.
Aγρινιώτικο καλαντάρι Οκτωβρίου
20 Οκτωβρίου
– 1910: Το Αγρίνιο έδρα τάγματος | 1958: Απαλλαγή αδειούχων εξορίστων –
20 Οκτωβρίου 1910
Μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη ζωή της πόλης στο τέλος της δεκαετίας του 1900 μας δίνει ο περιοδεύων ανταποκριτής του ΣΚΡΙΠ, Δημ. Ι. Κάρ. (όπως αναγράφεται), σε ανταπόκρισή του από το Αγρίνιο με ημερομηνία «20 8βρίου», η οποία όμως δημοσιεύτηκε τρεις μέρες μετά στην 6η σελίδα του φύλλου της 23/10/1910.
-
1ον) Στο Αγρίνιο είχε την έδρα του εκείνη την εποχή ένα ολόκληρο τάγμα, το οποίο μάλιστα υποδέχθηκε εφέδρους των κλάσεων του 1906 και του 1907 για εκπαίδευση.- 2ον) Σύμφωνα με τον ανταποκριτή όλο το Αγρίνιο ήταν Βενιζελικό.
- 3ον) Η πιο σημαντική πληροφορία όμως δίνεται από την αναφορά του συγκεκριμένου ρεπορτάζ στην επέτειο «του θαύματος της ιστορικής εικόνος της Θεομήτορος εκ της ιεράς μονής Προσού ην προ ετών έφερον ενταύθα» και η οποία «μεγαλοπρεπώς», όπως αναφέρει, «εωρτάσθει προχθές» (διατηρούμε την ορθογραφία του πρωτοτύπου εκτός του πολυτονικού). Η λέξη προχθές δηλώνει ότι η θαυματουργή εικόνα στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων της περιοχής ακόμα και ως τις μέρες μας, έφθασε στην πόλη στις 18 Οκτωβρίου του 1886 για να προστατεύσει τον πληθυσμό της περιοχής από την φοβερή επιδημία της ιλαράς που μάστιζε στα τέλη του 19ου αιώνα πολλές περιοχές του πλανήτη.
Οι ασκήσεις των εφέδρων: Όπως αναφέρει, όσοι έφεδροι από τις κλάσεις του 1906 και του 1907 έφτασαν στο στρατόπεδο του Αγρινίου με ευστοχία πραγματοποίησαν τις ασκήσεις τους παρά το γεγονός ότι είχε περάσει τόσος καιρός από την εποχή «της κληρώσεώς των». Όλοι τους με σφρίγος, γράφει ο Δημ. Ι. Κάρ., έχοντας το αίσθημα του γενναίου βαθιά ριζωμένο στις καρδιές τους, αγόγγυστα εκπλήρωσαν το ιερό τους καθήκον. Παρακολουθώντας τις ασκήσεις των στρατιωτών μας παρατηρήσαμε με ευχαρίστηση την πειθαρχία και την υπακοή τους, καθώς και την σπάνια αντίληψη τους στις ασκήσεις. Δεν έχουμε παρά να συγχαρούμε τους αξιωματικούς του τάγματος που έχει την έδρα του στην πόλη για την ακούραστη δουλειά που με εξαίρετο τρόπο προσφέρουν στο στράτευμα. Όσο για την πόλη του Αγρινίου, αυτή, παρέχει πλουσιοπάροχα κάθε δυνατή φροντίδα και υπηρεσία στον ευγενή στρατό μας.
Πολιτικά: Με χαρά παρατηρούμε ότι από τη μια άκρη ως την άλλη της πόλης επικρατεί παντού ο Βενιζελισμός, πολλοί όμως δυσανασχέτησαν στο άκουσμα της συμμετοχής στον Βενιζελικό συνδυασμό και ατόμων από το παλιό και διαλυμένο καθεστώς. Σε αυτό όμως δεν τους δικαιώνουμε γιατί οι άνθρωποι ακόμα κι αν δεν μετανοήσουν, θα πράξουν ανάλογα με το πώς θα τα βρουν τα πράγματα κι όχι όπως τα ήξεραν, γιατί όπως είναι γνωστό κάποιοι από αυτούς έχουν σπάνια πολιτική ικανότητα.
Τοπική εορτή: Μεγαλοπρεπώς γιορτάσθηκε προχθές, η επέτειος του θαύματος της ιστορικής εικόνας της Θεομήτορος, την οποία πριν από χρόνια έφεραν στο Αγρίνιο. Σ’ αυτόν τον εορτασμό συμμετείχαν όλοι οι κάτοικοι της πόλης, καθώς και ένας λόχος στρατιωτών σε παράταξη στον παρακλητικό κανόνα που ψάλθηκε στην πάνω πλατεία. «Θέαμα λαμπρόν παρίστα η τοποθέτησις της Αγίας εικόνος εις την επί τούτου κατασκευασθείσαν εξέδραν εν τω μέσω της άνω πλατείας».
Κοινωνική κίνηση: Διαμένει προσωρινά στην πόλη ο εγκαταστημένος στον Πλάτανο Ναυπακτίας διακεκριμένος γιατρός κ. Κ. Καλαντζόπουλος για υποθέσεις του, καθώς και ο σπάνιας ικανότητας οδοντίατρος κ. Χρήστος Σχινάς προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες με την επιστήμη του σε όσους πάσχουν.
20 Οκτωβρίου 1958
Το δικαστήριο στο Αγρίνιο απάλλαξε τους αδειούχους εξόριστους Β. Στρατομήτρο, Π. Μώκο και Π. Γκόρτζο, οι οποίοι παραβίασαν την αστυνομική διάταξη της καθημερινής εμφάνισής τους στο τμήμα ασφάλειας. Το δικαστήριο δέχθηκε ότι δεν βρίσκονταν «εν εντοπίσει», αφού η εκτόπισή τους είχε διακοπεί από τον αρμόδιο υπουργό. (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, φύλ. 21.10.1958, Σελίδα 5)
Φωτογραφία: Η πρώτη εγκατάσταση προσφύγων στον Άγιο Κωνσταντίνο,
όπου βρίσκονταν το στρατόπεδο που φιλοξενούσε το τάγμα ευζώνων του Αγρινίου.
(Η φωτογραφία από το αρχείο του Χ. Δημάδη)
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
