9 Νοεμβρίου | Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού


.

Αφιερώματα ημερών ή εβδομάδων,
που απαιτούν ευαισθητοποίηση και συντονισμένη δράση.

Η 9η Νοεμβρίου ορίστηκε ως:

Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού


Όταν οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία στη Γερμανία το 1933, οι Εβραίοι υποβλήθηκαν σε ολοένα και πιο διακριτική μεταχείριση που συνοδευόταν από οργανωμένη βία. Στις 9 Νοεμβρίου του 1938, οι Ναζί ξεκίνησαν ένα πογκρόμ κατά των Εβραίων. Οι Συναγωγές πυρπολήθηκαν. Οι βιτρίνες των Εβραϊκών καταστημάτων έσπασαν σε όλη τη χώρα, δίνοντας στο γεγονός την ονομασία “Kristallnacht”, που σημαίνει η “Νύχτα των Κρυστάλλων”. Το πογκρόμ της “Νύχτας των Κρυστάλλων” θεωρείται ως η συμβολική αρχή του Ολοκαυτώματος.

 

Στις 9 Νοεμβρίου κάθε έτους το δίκτυο UNITED (Ευρωπαϊκό δίκτυο κατά του εθνικισμού, του ρατσισμού, του φασισμού και υποστήριξης των μεταναστών και των προσφύγων) διοργανώνει μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία προς τιμή του παρελθόντος αλλά και ως διαμαρτυρία για τις σύγχρονες μορφές φασισμού και αντισημιτισμού.

Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού – 9 Νοεμβρίου 2014 (1)Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού – 9 Νοεμβρίου 2014 (2)Το 1945, η Ευρώπη θεώρησε ότι νίκησε το φασισμό, όμως εθνικιστικές, φασιστικές, αντισημιτικές και ξενοφοβικές ιδεολογίες εξακολουθούν να παραμένουν ζωντανές στην καθημερινή πολιτική ρητορική. Η σταθερή έκφραση των ξενοφοβικών μηνυμάτων στα μέσα ενημέρωσης και στην πολιτική, προκαλεί «κανονικοποίηση» και οδηγεί στην «αποδοχή» του μίσους.

Αν και ο τρόπος που εκφράζεται ο φασισμός έχει αλλάξει δραστικά, τα βασικά χαρακτηριστικά του φασισμού και οι μέθοδοι για την απόκτηση στήριξης από το ευρύτερο κοινό παραμένουν τα ίδια. Οι φασιστικές ιδέες κερδίζουν υποστήριξη μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων, ιδίως σε καιρούς πολιτικών και οικονομικών κρίσεων (ο κόσμος ψάχνει κάποιον να κατηγορήσει – συγκρίνοντας με τη δεκαετία του 1930, η επικίνδυνη ρητορική “εμείς” και “αυτοί” αποτελεί και πάλι κοινή πρακτική) , καταστρέφοντας τις δημοκρατικές ελευθερίες και δημιουργώντας διακρίσεις για τα μέλη ειδικών (εθνοτικών) μειονοτήτων και για τα άτομα με διαφορετικές απόψεις.

Οι φασίστες πιστεύουν στην ηγεσία ενός ισχυρού άνδρα, αντί για την κοινοβουλευτική δημοκρατία και βασίζονται σε ένα ισχυρό εθνικισμό που συχνά αποδεικνύεται ρατσιστικός. Σύμφωνα με αυτούς τους ακροδεξιούς πολιτικούς και ηγέτες, αυτοί είναι οι μόνοι που είναι σε θέση να βρουν κατάλληλες «λύσεις» στα προβλήματα της κοινωνίας, προσφέροντας μια λύση η οποία απορρίπτει κάθε τι το διαφορετικό.

Η λέξη «φασισμός» επινοήθηκε από την ιταλική δικτατορία του Μουσολίνι. Όσοι πιστεύουν σε αυτή την ιδεολογία σήμερα ονομάζονται «νεο-φασίστες». Στη σημερινή Ευρώπη, ο φασισμός με την παράλογη εξύμνηση του έθνους και του κράτους, την ευκαιριακή ταυτοποίηση των διαφόρων «απειλών» και την παρουσίαση της «βούλησης του λαού» ως τη βούληση του ηγέτη ή της ηγετικής ομάδας, είναι πιο κοινός από ό, τι μπορεί να πιστεύουμε.

 

————————————————————————————
Πηγές: unitedagainstracism.org | socialpolicy.gr