Γράμμα μαθητή στον Κ. Πιερρακάκη
για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις
«Το σχολείο υποβαθμίζεται
και μετατρέπεται σε παρίας»
«Με την πρώτη θρυαλλίδα εκβάλλεται άρδην
από το εκπαιδευτικό σύστημα»
Αξιότιμε κ.κ. Υπουργέ Παιδείας
Λύπη και αναστάτωση επήλθε στη μαθητική κοινότητα ως απόρροια της ανακοίνωσης του προγράμματος των Πανελλαδικών Εξετάσεων, οι οποίες παραδόξως και απροσδοκήτως όχι μόνο πραγματοποιούνται (κάθε χρόνο όλο και) νωρίτερα αλλά και φέτος θα ολοκληρωθούν σε διάστημα μίας εβδομάδος.
- [Πανελλήνιες 2017 (αρχή 7/6 και τέλος 14/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2018 (αρχή 8/6 και τέλος 15/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2019 (αρχή 7/6 και τέλος 14/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2020 (αρχή 15/6 και τέλος 24/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2021 (αρχή 14/6 και τέλος 22/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2022 (αρχή 3/6 και τέλος 10/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2023 (αρχή 2/6 και τέλος 12/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)
- Πανελλήνιες 2024 (αρχή 31/5 και τέλος 12/6 για τα μαθήματα προσανατολισμού + έκθεση)]
Η «συμπύκνωση» και η πρόωρη έναρξη των εισιτηρίων στις ανώτατες σχολές εξετάσεων καταστρατηγεί την οποιαδήποτε ισότητα μεταξύ των μαθητών των παρελθόντων ετών και των μαθητών που θα συμμετάσχουν στις ενιαύσιες εξετάσεις του 2025, καθώς οι προαναφερθέντες είχαν επαυξημένα δικαιώματα και ευχέρειες που, για τους μαθητές του παρόντος σχολικού έτους, θα μετουσιωθούν μόνο σε δυσχέρειες. Δηλαδή, δεν προσιδιάζει στη φύση κάθε ανθρώπου του σύγχρονου κόσμου – καθώς οι συνθήκες της διαβίωσης έχουν μεταβληθεί εν γένει και ειδικά στο εκπαιδευτικό σύστημα – να υποβάλλεται σε μία τέτοια διαδικασία που υπονομεύει την ψυχική αλλά και σωματική ευεξία του σε ένα τόσο ανεπαρκές χρονικό διάστημα, αφού είναι υποχρεωμένος να εξεταστεί διαδοχικά και στα τέσσερα μαθήματα των εξετάσεων και ενδεχομένως στα ειδικά μαθήματα, για τα οποία υπάρχει ένα ανεξήγητο και όχι απαραίτητο – όπως φρονώ – κενό 9 ημερών.
Αυτό αποτελεί ακόμη μία κατάφωρη αδικία, καθώς στα μαθήματα γενικής παιδείας των Γενικών Λυκείων παρέχεται κενό κατά το μάλλον ή ήττον 2 ημέρες μεταξύ αυτών, που δεν προσφέρει τίποτε ιδιαίτερο στους εξεταζομένους. Αφενός μεν οι μαθητές δεν διαθέτουν επαρκές χρονικό διάστημα για να ανακτήσουν τις δυνάμεις που έχουν καταδυναστευτεί από ένα συνονθύλευμα άγχους, αγωνίας και κόπωσης, αφετέρου δε ο γλίσχρος χρόνος συγχύζει τους συμμετέχοντες, αφού τους δημιουργείται η ανάγκη για γενική και τελευταία επανάληψη της εξεταζομένης ύλης, γεγονός που αποτελεί χίμαιρα, καθώς η βιασύνη και η ταχύτητα διαφαίνονται ως καρκίνωμα στην ακτινογραφία του εγκεφάλου και στην ποιότητα της μνήμης αυτών.
Εκτός αυτών, εκπορεύεται και ένα επιπλέον ζήτημα, το οποίο αφορά τον βαθμό της πλήρους ολοκλήρωσης της διδακτέας ύλης και κατά πόσο η διδακτέα ύλη θα μετουσιωθεί σε διδαχθείσα. Η πιο εσπευσμένη λήξη του σχολικού διδακτικού έτους όχι μόνο θα προκαλέσει το άγχος των διδασκόντων για την περάτωση της ύλης αλλά και θα γεννήσει θέματα διοικητικής και οργανωτικής φύσεως, διότι οι Πανελλαδικές θα συμπίπτουν με τις ενδοσχολικές εξετάσεις και θα είναι αν όχι ακατόρθωτη, τότε περιορισμένη η εξεύρεση επιτηρητών καθηγητών, επειδή οι διδάσκοντες θα είναι επιφορτισμένοι με τα καθήκοντα του διορθωτή γραπτών των ενδοσχολικών εξετάσεων, του επιτηρητή ενδοσχολικών εξετάσεων αλλά και του διορθωτή γραπτών δοκιμίων των Πανελληνίων και του επιτηρητή σε αυτές.
Δυσμενείς παράγοντες που αφορούν την περάτωση της διδακτέας ύλης είναι οι ημέρες κατά τις οποίες νόμω δεν πραγματοποιείται μάθημα στα σχολεία (Ημέρα Αθλητισμού, 28η Οκτωβρίου, 17η Νοέμβριου, 25η Μαρτίου, Καθαρά Δευτέρα, διακοπές Χριστουγέννων, Πάσχα, Εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Επιπλέον, ημέρα της εορτής του Πολιούχου της έδρας του σχολείου). Αν και με αυτές τις ημέρες τοποθετείται μία ανάπαυλα στο άγχος και στην εξάντληση των μαθητών, απορρέει πληθώρα προβλημάτων, αφού οι αργίες μειώνουν τις καθαρές ημέρες πραγματοποίησης μαθημάτων, χωρίς όμως να παρατείνεται το σχολικό έτος ή να ελαχιστοποιείται η ύλη. Σοβαρή παράλειψη θα αποτελούσε η αποσιώπηση των σχολικών πολυημέρων εκδρομών, των σχολικών περιπάτων και των ακούσια χαμένων ημερών διδασκαλίας (αποχές, απεργίες, καταλήψεις, απουσίες, προγράμματα πάσης φύσεως κ.α.). Όλα τα παραπάνω λειτουργούν επιβαρυντικά για τη σχολική κοινότητα, αν και είναι απαραίτητες πτυχές για την ομαλή έκβαση του σχολικού έτους.
Ληφθέντων υπ΄όψιν όλων των άνωθι αναφερομένων, οι μαθητές καταφεύγουν στην παραπαιδεία, που πλέον είναι ισχυροτέρα και πιο κυρίαρχη στον χώρο της εκπαίδευσης, αφού προσπορίζει τους μαθητές με σειρά ολοκληρωμένων και σφαιρικών γνώσεων για να πετύχουν τον στόχο τους. Τοιουτοτρόπως, το σχολείο υποβαθμίζεται, μετατρέπεται σε παρίας και με την πρώτη θρυαλλίδα εκβάλλεται άρδην από το εκπαιδευτικό σύστημα.
Κοντολογίς, το εξεταστικό σύστημα εν γένει εξογκώνει το άγχος των μαθητών και δεν τους διοχετεύει βασικές και θεμελιώδεις αξίες και ιδανικά, δηλαδή, ως εκ τούτου, το σχολείο δεν θεραπεύει τον πρωτεύοντα και κομβικό στόχο του. Η παραπαιδεία σε συνδυασμό με την οικονομική εξάντληση των οικογενειών των εξεταζομένων επισκιάζουν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, δημιουργώντας αρνητική εντύπωση στο διεθνές εκπαιδευτικό ενδιαφέρον. Γι΄ αυτό είναι καθήκον και υποχρέωση ταυτόχρονα να ληφθούν μέτρα για να ανακτήσει την απολεσθείσα θέση της το ελληνικό σχολείο και να γίνει ξανά κυρίαρχο του εκπαιδευτικού παιχνιδιού, με τους μαθητές να γίνονται κοινωνοί αυτού του απαυγάσματος και όχι δέκτες των συμπαρομαρτούντων της έκρυθμης λειτουργίας του.
Με εκτίμηση,
Μαθητής Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου
