Μνήμη χρονολογίου της 1ης Αυγούστου


...

Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν» |

1 Αυγούστου 2025 |

Είναι η 213η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 152 ημέρες για τη λήξη του.
🌅  Ανατολή ήλιου: 06:28 – Δύση ήλιου: 20:34 – Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 6 λεπτά
🌓  Σελήνη 7.3 ημερών |

Χρόνια πολλά στους: Ελέσα, Εύκλεο, Ευκλεή, Ευκλέα,
Μάρκελο, Σολομονή και Κασσάνδρα |


Γεγονότα

 

1492 – Οι Εβραίοι εκδιώκονται από την Ισπανία, με διάταγμα των βασιλέων Φερδινάνδου και Ισαβέλλας. Σεφαρδίτες, Σεφαραδίτες, Σεφάρδοι ή Σεφαρντίμ (Εβρ. ספרדים‎) αποκαλούνται τα μέλη της εβραϊκής υποομάδας, η οποία προσδιορίζεται σε αντιδιαστολή με τους Ασκεναζίτες (Ασκεναζείμ) ή/και τους Μιζραχίτες (Μιζραχείμ) Εβραίους.

Η ονομασία αυτή προέρχεται από τη λέξη Σεφεράδ, που αποτελεί την παλιά βιβλική ονομασία της εβραϊκής γλώσσας για την Ισπανία. Μιλούσαν τη Λαντίνο, μια διάλεκτο Καστιλλιάνικων ισπανικών με πολλά εβραϊκά στοιχεία. Έτσι ονομάζονται οι Εβραίοι που κατάγονται από την Ιβηρική Χερσόνησο, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εκδιώχτηκαν από την Ισπανία κατόπιν εντολής των Καθολικών μοναρχών Φερδινάνδου και Ισαβέλλας (όπως καταγράφεται στο διάταγμα της Αλάμπρας το 1492) και από την Πορτογαλία κατόπιν εντολής του Βασιλιά Μανιουέλ το 1497.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ακολουθεί εκείνη την περίοδο μια ιδιαίτερα φιλοεβραϊκή πολιτική και παροτρύνει την εγκατάσταση στο εσωτερικό των διωγμένων μαζικά όχι μόνο από την Ισπανία και την Πορτογαλία αλλά και από τη Σικελία και την Απουλία της Ιταλίας. Αποβλέπει με αυτόν τον τρόπο στην τόνωση του εμπορίου, που τόσο καλά ήξεραν οι Εβραίοι. Οι Σεφαραδίτες εγκαταστάθηκαν στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία (κυρίως στη Θεσσαλονίκη) και σε άλλα μέρη του κόσμου τον 15ο αιώνα μετά από το διωγμό τους από την Ισπανία. Ο σεφαραδιτικός Ιουδαϊσμός έχει να επιδείξει χαρακτηριστικές ιδιαιτερότητες.

 

 

1909 – Ο Κωστής Παλαμάς ολοκληρώνει το αριστούργημά του «Η φλογέρα του βασιλιά», που εκτείνεται σε περισσότερους από 4.000 καλοδουλεμένους δεκαπεντασύλλαβους στίχους.

«Η Φλογέρα του βασιλιά» που εξελίσσεται στο Βυζάντιο και αναφέρεται στο ταξίδι του Βασίλειου Β΄ στην Αθήνα. Κεντρικό σημείο του έργου είναι το προσκύνημα του αυτοκράτορα στον Παρθενώνα, που έχει γίνει ναός της Παναγίας.

Αυτό συμβολίζει για τον ποιητή τη σύνθεση και την ενότητα όλης της ιστορίας του Ελληνισμού, αρχαίας, βυζαντινής και σύγχρονης.

Ο ποιητής συνθέτει θριαμβικούς ύμνους για τους ελληνικούς τόπους, από όπου πέρασε ο στρατός του νικητή βασιλιά.

Η αφηγηματική ποιητική σύνθεση εκτείνεται σε περισσότερους από 4000 δεκαπεντασύλλαβους στίχους και διαιρείται σε 12 Λόγους (κεφάλαια).

 

Γεννήσεις

 

1936 – Υβ Σεν Λοράν. Γάλλος μόδιστρος, από τους κορυφαίους σχεδιαστές μόδας του 20ού αιώνα, πλάι στον Κριστιάν Ντιόρ και την Κοκό Σανέλ.

Άφησε το αποτύπωμά του σε μισό αιώνα δημιουργίας, τόσο στην υψηλή ραπτική, όσο και στην καθημερινή ένδυση. Ο Υβ Σεν Λοράν (Yves Saint Laurent) γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1936 στο Οράν της γαλλοκρατούμενης τότε Αλγερίας και ήταν το μεγαλύτερο παιδί ενός εύπορου γάλλου βιομηχάνου. Από μικρός έδειξε το ταλέντο του στο σχέδιο, φτιάχνοντας ρούχα για τις κούκλες των μικρότερων αδελφών του. Στα 17 του γράφτηκε σε σχολή μόδας του Παρισιού και το σχέδιό του για ένα βραδινό φόρεμα απέσπασε το πρώτο βραβείο σε ετήσιο διαγωνισμό.

Το ταλέντο του το αναγνώρισε αμέσως ο Κριστιάν Ντιόρ, που τότε μεσουρανούσε στη γαλλική υψηλή ραπτική και τον προσέλαβε στον οίκο του ως σχεδιαστή. Μετά τον θάνατο του Ντιόρ, το 1957, ο Σεν Λοράν ανέλαβε επικεφαλής σχεδιαστής, ξεπερνώντας σε φήμη τον μέντορά του. Διηύθυνε τον Οίκο Ντιόρ επί τρία χρόνια, μέχρι που κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στη διάρκεια του Πολέμου της Αλγερίας. Το 1962, μαζί με τον σύντροφό του Πιέρ Μπερζέ, ίδρυσε τον δικό του Οίκο, ο οποίος με τα χρόνια εξελίχθηκε σε μια «αυτοκρατορία», μέχρι να εξαγοραστεί τη δεκαετία του ’90 από την εταιρεία καλλυντικών και φαρμακευτικών ειδών Σανοφί.

Ο Ιβ Σεν Λοράν ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε για πάντα την εικόνα της γυναίκας, απελευθερώνοντάς την από την αιχμαλωσία του παραδοσιακού, αμιγώς γυναικείου ρούχου. Έφερε επανάσταση, ντύνοντας τις γυναίκες με παντελόνια, ζιβάγκο και ρούχα σαφάρι, αλλά και με σμόκιν, ένα ρούχο που κράτησε σε όλες τις συλλογές του, εξελίσσοντάς το κάθε φορά. Μπορεί η Κοκό Σανέλ να έδωσε στις γυναίκες την ελευθερία τους, αλλά ο Υβ Σαιν Λοράν τους έδωσε δύναμη.

Ήταν ο εμπνευστής των σι θρου τοπ, της γραμμής «τραπέζιο», των ποπ αρτ συνόλων, των φορεμάτων με αναφορές στα γεωμετρικά σχέδια του Μοντριάν, των σαφάρι τζάκετ, ο σχεδιαστής που λάνσαρε την πρώτη πρετ-α-πορτέ συλλογή, «κατεβάζοντας» την υψηλή ραπτική στον δρόμο. Ο ίδιος προειδοποιούσε τις γυναίκες: «Όσες ακολουθούν κατά πόδας τη μόδα αντιμετωπίζουν μείζονα κίνδυνο. Αυτόν της απώλειας της βαθύτερης φύσης τους, του στιλ τους, της φυσικής κομψότητάς τους».

Ο Υβ Σεν Λοράν ήταν ένας άνθρωπος πολύ ντροπαλός και εσωστρεφής, με πολύ λίγους φίλους και μακριά από τον κόσμο. Έπαιρνε ουσίες, κατανάλωνε τεράστιες ποσότητες αλκοόλ και κατατρυχόταν από διαρκείς κρίσεις κατάθλιψης. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δραστηριότητα το 2002 έκανε σπανίως δημόσιες εμφανίσεις. Τιμήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, μία από τις υψηλότερες τιμητικές διακρίσεις της Γαλλίας. Καταβεβλημένος από τον καρκίνο του εγκεφάλου από τον οποίο έπασχε, πέθανε στο Παρίσι την 1η Ιουνίου 2008.

 

Θάνατοι

1973 – Νίκος Ζαχαριάδης  ήταν Έλληνας πολιτικός. Υπήρξε κεντρική φυσιογνωμία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, ηγετική μορφή του ΚΚΕ και έντονα συνδεδεμένος με τη σταλινική παράδοση. Γεννήθηκε το 1903 στην Αδριανούπολη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μεγάλωσε σε διάφορες πόλεις, ακολουθώντας τις μετακινήσεις του πατέρα του, υπαλλήλου του γαλλικού μονοπωλίου καπνού. Από μικρός εντάχθηκε στο εργατικό κίνημα και στα 19 του ταξίδεψε στη μετεπαναστατική Ρωσία, όπου συνδέθηκε με τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική ιδεολογία. Το 1922 έγινε μέλος του Κόμματος των Μπολσεβίκων, και αργότερα σπούδασε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1924 και δραστηριοποιήθηκε ενεργά στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών, ενώ μέσα σε λίγα χρόνια έγινε γραμματέας σε διάφορες οργανώσεις του ΚΚΕ. Συνελήφθη επανειλημμένα, δραπετεύοντας κάθε φορά, και σύντομα απέκτησε φήμη ανθεκτικού και αφοσιωμένου αγωνιστή. Το 1931, με την υποστήριξη της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ανέλαβε τη γενική γραμματεία του ΚΚΕ. Κατά την ηγεσία του το κόμμα μαζικοποιήθηκε και ενσωμάτωσε τακτικές του Λαϊκού Μετώπου, στοιχείο καθοριστικό για τη δημιουργία του ΕΑΜ αργότερα.

Με τη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου, συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Κέρκυρα. Από εκεί προσπάθησε να καθοδηγεί το κόμμα, παρά τις συνθήκες πλήρους απομόνωσης. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, παραδόθηκε στη Γκεστάπο και στάλθηκε στο στρατόπεδο του Νταχάου, όπου κρατήθηκε ως το 1945. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ανέλαβε ξανά την ηγεσία του ΚΚΕ, το οποίο επανέφερε στο προσκήνιο, αλλά σύντομα οδηγήθηκε στην απόφαση για ένοπλο αγώνα. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, υπήρξε πολιτικός καθοδηγητής του Δημοκρατικού Στρατού και πρωθυπουργός της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης.

Μετά την ήττα του ΔΣΕ, κατέφυγε στην ΕΣΣΔ, όπου το 1956 καθαιρέθηκε και το 1957 διαγράφηκε από το ΚΚΕ με βαριές κατηγορίες. Έζησε εξόριστος ως το 1973, οπότε και αυτοκτόνησε στο Σουργκούτ της Σιβηρίας. Παρέμεινε αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία, βαθιά συνδεδεμένος με τις μεγάλες αντιφάσεις του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.

 

Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 1η Αυγούστου

 

————————————————————————
Πηγές: sansimera.gr, el.wikipedia