19 Οκτωβρίου: Ημέρα Βιοηθικής | Αρχαιολογίας | Νύχτα χωρίς ατυχήματα

.

| Αφιερώματα ημερών ή εβδομάδων
που απαιτούν ευαισθητοποίηση και συντονισμένη δράση |

Η 19η Οκτωβρίου ορίστηκε ως:

Διεθνής Ημέρα Αρχαιολογίας | Ευρωπαϊκή Νύχτα Χωρίς Ατυχήματα
| Παγκόσμια Ημέρα Βιοηθικής

– Ο όρος «βιοηθική» πηγάζει από τις ελληνικές λέξεις «βίος» και «ηθική»,
κι έχει ως σημείο εκκίνησης τον αμερικανό βιοχημικό Βαν Ρένσελερ Πότερ (1911-2001),
ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της βιοηθικής. Η αναφορά της λέξης «βιοηθική»
έγινε για πρώτη φορά στο βιβλίο του «Bioethics: A Bridge to the future»
(«Βιοηθική: Γέφυρα προς το μέλλον»), που εκδόθηκε το 1971.
Ο Πότερ προσπάθησε να βρει μία έννοια που να ισορροπεί
τον επιστημονικό προσανατολισμό της ιατρικής με τις ανθρώπινες αξίες. –

——————————————————————————————————————————–

Παγκόσμια Ημέρα Βιοηθικής

 

Η Παγκόσμια Ημέρα Βιοηθικής θεσπίσθηκε το 2015, κατόπιν πρότασης της Έδρας Βιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ προς τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η ημερομηνία που επιλέχθηκε είναι η 19η Οκτωβρίου.

Η Βιοηθική είναι κλάδος της Ηθικής, ο οποίος ασχολείται με τα ηθικά διλήμματα που δημιουργούνται από την αλματώδη εξέλιξη της επιστήμης, ιδίως της βιοϊατρικής, της βιοτεχνολογίας και της γενετικής. Συγκεκριμένα, εξετάζει και αναλύει ηθικά ζητήματα, όπως αυτά που αφορούν στην ευθανασία, τις αμβλώσεις, την κλωνοποίηση ανθρώπων, την τροποποίηση του γονιδιώματος, τη γενετική μηχανική κ.ά.

Το Ελληνικό Κλιμάκιο, το οποίο εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Έδρα Βιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ, ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2015, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και στόχος του είναι η προαγωγή του διαλόγου γύρω από τη Βιοηθική στη χώρα μας και η πλαισίωση επιστημονικών, αλλά και κοινωνικών δράσεων που αφορούν στα ζητήματα Βιοηθικής, σε στενή συνεργασία με άλλους φορείς και θεσμούς.

Διεθνής Ημέρα Αρχαιολογίας

 

Κάθε χρόνο, το τρίτο Σάββατο του Οκτωβρίου εορτάζεται η Διεθνής Ημέρα Αρχαιολογίας η οποία αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε χώρας. Μελετά όλα τα κατάλοιπα της ανθρώπινης δραστηριότητας και του ανθρώπινου περιβάλλοντος με σκοπό να συμβάλει στη σύνθεση της ζωής του παρελθόντος σε συνδυασμό με άλλες πηγές ή να την ανασυνθέσει μόνη αυτή, όταν άλλες πηγές δεν υπάρχουν, όπως στην περίπτωση της προϊστορίας.

Όσο λιγότερες είναι οι άλλες πηγές για την ανασύνθεση του παρελθόντος, τόσο πιο κεντρικός γίνεται ο ρόλος της Αρχαιολογίας. Ακόμη και η μελέτη της μορφής των έργων τέχνης ή και των τεχνέργων στοχεύει πλέον όχι τόσο στην αισθητική απόλαυση, όσο κυρίως στην διερεύνηση της στάσης του δημιουργού απέναντι στον κόσμο, που είναι σαφές ότι και αυτή αποτυπώνει συνθήκες ζωής. Έτσι η Αρχαιολογία έχει πλέον καταξιωθεί ως βασικός πυλώνας της Ιστορίας, με την οποία μοιράζεται την σημαντικότατη αποστολή της ανάκτησης της ανθρώπινης εμπειρίας και της κατάκτησης της ανθρώπινης αυτογνωσίας.

Αυτή η θεωρητική βάση και η παράλληλη ανάπτυξη των φυσικών επιστημών έθεσε από το δεύτερο μισό του 20ου αι. την αρχαιολογική έρευνα και τις μεθόδους της σε τροχιά σημαντικών αλλαγών: Οι κυριότερες είναι η ιδιαίτερη προσοχή που αναπτύσσεται στην προσεκτική καταγραφή όλων των στοιχείων κατά την αρχαιολογική έρευνα και η ανάπτυξη των συγχρόνων σχετικών μεθόδων τεκμηρίωσης, η χρήση όλων των δυνατοτήτων έρευνας και καταγραφής που παρέχει η διαρκώς αναπτυσσόμενη τεχνολογία για την συλλογή πληροφοριών γύρω από το εύρημα … και η διεξαγωγή της έρευνας απαραίτητα από διεπιστημονική ομάδα (αρχαιολόγων, αρχιτεκτόνων, πολιτικών και χημικών μηχανικών, συντηρητών κλπ.), για να εξασφαλίζεται η συλλογή, καταγραφή και ορθή ερμηνεία όλων των πληροφοριών. … Η σημασία της επιστημονικής δημοσίευσης παραμένει πάντοτε βασικό ζητούμενο της έρευνας.

Κατά τα τελευταία 30 χρόνια όμως η Αρχαιολογία, με τη σύγχρονη έννοιά της, αναπτύσσει όλο και περισσότερο μια δραστηριότητα σε περισσότερο πρακτική κατεύθυνση, που εξελίσσεται – εκτός από διοικητική – σε κλάδο επιστημονικής έρευνας και σε μια άλλη μορφή δημοσίευσης (με την έννοια ότι δημοσίευση είναι η απόδοση γνώσης, και κυρίως νέας γνώσης, στο κοινό. Η δραστηριότητα αυτή είναι ο τομέας της διαχείρισης των μνημείων, είτε επί τόπου σε χώρους ή στα μουσεία.

 

Ευρωπαϊκή Νύχτα Χωρίς Ατυχήματα

 

Η Ευρωπαϊκή Νύχτα Χωρίς Ατυχήματα (European Night Without Accident) διοργανώνεται κάθε χρόνο το τρίτο Σάββατο του Οκτωβρίου (19 Οκτωβρίου 2024), έξω από νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, με σκοπό την ενημέρωση των νέων ανθρώπων για τη σχέση αλκοόλ και οδήγησης.

Νεαροί εθελοντές, ηλικίας από 17 έως 29 ετών, ενθαρρύνουν τους συνομηλίκους τους θαμώνες των κέντρων να επιλέξουν από την παρέα τους ένα άτομο, το οποίο θα αναγορευθεί σε «οδηγό της παρέας» και αφού αποδεχθεί αυτό τον τίτλο θα είναι υποχρεωμένος να μην καταναλώσει αλκοόλ κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Αυτός φυσικά θα οδηγήσει με ασφάλεια πίσω την παρέα του, επιστρέφοντας από τη νυχτερινή τους διασκέδαση.

Η ιδέα για την Ευρωπαϊκή Νύχτα Χωρίς Ατυχήματα ανήκει στο Βέλγιο, όπου πρωτογιορτάστηκε το 1995, και από το 2003 έλαβε πανευρωπαϊκό χαρακτήρα, όταν υιοθετήθηκε από την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Πηγή