.
Το editorial της Δευτέρας 21/10/1024
Καλή εβδομάδα
– του Λευτέρη Τηλιγάδα –
Άλλο ήταν το κείμενο, που είχε γραφτεί για την πρεμιέρα αυτής της στήλης,
την οποία θα μπορείτε να διαβάζετε κάθε Δευτέρα.
Όπως λέει κι ο λαός μας όμως, στο περίπου,
άλλα τα δικά μας άρμενα κι αλλού οι απαιτήσεις των καιρών και οι συγκυρίες των ημερών.
———————————————————————————–
Ο Οκτώβριος, ως γνωστόν, είναι ένας μήνας αφιερωμένος
στην πρόληψη για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού
| Αυτή η «κακοήθεια» θα θεραπευτεί άραγε ποτέ; |
Ας είναι καλά το δημόσιο σύστημα υγείας μας,
το οποίο, κατά την κα. Παζαΐτη, είναι πολύ καλύτερο από άλλες χώρες
Ο Οκτώβριος ως γνωστόν είναι ένας μήνας που σε όλο τον κόσμο πραγματοποιούνται ενημερωτικές δράσεις για την σπουδαιότητα και την αποτελεσματικότητα που έχει η πρόληψη για την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού. Στο πλαίσιο αυτό, η Διεύθυνση Κοινωνικής Προστασίας και Δημόσιας Υγείας του δήμου Αγρινίου, ο Ιατρικός Σύλλογος της πόλης, το Άλμα ζωής καθώς και άλλοι σύλλογοι και φορείς της περιοχής, διοργανώνουν ανάλογες δράσεις και εκδηλώσεις.
Μία τέτοια εκδήλωση πραγματοποιήθηκε και το περασμένο Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 2024, στο Παπαστράτειο Μέγαρο, την οποία οργάνωσαν από κοινού ο Ιατρικός Σύλλογος Αγρινίου και ο Δήμος Αγρινίου και την οποία στήριξαν ένας σημαντικός αριθμός φορέων και οργανώσεων της πόλης. Μοναδική ομιλήτρια αυτής της εκδήλωσης ήταν η κα. Νατάσα Παζαΐτη (MD, PhD, FEBs), η οποία είναι (αντιγράφω από την αφίσα της εκδήλωσης) Γενική Χειρουργός – Ειδική Χειρουργός του Μαστού, Διευθύντρια Κλινικής Χειρουργικής Ογκολογίας και Αποκατάστασης Μαστού του «Metropolitan General».
Οι τίτλοι και μόνο της επαγγελματικής και επιστημονικής της διαδρομής ήταν εξαιρετικά δηλωτικοί της εμπειρίας της ως γιατρού, γεγονός που θα παρακινούσε αρκετές γυναίκες της περιοχής μας να παραβρεθούν στην εκδήλωση και να ενημερωθούν για ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν 8 στις 10 από μια ηλικία και μετά.
Ανάμεσα στο ακροατήριο της αίθουσας, η οποία ήταν κατάμεστη κυρίως από γυναίκες, αν εξαιρέσει κανείς τους επισήμους, βρέθηκε και μία, η οποία τα τελευταία τρία χρόνια αντιμετωπίζει με εξαιρετική γενναιότητα και αισιοδοξία αυτή την ασθένεια.
Όπως μού μετέφερε λοιπόν, μετά το τέλος της εκδήλωσης, πράγματι η κα. Παζαΐτη στάθηκε στο ύψος των επαγγελματικών της τίτλων και ανέπτυξε το θέμα της με εξαιρετική σαφήνεια και επιστημονικότητα, δίνοντας σε όλους να καταλάβουν τη σπουδαιότητα της πρόληψης και την τεράστια αποτελεσματικότητα της θεραπείας, αν και εφόσον η ασθένεια αντιμετωπισθεί έγκαιρα.
Με την ίδια επιστημονικότητα και γνώση απάντησε και στις ερωτήσεις μετά το πέρας της ομιλίας της.
Αρκετές γυναίκες από αυτές που ήδη έχουν αντιμετωπίσει ή αντιμετωπίζουν τη συγκεκριμένη ασθένεια (δυστυχώς όχι όλες), επειδή γνωρίζουν καλά από τη μια τις τεράστιες δυσκολίες και ελλείψεις των μονάδων της δημόσιας υγείας στην πρόληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού κι από την άλλη το υψηλό οικονομικό κόστος των ιδιωτικών ιατρείων που παρέχουν τις υπηρεσίες τους για την πρόληψη και την ίασή του, θεωρούν συνειδησιακή τους υποχρέωσή τους κάθε φορά που παρευρίσκονται σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις να θέτουν το ζήτημα της πλημμέλειας με την οποία η ελληνική πολιτεία αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Δεν θα επαναλάβω στο σημείο αυτό, όσα το Ανυπότακτο Αγρίνιο αναφέρει στη σημερινή του ανακοίνωση, την οποία μπορείτε να δείτε ΕΔΩ. Θα μεταφέρω όμως την αίσθηση της συγκεκριμένης γυναίκας, όταν, αφού πήρε την διαφωτιστική απάντηση της κας Παζαΐτη στο ιατρικής φύσης ερώτημά της, διευκρινίζοντας ότι δεν θα συνεχίσει με ερώτηση αλλά με μια μικρή τοποθέτηση είπε, ότι μια άνεργη-ανασφάλιστη γυναίκα στην Ελλάδα, πέρα από τον προσωπικό ψυχολογικό «Γολγοθά» της, είναι αντιμέτωπη και με την ανεπάρκεια του κράτους να τής παρέχει την αρμόζουσα φροντίδα, αφού πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην άδεια της τσέπη, συνειδητοποίησε ότι δεν βρίσκεται σε μια επιστημονική κοινωνική εκδήλωση ενημέρωσης, αλλά στη μέση ενός πολιτικού-κομματικού ακροατηρίου, το οποίο υπήρχε στην αίθουσα. Απαξιωτικοί ψίθυροι και γέλια του στυλ: «μα τι τα θες τώρα αυτά;», «δεν είναι ερώτηση αυτή», ακούστηκαν από πολλά στόματα, χωρίς κανείς από τους παρισταμένους να υπερασπιστεί το αυτονόητο δικαίωμα ενός ανθρώπου να αναδείξει σε μια εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος και Ιατρικός Σύλλογος Αγρινίου και όχι κάποιος πολιτικός φορέας ή μια ιδιωτική δομή υγείας, ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα, για το οποίο κανείς δεν κάνει τίποτα.
Η αίσθησή της αυτή τεκμηριώθηκε ακόμα πιο πολύ από την πολιτική τοποθέτηση στη συνέχεια της ίδιας της κας Παζαΐτη, η οποία υπογράμμισε ότι είναι γιατρός και όχι πολιτικός και από την εμπειρία της στα δημόσια νοσοκομεία έχει την βεβαιότητα ότι το σύστημα υγείας, το οποίο είναι πολύ καλύτερο από άλλες χώρες, παρέχει κάθε φροντίδα στις γυναίκες που πάσχουν από τη συγκεκριμένη ασθένεια μέχρι το τέλος της αποθεραπείας τους, για να εισπράξει το χειροκρότημα των παρευρισκομένων.
Σε αυτό το καλύτερο σύστημα της κας Παζαΐτη, λοιπόν, η γυναίκα αυτή, η οποία σημειωτέον είναι και από τις τυχερές αυτής της περιπέτειας, είναι αναγκασμένη να επισκέπτεται τον ογκολόγο της και τον μαστολόγο της, όχι στην Αιτωλοακαρνανία, αλλά στην Ήπειρο, αφού κανένα από τα δύο νοσοκομεία του νομού μας δεν μπορούν να τις παρέχουν ούτε καν αυτό.
Να μην αναφερθώ στην προσωπική της εμπειρία από την επίσκεψή της σε άλλον ιδιώτη γιατρό του «Πως το λένε;… General», που το «κουστουμάκι» που τής «πρόβαρε» ήταν 4.000 ευρώ… (Ας είναι καλά οι προσωπικές της σχέσεις, στις οποίες είναι και υπόχρεη.)
Κατά τα άλλα, ας είναι καλά και το δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο κατά την κα. Παζαΐτη είναι πολύ καλύτερο από άλλες χώρες (της Αφρικής ίσως;) που, αν δεν έχεις λεφτά ή γνωριμίες δεν την βγάζεις καθαρή.
Πηγή φωτογραφίας: agriniopress.gr
————————————————————————
Στη σπουδή της πατίνας των ημερών
