Νίκος Παπαναστάσης: «Η κυβέρνηση αδιαφορεί»

Νίκος Παπαναστάσης: «Η κυβέρνηση αδιαφορεί
για τα προβλήματα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων»

• του Νίκου Παπαναστάση*

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της, εξήγγειλε ότι προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου να επιλύσει σημαντικά και πάγια προβλήματα των στρατιωτικών. Από τότε πέρασαν τέσσερα περίπου χρόνια, για να κατατεθεί τελικά αυτήν την περίοδο ένα νομοσχέδιο.

Όμως, ακόμη και ο πλέον καλοπροαίρετος αναγνώστης αυτού του νομοθετήματος αντιλαμβάνεται, απ’ τις πρώτες γραμμές του, την κυβερνητική πρόθεση πλήρους άρνησης επίλυσης ακόμη και βασικών διαχρονικών αιτημάτων των στρατιωτικών. Όσο για τον τίτλο «Μέριμνα υπέρ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων», που του έδωσε η κυβέρνηση, είναι απολύτως ψευδής και παραπλανητικός.

Είναι ενδεικτικό στοιχείο ότι κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης, η συντριπτική πλειοψηφία απ’ τους 11.245 σχολιαστές του αναρτηθέντος κειμένου, το αποκαλεί «ανεπιθύμητο», εξαιτίας της απροκάλυπτης απαξίας, όπως αυτή διατυπώνεται στα άρθρα του νομοσχεδίου, που χαρακτηρίζει την κυβερνητική στάση απέναντι στα προβλήματα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Συμπερασματικά, δεν δίνει λύση σχεδόν σε καμία από τις διεκδικήσεις των στρατιωτικών και των συνδικαλιστικών τους φορέων. Συνολικά γι’ αυτό το ΚΚΕ δεν ψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στηρίζει σταθερά και εμπεριστατωμένα τις δίκαιες διεκδικήσεις των στρατιωτικών. Το παρελθόν διάστημα αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου, έχει καταθέσει εκατοντάδες Ερωτήσεις στη Βουλή, αλλά και Αναφορές και παρεμβάσεις για τα προβλήματα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Απ’ όλο αυτόν τον όγκο των αναδεικνυόμενων προβλημάτων, με τις αντίστοιχες προτάσεις επίλυσής τους, με έναν μεγάλο αριθμό από αυτές να έχουν ως αφετηρία αιτήματα της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ), αλλά και πρωτοβάθμιων σωματείων της, η κυβέρνηση ελάχιστα ικανοποίησε.

Ταυτόχρονα, αποτελεί διαρκή πρόκληση και προσβολή για τη νεολαία της χώρας η μόνιμη άρνηση τόσο της παρούσας όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων να αυξήσουν την επί της ουσίας μηδενική οικονομική ενίσχυση των στρατευμένων (8,70 ευρώ τον μήνα). Δεν προχωρά ούτε στο αυτονόητο, την αναγνώριση ως συντάξιμης περιόδου της στρατιωτικής θητείας, χωρίς εξαγορά. Αρνείται να λύσει το οικονομικό πρόβλημα των μετακινήσεων κατά τη διάρκεια της θητείας, που επιβαρύνει τους στρατευμένους. Πρακτικά δίνει συνέχεια στην οικονομική αιμορραγία χιλιάδων ευρώ για κάθε οικογένεια που κοστίζει η υποχρέωση στράτευσης. Επιπλέον, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα η άρνηση ικανοποίησης, χωρίς καν έστω και στοιχειώδη αναφορά στο υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, των τεράστιων, ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες υπαξιωματικοί και αξιωματικοί.

Όλα τα προηγούμενα πρέπει να συνεξεταστούν και να συσχετιστούν με τον παράγοντα των γεωπολιτικών εξελίξεων, τη χρονική περίοδο που επιλέγει να φέρει το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση. Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου είναι η βαθύτερη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – Ουκρανίας με τη Ρωσία και άλλους. Είναι δεδομένο ότι η συνεχώς ενισχυόμενη συμμετοχή της χώρας μας σ’ αυτόν οξύνει τα προβλήματα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων -μαζί με αυτά όλου του λαού- όπως ακρίβεια και άλλα.

Αυτή ακριβώς η εμπλοκή στον πόλεμο που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη, αποτελεί τη λογική συνέπεια της γενικότερης πολιτικής, όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών. Μιας πολιτικής που κυρίαρχο στοιχείο έχει την πολιτικοστρατιωτική πρόσδεση της χώρας στο αμερικανοΝΑΤΟικό άρμα, την ασφυκτική εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ένταξη αυτών στις στρατιωτικές δυνάμεις που υπηρετούν ή και θα υπηρετήσουν τα ματωμένα επιχειρησιακά τους σχέδια. Αυτήν ακριβώς την επιλογή τεκμηριώνει η σχεδόν καθημερινή συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στις αμερικανοΝΑΤΟικές ασκήσεις που δοκιμάζουν στην πράξη τα επιθετικά τους σχέδια είτε αυτά αποβλέπουν στον έλεγχο εναέριων και θαλάσσιων περιοχών είτε άμεσες επεμβάσεις σε εδάφη χωρών είτε εκβιαστική – τρομοκρατική επίδειξη ισχύος.

Για να συμμετάσχουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σ’ όλα αυτά, είναι ενταγμένη στη διαχρονική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα ελληνικών κυβερνήσεων η σταδιακή προσαρμογή τους στην τυπική ΝΑΤΟική οργάνωση, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να υπηρετήσουν τις σημερινές ανάγκες του ιμπεριαλιστικού πολέμου που καμιά σχέση δεν έχει με την άμυνα της χώρας. Αυτό ακριβώς το στοιχείο αποτυπώνεται απόλυτα στη σχετικά πρόσφατη παρουσίαση της «Νέας Δομής των Ενόπλων Δυνάμεων», που έγινε με βάση τον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό και καταμερισμό αποστολών.

Ήδη, υλοποιούνται υπάρχουσες συμφωνίες με κράτη όπως οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μετατρέποντας συνολικά τη χώρα και τις υποδομές της σε ένα απέραντο ορμητήριο πολέμου του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Με την ανάθεση στις Ενοπλες Δυνάμεις δεκάδων αποστολών στρατιωτικού υλικού και προσωπικού εκτός συνόρων και με τη συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις με σκοπό την υποστήριξη των επεμβάσεων των ιμπεριαλιστών σε όλο τον κόσμο.

Το προσωπικό για το οποίο έρχεται σήμερα να «μεριμνήσει» η κυβέρνηση με τα νομοθετήματά της, είναι ακριβώς αυτό το προσωπικό το οποίο σχεδιάζει, με τη σύμφωνη γνώμη πάντα και των άλλων κομμάτων, να ρίξει στις κρεατομηχανές των ιμπεριαλιστικών πολέμων τύπου Ουκρανίας όταν της το ζητήσουν, αντί να υπερασπίζεται τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και όχι οι Ενοπλες Δυνάμεις να στρέφονται ενάντια σε άλλους λαούς, αλλά και στον λαό μας. Αυτό ακριβώς δεν συνέβη και στον πόλεμο της Κορέας (Νοέμβρης 1950 – Δεκέμβρης 1955), με τις απώλειες τότε των Ελλήνων να ανέρχονται σε 186 νεκρούς και 566 τραυματίες;

Με βάση όλα τα προηγούμενα, είναι σημαντικό το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων σχετικά με το παρόν νομοσχέδιο, να αναρωτηθεί: Ποιος, για ποιον και γιατί νομοθετεί;

Για παράδειγμα, το σημερινό κράτος ούτε παίρνει ούτε είναι στις προτεραιότητές του η λήψη μέτρων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πλημμυρών, των πυρκαγιών, της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας. Προσποιείται ότι δεν βλέπει την απαράδεκτη – εκρηκτική κατάσταση στην Υγεία και την Παιδεία, στοιχεία που επηρεάζουν άμεσα και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και τις οικογένειές του. Την ίδια βέβαια στιγμή, είναι ιδιαίτερα ικανό και αποτελεσματικό στη λήψη μέτρων για την παρακολούθηση του λαού, την καταστολή των διαδηλώσεων, την καθιέρωση μισθών πείνας, τη νομοθέτηση της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων. Οι υπαξιωματικοί, οι αξιωματικοί και οι οικογένειές τους, όλα αυτά τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Βιώνουν καθημερινά τα αδιέξοδα που δημιουργούν τα προβλήματα που τους φορτώνουν οι κυβερνήσεις. Στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς του κράτους εντάσσονται και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας.

Ήδη από το 1973 στον Στρατό Ξηράς ισχύει και κανονισμός από το ΝΑΤΟ περί της «καταστολής διαδηλώσεων». Σε εκπαιδευτικά πλαίσια, έχουν γίνει μάλιστα και «ασκήσεις» με σενάριο την αντιμετώπιση λαϊκών κινητοποιήσεων, αλλά και επιχειρήσεις μέσα σε κατοικημένες περιοχές και, ως γνωστόν, η κάθε άσκηση «διαπραγματεύεται» ένα υπαρκτό επιχειρησιακό σχέδιο.Εδώ, έρχεται να «κουμπώσει» και το πλαίσιο, όπως αυτό διατυπώνεται στο υπό εξέταση νομοσχέδιο, που καθορίζει την ύπαρξη και λειτουργία της «Εθνοφυλακής». Η «Εθνοφυλακή» είναι κομμάτι του Στρατού Ξηράς. Το τμήμα αυτό ιδρύθηκε το 1982 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διαδεχόμενο τα αλήστου μνήμης Τάγματα Εθνοφυλακής Αμύνης (ΤΕΑ), που ήταν ο φόβος και ο τρόμος του λαού της υπαίθρου, γνωστά για την αντικομμουνιστική, αντιδραστική, μαζική δολοφονική τους δράση. Αυτά συγκροτήθηκαν την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, στελεχωμένα από κατοχικούς δοσίλογους των Μονάδων Ασφαλείας Υπαίθρου (ΜΑΥ) και τα Μεικτά Αποσπάσματα Διώξεως (ΜΑΔ).

Η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο και συγκεκριμένα στο άρθρο 77 παράγ. 13, συνδέει τα Τάγματα Εθνοφυλακής Αμύνης και τα Τάγματα Εθνοφυλακής με τη σημερινή Εθνοφυλακή, κάτι που είχε εφαρμόσει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ψήφιση του Ν.1295/1982.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή και τώρα, καταψηφίζει τη συγκρότηση, συνολικά και τη δημιουργία εθνοφυλακής και τη λειτουργία της.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι με απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και για πρώτη φορά, το τμήμα αυτό συμμετείχε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, ενώ ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Π. Καμμένος, κήρυξε το 2017 έτος «εφέδρων» και «εθνοφυλάκων». Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο το γεγονός ότι σταδιακά διαμορφώνεται ένα πλαίσιο «διεκδίκησης» δημιουργίας Μονάδων «Εθνοφυλακής» και στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, κ.α.), όπως και το γεγονός ότι προς το παρόν, με τη μέθοδο του εθελοντισμού, θεσμοθετείται και η συμμετοχή των γυναικών στην «Εθνοφυλακή».

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που:

• Με συνεχείς παρεμβάσεις και στο Κοινοβούλιο στηρίζει τις δίκαιες διεκδικήσεις του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων που αφορούν την υπηρεσία του, αλλά και τη ζωή του ίδιου και των οικογενειών του. Στηρίζει επίσης αιτήματα που εκφράζουν η Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) και οι Ενώσεις – μέλη της. Οι ανάγκες των κατώτερων αξιωματικών, των υπαξιωματικών, των γυναικών και των στρατιωτών δεν συμβαδίζουν με τα επικίνδυνα για τους ίδιους και τη χώρα μας σχέδια των κυβερνήσεων.
• Με τις θέσεις και τη δράση του εκφράζει έμπρακτα κάθε πατριώτη, κάθε άνθρωπο καλής θέλησης. Τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας τα υπερασπίζεται ο ίδιος ο λαός. Αυτά πρέπει να υπηρετούν και οι Ενοπλες Δυνάμεις και τίποτα παραπάνω.
• Τοποθετείται καθαρά υπέρ της διεύρυνσης των κοινωνικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, των στρατιωτών και των γυναικών. Ακόμη και η εκδίκαση των στρατιωτικών αδικημάτων των στρατιωτικών να γίνονται από τα κοινά ποινικά δικαστήρια και να καταργηθεί η λεγόμενη Στρατιωτική Δικαιοσύνη.

Με το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί μαζικός αγώνας του λαού και της νεολαίας για ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.