Aν όλες μιλούσαμε ανοικτά για την εμπειρία μας,
πολύς φόβος και προκατάληψη
θα πήγαινε στο καλάθι των αχρήστων
κι ο κόσμος θα καταλάβαινε πως ο καρκίνος δεν είναι θανατική ποινή
- από το προφίλ
της Νικολέτας Γερολιμίνη
Μία στις οκτώ γυναίκες πάσχει από καρκίνο του μαστού. Πριν ενάμιση χρόνο, έμαθα ότι ήμουν κι εγώ ανάμεσά τους. Από την πρώτη στιγμή δε δίστασα να το μοιραστώ με τον περίγυρό μου λέγοντας τον καρκίνο με το όνομά του.
Κατανοώ βέβαια, και σέβομαι απόλυτα και τις γυναίκες που νόσησαν και αποφάσισαν να το κρατήσουν μυστικό από το κοινωνικό τους περιβάλλον, γιατί ακόμη και σήμερα ο καρκίνος παραμένει κοινωνικό στίγμα. Έχω όμως την εντύπωση, ότι αν όλες μιλούσαμε ανοικτά για την εμπειρία μας, πολύς φόβος και προκατάληψη θα πήγαινε στο καλάθι των αχρήστων κι ο κόσμος θα καταλάβαινε πως ο καρκίνος δεν είναι θανατική ποινή. Το αντίθετο μάλιστα!
Είναι η αφετηρία μιας νέας ζωής, όπου μαθαίνεις από την αρχή να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου. Είναι μια ευκαιρία να συναντηθείς, να αναμετρηθείς και ν’ απελευθερωθείς απ’ τους φόβους σου, που σε κρατούσαν στο μέτριο και στο λίγο. Είναι ένας δρόμος γεμάτος ραγισμένες βεβαιότητες, που μαθαίνεις αργά να περπατάς απολαμβάνοντας μόνο το εδώ και το τώρα.
Τίποτε δεδομένο!
Αφήνεσαι στη ροή και συντονίζεσαι με ό,τι σου δίνει χαρά, προστατεύοντας τον εαυτό σου από τα «τοξικά». Είναι μια άλλη θεώρηση της αρρώστιας αυτής, που δεν ξέρω αν θα είχα, αν δεν ήμουν από τις «τυχερές» που έγκαιρα διαγνώστηκαν με την νόσο.
Η ιατρική εξελίσσεται διαρκώς και οι θεραπείες πλέον γίνονται όλο και πιο στοχευμένες. Η αξία της πρόληψης είναι τεράστια, καθώς ο χρόνος είναι σύμμαχος στην έγκαιρη αντιμετώπιση της αρρώστιας και στη μείωση του κινδύνου επανεμφάνισης. Οι τακτικές προληπτικές εξετάσεις, είναι ένα δώρο ζωής που μπορεί η κάθε γυναίκα να κάνει στον εαυτό της. Η ενημέρωση για τα πιθανά συμπτώματα και η επαρκής πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες αποτελούν το οπλοστάσιό μας σε αυτή την ουσιαστική μάχη.
