικής σε Μόναχο και Βερολίνο. Όταν επέστρεψε στη χώρα του, οι άνθρωποι της Sony ζήτησαν να τον δουν και πάλι, καθώς δεν υπήρχαν πολλοί με το δικό του συνδυασμό γνώσεων. Και για αυτό του πρότειναν θέση εκτελεστικού διευθυντή, ενώ ήταν 34, χωρίς να έχει προϋπηρεσία.
Το πρώτο όνομα δεν ήταν Walkman
H συσκευή που έφτιαξε “για να ακούει ο κόσμος μουσική, ενώ περπατάει” συστήθηκε στις ΗΠΑ ως Sound About και στη Μεγάλη Βρετανία ως Stowaway, ώσπου η Sony διαπίστωσε ότι ήταν εξόχως κοστοβόρο να εξασφαλίσει διαφορετικά ονόματα, σε διάφορες χώρες. Και για αυτό κατέληξε σε ένα: το Walkman. Ήταν πρόταση του Ohsone. Ήταν και το όνομα λειτουργίας που είχε το Pressman, το οποίο είχε λειτουργήσει ως οδηγός για το Walkman. Οι αξιωματούχοι φοβήθηκαν πως δεν θα ‘πιάσει’ στο εξωτερικό.
Έγιναν πολλές άλλες προτάσεις. Κανένα όμως, από τα προτεινόμενα ονόματα δεν ήταν όσο αλησμόνητο ήταν το Walkman που κυκλοφόρησε πρώτα στην Ιαπωνία, στην τιμή των 556 σημερινών δολαρίων (τότε ήταν 150).
Tον πρώτο μήνα πούλησε 5.000 μονάδες. Στους δυο μήνες οι πωλήσεις έφτασαν τις 50.000. Τον Ιούνιο του 1980 κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και απογειώθηκε. Η δεκαετία του ’80 άνηκε ολοκληρωτικά στο Walkman που το 1986 μπήκε ως όρος στο Λεξικό της Οξφόρδης. Συνέπεσε με την έκρηξη της αερόβιας γυμναστικής (θα θυμάστε πως παντού -σε όλες τις τηλεοπτικές ζώνες- υπήρχε μια γυμνάστρια), με εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο να απολαμβάνουν περισσότερο τη γυμναστική τους παρέα με το Walkman.
Έρευνα έδειξε πως από το 1987 έως το 1997 ο αριθμός των ανθρώπων που περπατούσαν για να γυμναστούν, είχε αυξηθεί κατά 30%. Και αυτό το πιστωνόταν το Walkman που κυκλοφόρησε συνολικά σε 11 εκδοχές, εκ των οποίων οι δύο ήταν Sport models.
Δέκα χρόνια μετά το λανσάρισμα (1989), η Sony είχε πουλήσει περισσότερες από 100.000.000 μονάδες σε όλον τον κόσμο. Έως το 1995 είχαν παραχθεί 150 εκατομμύρια μονάδες και έως το 1999 (20 χρόνια μετά το ντεμπούτο), είχαν πουληθεί 186 εκατομμύρια συσκευές. Κάπου εκεί συστήθηκε η αντίστοιχη συσκευή για αναπαραγωγή μικρών συμπιεσμένων δίσκων. Δηλαδή, των CD. H Sony τοποθετήθηκε επ’ αυτής της εξέλιξης και σε συνεργασία με την Philips είχαν σχεδιάσει το 1979 το πρώτο digital audio disc που κυκλοφόρησε το 1980. Αλλά για αυτά θα πούμε άλλη φορά.
news247.gr/
