...
Αφιερώματα ημερών ή εβδομάδων
– Οι διεθνείς ημέρες είναι αφορμές για την εκπαίδευση του ευρύτερου κοινού σε θέματα που απασχολούν,
για την κινητοποίηση πολιτικής βούλησης και πόρων για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προβλημάτων
και για τον εορτασμό και την ενίσχυση των επιτευγμάτων της ανθρωπότητας. –
| Η 25η Μαρτίου ορίστηκε ως:
Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης για τους Κρατούμενους
και Αγνοούμενους Υπαλλήλους του ΟΗΕ
Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα της Δουλείας
και του Διατλαντικού Δουλεμπορίου
Διεθνής Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού | Ημέρα Ανάγνωσης Έργων του Τόλκιν
|Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης για τους Κρατούμενους και Αγνοούμενους Υπαλλήλους του ΟΗΕ
Από την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών το 1945, εκατοντάδες γενναίοι άνδρες και γυναίκες έχουν χάσει τη ζωή τους στην υπηρεσία του Οργανισμού. Τη δεκαετία του 1990, η διεύρυνση και εντατικοποίηση των ειρηνευτικών αποστολών του ΟΗΕ έθεσε ακόμη περισσότερους ανθρώπους σε κίνδυνο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, χάθηκαν περισσότερες ζωές απ’ ό,τι στις προηγούμενες τέσσερις δεκαετίες μαζί. Τότε εδραιώθηκε, τόσο στα κράτη μέλη όσο και στο προσωπικό, η επίγνωση ότι όσο πιο ενεργός γινόταν ο ΟΗΕ, τόσο περισσότερο θα στοχοποιούνταν.
Το πρώτο ψήφισμα για την ασφάλεια του προσωπικού υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 1993. Ακολούθησε ένας μακρύς κύκλος διαπραγματεύσεων στη Έκτη (Νομική) Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης σχετικά με μια διεθνή νομική σύμβαση για την προστασία του προσωπικού του ΟΗΕ. Το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων ήταν η Σύμβαση για την Ασφάλεια του Προσωπικού των Ηνωμένων Εθνών και του Συνδεδεμένου Προσωπικού, η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 9 Δεκεμβρίου 1994.
Η Ημέρα Αλληλεγγύης προς τους Κρατούμενους και Αγνοούμενους Υπαλλήλους τιμάται κάθε χρόνο την επέτειο της απαγωγής του Άλεκ Κόλετ, πρώην δημοσιογράφου που εργαζόταν για την Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), όταν απήχθη από ένοπλους άνδρες το 1985. Η σορός του βρέθηκε τελικά στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου το 2009.
Η Ημέρα αυτή αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία τα τελευταία χρόνια, καθώς οι επιθέσεις εναντίον των Ηνωμένων Εθνών εντείνονται. Αποτελεί ευκαιρία για κινητοποίηση, διεκδίκηση δικαιοσύνης και ενδυνάμωση της συλλογικής μας αποφασιστικότητας να προστατεύσουμε το προσωπικό και τους κυανόκρανους του ΟΗΕ, καθώς και τους συναδέλφους μας στις μη κυβερνητικές οργανώσεις και τον
Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα της Δουλείας και του Διατλαντικού Δουλεμπορίου
Το διατλαντικό δουλεμπόριο ατόμων αφρικανικής καταγωγής, το οποίο διήρκεσε από τον 15ο έως τα τέλη του 19ου αιώνα, περιλάμβανε τη βίαιη μεταφορά εκατομμυρίων γυναικών, ανδρών και παιδιών, κυρίως από τη Δυτική Αφρική προς την Αμερική. Η εξαναγκαστική μετατόπιση συνέβαλε στον πλουτισμό των αποικιακών και άλλων δυνάμεων, ενώ παράλληλα τροφοδότησε ψευδείς αφηγήσεις περί φυλετικής ανωτερότητας και κατωτερότητας, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για τη δικαιολόγηση της ντροπιαστικής αυτής πρακτικής και συνεχίζουν να επηρεάζουν τις κοινωνίες μας σήμερα.
Δεδομένου ότι το διατλαντικό δουλεμπόριο είχε άμεσο αντίκτυπο στις σύγχρονες αντιλήψεις περί φυλής, η κατανόηση της εν λόγω περιόδου είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των συνεπειών του, συμπεριλαμβανομένου του ρατσισμού και των προκαταλήψεων. Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης Θυμάτων του Δουλεμπορίου δεν περιορίζεται στη μνήμη του παρελθόντος, αλλά και τη λήψη μέτρων για την εξάλειψη των δομών που συνεχίζουν να περιθωριοποιούν τους απογόνους των Αφρικανών σκλάβων.
Το 2006, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με το ψήφισμα 61/19, αναγνώρισε ότι «το δουλεμπόριο και η σκλαβιά συγκαταλέγονται στις χειρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ιστορία της ανθρωπότητας, λαμβάνοντας υπόψη ιδιαίτερα την έκταση και τη διάρκειά τους» και όρισε την 25η Μαρτίου 2007 ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης της Διακοσιοστής Επετείου της Κατάργησης του Διατλαντικού Δουλεμπορίου.
Τον επόμενο χρόνο, με το ψήφισμα 62/122, η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως ετήσια Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Δουλεμπορίου, αρχής γενομένης από το 2008.
Διεθνής Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού
Η Διεθνής Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού (International Day of the Unborn Child) καθιερώθηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ (1920-2005) και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου για να συμπίπτει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Ο πολωνικής καταγωγής ποντίφικας θεωρούσε την ημέρα αυτή ως μια «θετική επιλογή υπέρ της ζωής και της εξάπλωσης μιας κουλτούρας για τη ζωή, που να εγγυάται τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε κάθε περίπτωση». Οι εορτασμοί για το αγέννητο παιδί ξεκίνησαν από χώρες της Λατινικής Αμερικής με ισχυρή Καθολική παράδοση, όπως το Ελ Σαλβαδόρ (1993), η Αργεντινή (1998) και η Χιλή (1999) και η Γουατεμάλα (1999).
Η ημέρα ορόσημο της Πίστης και της Πατρίδας ως η ημέρα που ξεκίνησε η ελευθερία του ανθρωπίνου γένους από τα δεσμά της αμαρτίας, του διαβόλου και του θανάτου με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου αλλά και της αποτίναξης από τον τουρκικό ζυγό με τη συμβολική έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως, η 25η Μαρτίου, αποτελεί και ημέρα που γιορτάζεται από τα τέλη του εικοστού αιώνα το αγέννητο παιδί – το παιδί που κυοφορείται στην κοιλιά της μάνας του για να προστεθεί όταν έρθει η ώρα στη μακριά σειρά των κατοίκων αυτού εδώ του πλανήτη.
Ήταν η πρόταση του πάπα Ιωάννη Παύλου του Β΄ (1920-2005) που έγινε αποδεκτή από τη Διεθνή Κοινότητα, καθώς την εμπνεύστηκε ακριβώς από το περιεχόμενο της μεγάλης Θεομητορικής εορτής.
Ημέρα Ανάγνωσης Έργων του Τόλκιν
Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή στην Ελλάδα για περισσότερα από 10.000 άτομα, τον στενό πυρήνα δηλαδή των φαν του διαπρεπούς άγγλου συγγραφέα και ακαδημαϊκού Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, οι οποίοι μαζί με την επέτειο της Επανάστασης του ’21 τιμούν και την «Ημέρα Ανάγνωσης Έργων του Τόλκιν», μαζί με εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο, μεταξύ αυτών οι Μπαράκ Ομπάμα, Τζέιμς Κάμερον και Λεντ Ζέπελιν.
Την ιδιαίτερη φυλή ανθρώπων κάθε ηλικίας που λατρεύει τον Τόλκιν σαν Θεό – και όχι άδικα, καθώς κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ολόκληρο σύμπαν με δικούς του χάρτες, γλώσσες, φυλές, δικό του ημερολόγιο, δική του ιστορία, προϊστορία, δικούς του ήρωες και συμβολισμούς – πρωτοσυνάντησα σε ένα σεμινάριο γύρω από τη Λογοτεχνία του Φανταστικού και συγκεκριμένα στα μάτια του συμμαθητή Γιώργου που έλαμπαν με κάθε αναφορά στη Μέση Γη, τον Σάουρον, τη Μόρντορ, τους Μάγους και τα Ξωτικά.
Όπως αναφέρει ο ίδιος σήμερα: «Ανακάλυψα τον Τόλκιν ψιλοτυχαία στην εφηβεία μου. Μια ατάκα που είχα διαβάσει και για μένα ισχύει απόλυτα είναι ότι από τη στιγμή που θα μπεις σε αυτόν τον κόσμο δεν θα ξαναβγείς. Θα είσαι για πάντα εκεί μέσα. Ο άνθρωπος έγραψε μια μυθολογία 10.000 χρόνων. Ο κόσμος του είναι πολύ λεπτομερής, νιώθεις ότι αυτό έχει συμβεί. Πλέον το έργο του Τόλκιν είναι κομμάτι της ποπ κουλτούρας, όταν λέμε ότι κάποιος είναι εκβαρβαρισμένος τον λέμε “Ορκ”. Είναι στο λεξιλόγιο όλων, τόσο μας έχει επηρεάσει».
————————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr/
