.
| ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΗΜΕΡΩΝ Ή ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ
ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΔΡΑΣΗ |
Η 2η Οκτωβρίου ορίστηκε ως:
| Διεθνής Ημέρα Μη Βίας |
Η Διεθνής Ημέρα Μη Βίας γιορτάζεται στις 2 Οκτωβρίου, ημέρα γενεθλίων του Μαχάτμα Γκάντι, ηγέτη του κινήματος ανεξαρτησίας της Ινδίας και πρωτοπόρου της φιλοσοφίας και της στρατηγικής της μη βίας.
Σύμφωνα με το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης A/RES/61/271 της 15ης Ιουνίου 2007, με το οποίο καθιερώθηκε ο εορτασμός, η Διεθνής Ημέρα είναι μια ευκαιρία «να διαδοθεί το μήνυμα της μη βίας, μεταξύ άλλων μέσω της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης του κοινού». Το ψήφισμα επιβεβαιώνει “την καθολική σημασία της αρχής της μη βίας” και την επιθυμία “να εξασφαλιστεί μια κουλτούρα ειρήνης, ανεκτικότητας, κατανόησης και μη βίας”.
Παρουσιάζοντας το ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση εκ μέρους 140 συνχορηγών, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας, κ. Anand Sharma, είπε ότι η ευρεία και ποικίλη χορηγία του ψηφίσματος αντανακλά τον παγκόσμιο σεβασμό για τον Μαχάτμα Γκάντι και τον τη διαρκή συνάφεια της φιλοσοφίας του. Παραθέτοντας τα λόγια του αείμνηστου ηγέτη, είπε: “Η μη βία είναι η μεγαλύτερη δύναμη στη διάθεση της ανθρωπότητας. Είναι ισχυρότερη από το ισχυρότερο όπλο καταστροφής που επινοήθηκε από την ευρηματικότητα του ανθρώπου”.
Ο Γκάντι, ο οποίος βοήθησε να οδηγήσει την Ινδία στην ανεξαρτησία, υπήρξε η έμπνευση για μη βίαια κινήματα για τα πολιτικά δικαιώματα και την κοινωνική αλλαγή σε όλο τον κόσμο. Σε όλη του τη ζωή, ο Γκάντι παρέμεινε αφοσιωμένος στην πίστη του στη μη βία ακόμη και κάτω από καταπιεστικές συνθήκες και μπροστά σε φαινομενικά ανυπέρβλητες προκλήσεις.
Η θεωρία πίσω από τις ενέργειές του, η οποία περιελάμβανε την ενθάρρυνση της μαζικής πολιτικής ανυπακοής στο βρετανικό δίκαιο, όπως στην ιστορική Πορεία του Αλατιού του 1930, ήταν ότι «απλά μέσα οδηγούν σε δίκαιους σκοπούς». δηλαδή είναι παράλογο να προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις βία για να πετύχεις μια ειρηνική κοινωνία. Πίστευε ότι οι Ινδοί δεν πρέπει να χρησιμοποιούν βία ή μίσος στον αγώνα τους για την ελευθερία από την αποικιοκρατία.
Ορισμός της μη βίας
Η αρχή της μη βίας — επίσης γνωστή ως μη βίαιη αντίσταση — απορρίπτει τη χρήση σωματικής βίας για την επίτευξη κοινωνικής ή πολιτικής αλλαγής. Συχνά περιγράφεται ως «η πολιτική των απλών ανθρώπων», αυτή η μορφή κοινωνικής πάλης έχει υιοθετηθεί από μαζικούς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο σε εκστρατείες για κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο καθηγητής Τζιν Σαρπ , κορυφαίος μελετητής για τη μη βίαιη αντίσταση, χρησιμοποιεί τον ακόλουθο ορισμό στη δημοσίευσή του, The Politics of Nonviolent Action :
“Η μη βίαιη δράση είναι μια τεχνική με την οποία οι άνθρωποι που απορρίπτουν την παθητικότητα και την υποταγή, και που βλέπουν τον αγώνα ως ουσιαστικό, μπορούν να διεξάγουν τη σύγκρουσή τους χωρίς βία. Η μη βίαιη δράση δεν είναι μια προσπάθεια αποφυγής ή αγνοίας της σύγκρουσης. Είναι μια απάντηση στο πρόβλημα του πώς να ενεργεί αποτελεσματικά στην πολιτική, ειδικά πώς να ασκεί αποτελεσματικά τις εξουσίες».
Ενώ η μη βία χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο του πασιφισμού, από τα μέσα του εικοστού αιώνα ο όρος μη βία υιοθετήθηκε από πολλά κινήματα για κοινωνική αλλαγή που δεν επικεντρώνονται στην αντίθεση στον πόλεμο.
Ένα βασικό δόγμα της θεωρίας της μη βίας είναι ότι η εξουσία των ηγεμόνων εξαρτάται από τη συναίνεση του πληθυσμού και επομένως η μη βία επιδιώκει να υπονομεύσει αυτή την εξουσία μέσω της απόσυρσης της συναίνεσης και της συνεργασίας του λαού.
Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες δράσης μη βίας:
- διαμαρτυρία και πειθώ, συμπεριλαμβανομένων πορειών και αγρυπνιών·
- μη συνεργασία· και
- μη βίαιη παρέμβαση, όπως αποκλεισμοί και καταλήψεις.
