Στόχος των εκπαιδευτικών
θα έπρεπε να είναι το Εκπαιδευτικό Μισθολόγιο
- του Κωνσταντίνου Κατσαρού*
Μελετώντας τα σχόλια και τις αντιδράσεις σε προηγούμενη παρέμβασή μου διαπίστωσα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων εκπαιδευτικών θεωρεί μείζον ζήτημα αυτή τη στιγμή τις οικτρές αμοιβές μας. Στη χώρα μας ο νεοδιοριζόμενος εκπαιδευτικός αμείβεται με λιγότερα χρήματα από τον ανειδίκευτο εργάτη του ιδιωτικού τομέα, επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι ο Έλληνας Εκπαιδευτικός είναι ο χειρότερα αμειβόμενος δημόσιος υπάλληλος αν και είναι ο πλέον προσοντούχος. Στην κατρακύλα αυτή συνέβαλε καθοριστικά η περίοδος της κρίσης.
Το 2011 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επέβαλε το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο» που όπως όλοι γνωρίζουμε μόνο ενιαίο δεν ήταν αφού εξαίρεσε χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Είχε προηγηθεί προπαγάνδα συγκεκριμένων συνδικαλιστών που χειροκροτούσαν τις …αυξήσεις που θα έρχονταν. Την ίδια ώρα κυκλοφορούσαν ήδη αναλύσεις που έδειχναν ότι το νέο μισθολόγιο θα έφερνε σφαγή. Μαντέψτε ποιος είχε δίκιο τελικά…
Έρχεται η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και διατηρεί τα πράγματα ως είχαν, κάνοντας αλλαγές στο συνταξιοδοτικό που πιθανόν να συζητήσουμε σε επόμενη παρέμβαση μαζί με τη σφαγή που οργανώθηκε στον ίδιο τομέα από την επόμενη κυβέρνηση με υπουργό τον Κατρούγκαλο.
Το καινούριο μισθολόγιο της επόμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι διπλά πρωτοποριακό! Αφενός πετσοκόβει εκ νέου τις αποδοχές. Αφετέρου κλέβει δύο χρόνια εργασίας από όλους οριζόντια, αφαιρώντας τα από τη μισθολογική εξέλιξη. Και αυτό έγινε από μια κυβέρνηση που είχε εκλεγεί για να επαναφέρει την κανονικότητα με ένα νόμο και ένα άρθρο… Ξεχνάμε; Σήμερα διεκδικούμε να πάρουμε την κλεμμένη διετία πίσω.
Η επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ διατηρεί την κατάσταση ως είχε και δεν τόλμησε να επιβραβεύσει τους εκπαιδευτικούς που με όπλο το φιλότιμο έβαλαν πλάτη την εποχή της πανδημίας και στήριξαν τους μαθητές τους. Όλοι οι συνταξιούχοι και όλοι οι εργαζόμενοι μέσα σε αυτά τα χρόνια πήραν και κάτι. Εξαιρέθηκαν επιδεικτικά οι εκπαιδευτικοί που κέρδισαν δύσκολες μάχες και για ευχαριστώ πήραν μόνο υποσχέσεις…
Σήμερα ακούγονται απόψεις υπέρ ενός μισθολογίου – απόρροια συλλογικών συμβάσεων εργασίας, πράγμα που σημαίνει ότι ολισθαίνουμε εκ νέου σε μισθολόγιο που θα μας τοποθετήσει στην ίδια μοίρα με τους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους. Η διαφορά είναι ότι όπως και παλιότερα, κάποιοι και πάλι θα βρουν τρόπο και παράθυρα να αμείβονται καλύτερα! Ποιος πιστεύετε ότι θα χάσει εκ νέου;
Στόχος των εκπαιδευτικών θα έπρεπε να είναι το Εκπαιδευτικό Μισθολόγιο. Ένα ειδικό μισθολόγιο που θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες του λειτουργήματός μας για συνεχή επιμόρφωση, εξοπλισμό που απαιτείται να χρησιμοποιούμε και πολλά άλλα που τα τελευταία χρόνια καλύπτονται με δικά μας έξοδα. Ένα μισθολόγιο που θα καθιστά αυτονόητη τη στήριξη του δύσκολου έργο των Εκπαιδευτικών.
Δυστυχώς όμως, την ώρα που τα προβλήματα ζητούν επιτακτικά λύσεις, οι εκπαιδευτικοί έχουν να αντιμετωπίσουν αλλοπρόσαλλους τακτικισμούς. Κάποιοι ακόμη και σήμερα επιβάλουν να ασχολούμαστε σε ανώτατο επίπεδο με θέματα όπως …η μη μεταφορά του καζίνο της Πάρνηθας στην Κηφισιά (ναι, καλά διαβάσατε, δείτε πρόσφατες ανακοινώσεις της ΟΛΜΕ) και κινδυνεύουμε να χάσουμε άλλη μια ευκαιρία να βελτιώσουμε την θέση μας.
Ο κλάδος οφείλει να ασχοληθεί επιτέλους με τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τους πολλούς και να γυρίσει την πλάτη στο μεγάλο πρόβλημα που ταλαιπωρεί όλη την ελληνική κοινωνία: το λαϊκισμό. Θα τα καταφέρουμε; Ο χρόνος θα δείξει…
*Εκπαιδευτικός Αιρετός ΠΥΣΔΕ Αιτωλοακαρνανίας
