...
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
| 7 Οκτωβρίου 2025 |
Είναι η 280η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 85 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:26 – Δύση ήλιου: 18:59 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 33 λεπτά
🌕 Σελήνη 15 ημερών
| Χρόνια πολλά στους: Σέργιο, Σεργία, Σεργιανή, Σεργιούλα,
Βάκχο, Βάκχη, Βακχία, Πολυχρόνη, Πολυχρόνιο, Χρόνης και Πολυχρονία. |
Γεγονότα
1571 – Ο χριστιανικός στόλος υπό τον Δον Χουάν ντε Αούστρια καταστρέφει στη Ναύπακτο τον τουρκικό του σουλτάνου Σελίμ Β’, σταματώντας οριστικά την Οθωμανική επέκταση προς τη Δύση. Κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας, σκοτώνεται ο ναύαρχος των τουρκικών δυνάμεων Αλί Πασά. (Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου).
Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου, στις 7 Οκτωβρίου 1571, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ναυμαχίες της ιστορίας, τόσο για τον αριθμό των συμμετεχόντων πλοίων όσο και για την εφαρμοζόμενη τακτική. Αντιμέτωποι ήταν τα χριστιανικά κράτη της Δύσης, οργανωμένα στον Ιερό Συνασπισμό (Ισπανία, Βενετία, Γένουα, Παπικό Κράτος, Σαβοΐα, Μάλτα και άλλες πόλεις), και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η ναυμαχία έληξε την ίδια μέρα με θριαμβευτική νίκη των Δυτικών.
Η συμμαχική δύναμη υπό τον Δον Χουάν της Αυστρίας συγκεντρώθηκε στη Σικελία και αριθμούσε 210 γαλέρες, 30 φρεγάτες, 24 μεταφορικά και 38.000 άνδρες, μεταξύ των οποίων 15.000 Έλληνες, εθελοντές ή χρηματοδότες πλοίων. Ο οθωμανικός στόλος του Μουεζίν Ζαντέ Αλή Πασά διέθετε επίσης 210 γαλέρες και 47.000 άνδρες, με εξουθενωμένα πληρώματα και έλλειψη ιστιοφόρων.
Η μάχη διεξήχθη στις εκβολές του Αχελώου και στα νησάκια Εχινάδες, με σφοδρές συγκρούσεις σώμα με σώμα. Ο συμμαχικός στόλος επικράτησε χάρη στον καλύτερο οπλισμό και την τακτική. Οι Οθωμανοί έχασαν 20.000 άνδρες και σχεδόν όλο τον στόλο τους, ενώ οι σύμμαχοι 8.000 άνδρες και 20 γαλέρες. Οι Έλληνες πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, αλλά πολλοί απέκτησαν την ελευθερία τους.
Η νίκη προκάλεσε ενθουσιασμό στη Δύση και ενέπνευσε σημαντικούς ζωγράφους όπως ο Τιντορέτο, ο Τιτσιάνο και ο Ελ Γκρέκο. Παρά την ήττα, οι Οθωμανοί διατήρησαν την κυριαρχία τους στη Μεσόγειο, ενώ για τους υπόδουλους Έλληνες η μάχη αποτέλεσε μια χαραμάδα ελπίδας, που οδήγησε σε ανεπιτυχείς επαναστάσεις σε πολλές περιοχές.
1955 – Ο Άλαν Γκίνσμπεργκ διαβάζει το ποίημά του «Το Ουρλιαχτό» σε βραδιά ποίησης στο Σαν Φρανσίσκο. Το ποίημα γνωρίζει αμέσως μεγάλη επιτυχία, κάνοντας γνωστό στο ευρύ κοινό το κίνημα μπητ. Ο ποιητής Άλεν Γκίνσμπεργκ υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές της Αμερικάνικης διανόησης του 20ου αιώνα. Η πολυτάραχη ζωή του βγήκε μέσα από τους αδίστακτους στίχους του. Το ποίημά του “Ουρλιαχτό” παραμένει διαχρονικό.
Ο Άλεν Γκίνσμπεργκ γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1926 στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϋ. Ήταν ο γιος του Λούις και της Ναόμι Γκίνσμπεργκ, μελών της Νεοϋορκέζικης λογοτεχνικής αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1920 και μεγάλωσε ανάμεσα σε προοδευτικές πολιτικές ιδέες. Υποστηρίκτρια του κομμουνιστικού κόμματος, η μητέρα του Γκίνσμπεργκ ήταν γυμνίστρια, η ψυχική υγεία της οποίας απασχόλησε έντονα τον ποιητή καθ’ όλη την παιδική του ηλικία. Σύμφωνα με τον βιογράφο Μπάρι Μάιλς, «η ασθένεια της Ναόμι έδωσε στον Άλεν μια τεράστια ενσυναίσθηση και ανεκτικότητα για την τρέλα, τη νεύρωση και την ψύχωση».
Ως έφηβος, ο Γκίνσμπεργκ εκτιμούσε τον ποιητή Γουόλτ Γουίτμαν, αν και το 1939, όταν αποφοίτησε από το γυμνάσιο, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε έγινε ο αγαπημένος του ποιητής. Ο Γκίνσμπεργκ ορκίστηκε ότι, αν κατάφερνε να γίνει δεκτός στο πανεπιστήμιο του Κολούμπια, θα αφιέρωνε τη ζωή του για να βοηθήσει την εργατική τάξη, έναν όρκο που πήρε πολύ σοβαρά κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών.
Ο Γκίνσμπεργκ Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο του Κολούμπια και ως φοιτητής εκεί τη δεκαετία του 1940, ξεκίνησε στενές φιλίες με τους Γουίλιαμ Μπάροουζ, Νηλ Κάσαντι και Τζακ Κέρουακ, οι οποίοι αργότερα ηγήθηκαν του κινήματος Beat. Η ομάδα οδήγησε τον Γκίνσμπεργκ σε ένα «νέο όραμα» προς μια ανεπηρέαστη, μη καταπιεσμένη, ανεμπόδιστη έκφραση της τέχνης.
Ο Γκίνσμπεργκ είχε επίσης αυτό που ονόμαζε ως το «όραμα του Μπλέικ», μια ακουστική ψευδαίσθηση που αφορούσε τον ποιητή Γουίλιαμ Μπλέικ να διαβάζει τα ποιήματά του «Αh! Sunflower», «The Sick Rose» και «Little Girl Lost». Σημείωσε την εμπειρία αυτή ως καθοριστική στιγμή για τον ίδιο ως προς την κατανόηση του σύμπαντος, επηρεάζοντας τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις του για τη ζωή και το έργο του. Ενώ αρχικά ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε χρήση ουσιών, αργότερα δήλωσε ότι χρησιμοποίησε διάφορα ναρκωτικά σε μια προσπάθεια να αναβιώσει τα συναισθήματα που του ενέπνευσε το όραμα.
Γεννήσεις
1952 – Βλαντιμίρ Πούτιν. Ξεκίνησε την καριέρα του ως στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της ΕΣΣΔ, την KGB, και μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, εντάχθηκε στο προσωπικό του Δημάρχου της Αγίας Πετρούπολης, Αναντρέι Σομπτσάκ. Μετά την ήττα του δημάρχου, μετέβη στη Μόσχα, όπου μέσω γνωριμιών ανέλαβε θέση στο προσωπικό του Προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν. Η γρήγορη άνοδός του τον οδήγησε σε επικεφαλής της FSB και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, πριν αναλάβει υπηρεσιακός Πρωθυπουργός τον Αύγουστο του 1999 και υπηρεσιακός Πρόεδρος τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
Το 2000 εξελέγη Πρόεδρος της Ρωσίας, σε μια κρίσιμη περίοδο, καθώς η χώρα αντιμετώπιζε τις συνέπειες της χρεωκοπίας του 1998. Κατά την πρώτη θητεία του, πέτυχε σταθεροποίηση της οικονομίας και ανάπτυξη. Η πολιτική του πορεία περιλάμβανε στρατιωτικές επεμβάσεις, όπως ο πόλεμος της Νότιας Οσσετίας το 2008 και η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, ενώ η σύγκρουση με την Ουκρανία από το 2022 έχει εξελιχθεί σε γενικευμένο πόλεμο. Παρά τις διηγήσεις περί προστασίας ρωσόφωνων πληθυσμών, πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι οι ενέργειές του συνδέονται με την επιρροή της Ρωσίας και την αντίδρασή της στην επέκταση του ΝΑΤΟ.
Η ηγεσία του Πούτιν χαρακτηρίζεται από συγκεντρωτισμό εξουσίας, περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών, έλεγχο των ΜΜΕ και καταστολή αντιφρονούντων. Παρά τις αντιδράσεις, έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ισχυρή προσωπικότητα, ενώ περιοδικά όπως το Time και το Forbes τον έχουν τιμήσει για την επιρροή του. Με τη συνολική διάρκεια προεδρίας και πρωθυπουργίας του, είναι ο δεύτερος μακροβιότερος ηγέτης στην Ευρώπη, μετά τον Αλεξάντερ Λουκασένκο. Ο Πούτιν παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά και αμφιλεγόμενα πρόσωπα της σύγχρονης πολιτικής.
Θάνατοι
1849 – Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ήταν Αμερικανός ποιητής και πεζογράφος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του αμερικανικού ρομαντισμού. Το έργο του άσκησε καθοριστική επίδραση στην παγκόσμια λογοτεχνία, θέτοντας τις βάσεις για την αστυνομική λογοτεχνία και τις ιστορίες τρόμου και φαντασίας. Η λογοτεχνική του φήμη συνδέεται με το σκοτεινό, μυστηριώδες ύφος και την εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής μέσα από την ατμόσφαιρα φόβου και αγωνίας.
Στις τελευταίες του ημέρες, ο Πόε επρόκειτο να ταξιδέψει στη Φιλαδέλφεια για την επιμέλεια ενός τόμου έργων της ποιήτριας Λέον Λάουντ. Βρέθηκε όμως σε παραληρηματική κατάσταση στους δρόμους της Βαλτιμόρης και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο από τον δρα. J. E. Snodgrass και τον θείο του Χένρυ Χέρινγκ. Κατά τη νοσηλεία του, δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει την κατάσταση του, φορούσε άγνωστα ρούχα και επανειλημμένα ανέφερε το όνομα Ρέυνολντς. Οι τελευταίες του λέξεις, σύμφωνα με τον γιατρό John J. Moran, ήταν «Lord help my poor soul».
Η ακριβής αιτία θανάτου του παραμένει αβέβαιη. Ο Snodgrass απέδωσε τον θάνατο σε αλκοολισμό, ενώ ο Moran τον απέδωσε σε φυσικά αίτια χωρίς χρήση τοξικών ουσιών. Άλλες θεωρίες περιλαμβάνουν σύφιλη, επιληψία, δηλητηρίαση ή ακόμη και δολοφονία, χωρίς όμως επαρκή επιβεβαίωση. Η ταφή του έγινε στις 8 ή 9 Οκτωβρίου στη Βαλτιμόρη, και ο τάφος του αποτελεί σήμερα αξιοθέατο. Η νεκρολογία του από τον Ρούφους Ουίλμοτ Γκρίζγουολντ, υπογραμμένη με ψευδώνυμο, αντικατόπτριζε την ένταση μεταξύ τους.
Για δεκαετίες, ένας μυστηριώδης θαυμαστής επισκεπτόταν τα ξημερώματα των γενεθλίων του Πόε, αφήνοντας κόκκινα τριαντάφυλλα και κάνοντας πρόποση με κονιάκ στον τάφο του. Η αινιγματική προσωπικότητα και το σκοτεινό του έργο έχουν καθιερώσει τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε ως έναν από τους πιο αμφιλεγόμενους και εμβληματικούς συγγραφείς της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 7η Οκτωβρίου
————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia


