Μνήμη χρονολογίου της 6ης Αυγούστου


...

Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν» |

6 Αυγούστου 2025 |

Είναι η 218η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 147 ημέρες για τη λήξη του.
🌅  Ανατολή ήλιου: 06:32 – Δύση ήλιου: 20:29 – Διάρκεια ημέρας: 13 ώρες 57 λεπτά
🌔  Σελήνη 11.8 ημερών |

Χρόνια πολλά στους: Σωτήριο, Σωτήρη, Σώτο, Σώτη,
Σωτηρία, Ευμορφία και Μορφούλα |


Γεγονότα

 

1991 – Εγκαινιάζεται ο πρώτος δικτυακός τόπος στην ιστορία του Διαδικτύου. Δημιουργός του είναι ο άγγλος Τίμοθι Μπέρνερς Λι, που εφηύρε τον Παγκόσμιο Ιστό (www). Η διεύθυνσή του: http://info.cern.ch (Ινστιτούτο Μοριακής Φυσικής της Ελβετίας).

Ήταν το 1991 όταν ο Τιμ Μπέρνερς Λι, ένας Βρετανός φυσικός που εργαζόταν στο CERN, εγκαινίασε τον πρώτο δικτυακό τόπο στην ιστορία του Διαδικτύου: το info.cern.ch. Είχε προηγηθεί μια διαδρομή γεμάτη περιέργεια, πειραματισμούς και επινοήσεις. Από μικρός έφτιαχνε υπολογιστές με παλιά εξαρτήματα και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης είχε συλληφθεί ως χάκερ. Κανείς τότε δεν φανταζόταν πως αυτός ο νεαρός θα άλλαζε τον κόσμο.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο CERN, προβληματίστηκε από την αναποτελεσματική διαχείριση των πληροφοριών. Έτσι, ξεκίνησε να σχεδιάζει ένα αποκεντρωμένο, ευέλικτο και προσβάσιμο σύστημα ανταλλαγής γνώσης. Δημιούργησε το πρωτόκολλο http, τη γλώσσα HTML, το πρώτο πρόγραμμα περιήγησης και το σύστημα των URLs – τους γνωστούς μας διαδικτυακούς συνδέσμους. Όλα τα προσέφερε ελεύθερα στο κοινό.

Σύντομα, ο “Παγκόσμιος Ιστός” άρχισε να διαδίδεται. Ερευνητές, υπηρεσίες και αργότερα όλος ο κόσμος ανακάλυπταν έναν νέο τρόπο επικοινωνίας. Η ανάπτυξη του browser Mosaic και η άνοδος των Windows απογείωσαν τη νέα τεχνολογία. Πλέον, το Web έχει πάνω από 25 δισεκατομμύρια σελίδες και 1,3 δισ. χρήστες.

Ο Μπέρνερς Λι τιμήθηκε με πλήθος διακρίσεων, ενώ σήμερα διευθύνει το W3C, τον οργανισμό που ορίζει τα πρότυπα του Ιστού. Το όραμά του δεν ήταν απλώς τεχνικό· ήταν βαθιά δημοκρατικό: ένας Ιστός ανοικτός σε όλους. Κι αυτός ο Ιστός είναι πια η καθημερινότητά μας.

 

 

 

1992 – Η Βούλα Πατουλίδου κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο δρόμο των 100 μέτρων με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης και αναφωνεί «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο». Είναι το πρώτο χρυσό μετάλλιο στίβου που κατακτά η Ελλάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1912 και την επιτυχία του Κώστα Τσικλητήρα στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς.

Στις 6 Αυγούστου 1992, η ποντιακής καταγωγής αθλήτρια κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο δρόμο των 100 μέτρων με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Αυτό ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στίβου που κατακτούσε η Ελλάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1912 και την επιτυχία του Κώστα Τσικλητήρα στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς. Και όμως κανείς δεν υπολόγιζε τότε την 27χρονη τότε αθλήτρια από τον Τριπόταμο Φλώρινας, η οποία είχε πάει στη Βαρκελώνη με ατομικό ρεκόρ 13.14.

Οι οιωνοί για την Πατουλίδου ήταν ευνοϊκοί από τις πρώτες σειρές, όταν ένα εκ των φαβορί η Λουντμίλα Ναροζιλένκο, που εκπροσωπούσε την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (σ.σ. έτσι πήρε μέρος η πρώην ΕΣΣΔ στους Αγώνες), τραυματίστηκε. Η Πατουλίδου με ισοφάριση του ρεκόρ της εκείνη τη χρονιά (13.14) προκρίθηκε στα προημιτελικά, όπου με επίδοση 13.05 πέρασε πια στα ημιτελικά. Η εμποδίστρια μας ήταν σε τρομερή κατάσταση και με 12.88 έκλεισε θέση για τον μεγάλο τελικό, σκορπίζοντας χαρά σε όλο τον κόσμο, ούσα η πρώτη Ελληνίδα που προκρίθηκε σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων.

Στον τελικό πάλι δεν την υπολογίζει κανείς, αφού οι κάμερες ήταν στραμμένες πάνω στην Αμερικανίδα Γκέιλ Ντίβερς και στην κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ και χρυσή Ολυμπιονίκη στη Σεούλ, τη Βουλγάρα Γιορντάνα Ντόνκοβα. Όταν ξεκίνησε η κούρσα, η Ντίβερς που προπορευόταν, σκόνταψε σε ένα εμπόδιο και η Πατουλίδου με επίδοση 12.64 (πανελλήνιο ρεκόρ) έκανε το ασύλληπτο και πήρε το χρυσό μετάλλιο!

 

Γεννήσεις

 

1928 – Στέφανος Ληναίος. Αποφοίτησε από τη Σχολή Θεάτρου Αθηνών το 1951 και το 1969 από τη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης (Royal Academy of Dramatic Art – RADA) του Λονδίνου. Την περίοδο 1954 – 1967 συνεργάσθηκε με περισσότερους από 20 θιάσους σε 100 θεατρικά έργα ενώ εμφανίστηκε σε 100 κινηματογραφικές ταινίες, ραδιοφωνικές εκπομπές και στην τηλεόραση.

Από το 1970 σκηνοθέτησε και πήρε μέρος σε 50 θεατρικά έργα και σε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.

Είναι ο ιδρυτής του θιάσου Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο στο θέατρο Άλφα της Αθήνας. Έγραψε διηγήματα όπως “Μερικοί θάνατοι” και πολλές μελέτες μεταξύ των οποίων “Σύγχρονο θέατρο” και “TV μέσο Παιδείας”, το οποίο λήφθηκε υπ΄ όψη στην καθιέρωση της εκπαιδευτικής τηλεόρασης της ΕΡΤ.

Έχει διατελέσει γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Ελλήνων Ηθοποιών το 1966-1967, οπότε παύθηκε από τη Χούντα λόγω πολιτικών φρονημάτων, και είναι σύμβουλος της ΠΕΕΘ από το 1975 και του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου από το 1977. Είναι επίσης μέλος του Σωματείου Βρετανών Ηθοποιών.
Κόρη του είναι η Μαργαρίτα-Κυριακή Μυτιληναίου (1968), διευθύντρια του Δεύτερου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και γιος του ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μυτιληναίος (1970) και σύζυγός του η ηθοποιός Έλλη Φωτίου. Είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών (Ιλίσια).

 

Θάνατοι

2015 – Κώστας Βίρβος. Από τα Τρίκαλα ξεκίνησε η πορεία ενός από τους σημαντικότερους στιχουργούς του ελληνικού τραγουδιού. Ο Κώστας Βίρβος γεννήθηκε το 1926 και από νωρίς έδειξε την αγάπη του για τη γραφή, με όνειρο να γίνει σκηνοθέτης. Κατά την Κατοχή, ως φοιτητής στην Πάντειο, εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση και φυλακίστηκε για τη δράση του. Μετά την απελευθέρωσή του και μία θητεία στο Δημόσιο, αφιερώθηκε στη στιχουργία.

Η πρώτη του συνεργασία ήταν με τον Απόστολο Καλδάρα και ακολούθησαν κορυφαία ονόματα: Τσιτσάνης, Θεοδωράκης, Λεοντής, Μαρκόπουλος, Νικολόπουλος, Πλέσσας, αλλά και τραγουδιστές όπως ο Καζαντζίδης, ο Νταλάρας, η Μοσχολιού, η Αλεξίου. Έγραψε πάνω από 2.000 τραγούδια που κάλυψαν όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής, από το ρεμπέτικο και το λαϊκό, ως το έντεχνο και το παραδοσιακό, αφήνοντας ανεξίτηλο στίγμα με έργα όπως η «Καταχνιά», ο «Θεσσαλικός Κύκλος», αλλά και τραγούδια-σύμβολα όπως «Το καράβι», «Στου Μπελαμή το ουζερί», «Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα».

Ο λόγος του Βίρβου είχε πάντα κοινωνική και πολιτική ευαισθησία, αναδεικνύοντας τις πληγές της μετανάστευσης, της Αντίστασης, του Εμφυλίου. Τιμήθηκε από σημαντικούς θεσμούς και πανεπιστήμια, ενώ η βιογραφία του, γραμμένη από την κόρη του Μαρία Βίρβου, αποτυπώνει τη διαδρομή ενός αυθεντικού λαϊκού ποιητή.

Ο Μίκης Θεοδωράκης τον χαρακτήρισε «κλαδί του δέντρου της ελληνικής μουσικής». Έφυγε στις 6 Αυγούστου 2015, αφήνοντας πίσω του έναν θησαυρό στίχων που τραγουδήθηκαν και θα τραγουδιούνται για πάντα.

 

Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 6η Αυγούστου

 

————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia