Μνήμη χρονολογίου της 18ης Σεπτεμβρίου

18 Σεπτεμβρίου 2024

Είναι η 262η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 104 ημέρες για τη λήξη του
🌅  Ανατολή ήλιου: 07:09 – Δύση ήλιου: 19:28
Διάρκεια ημέρας: 12 ώρες 19 λεπτά
🌕  Σελήνη 15.1 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Αριάδνη, Αριάνα, Ευμένιος, Ευμένης, Ευμενία,
Κάστωρ, Κάστορας, Κάστορης ,Ρωμύλος, Ρωμύλιος, Ρωμύλης,
Ρωμύλα, Ρωμυλία, Ρωμύλη, Ρωμυλαία

Γεγονότα

 

1827 – Λαμβάνει χώρα η Ναυμαχία της Ιτέας (Σκάλα Σαλώνων).

Ο ναύαρχος Κόχραν έδωσε εντολή στον πλοίαρχο Άστυγξ να πλεύσει με τη μικρή δύναμή του (στην οποία επικεφαλής ήταν το ατμοκίνητο πλοίο “Καρτερία”) προς τον Κορινθιακό, ελπίζοντας να πετύχει την ανακούφιση των επαναστατικών δυνάμεων. Στον κόλπο έπλευσε παράλληλα, στις 9 Σεπτεμβρίου μια μικρότερη ελληνική δύναμη τριών πλεούμενων, υπό τον καπετάνιο Γεώργιο Θωμά, κυβερνήτη του σκάφους «Σωτήρ» και έφτασε πρώτος στον κόλπο της Αγκάλης, όπου ναυλοχούσε ο εχθρικός στόλος. Επιχείρησε τότε να τον προσβάλλει ο ίδιος, αλλά συνάντησε κακές καιρικές συνθήκες και υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο Λουτράκι.

Ο Άστυγξ, ενήμερος για το συμβάν, επεδίωξε να ενημερώσει τους έλληνες για την παρουσία του, ώστε να αναληφθεί από κοινού μια επιθετική ενέργεια. Ωστόσο, στις 14 Σεπτεμβρίου αποφάσισε να κινηθεί μόνος, αλλά τα ίδια αίτια όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, τον ανάγκασαν να οπισθοχωρήσει στα ανοικτά, τηρώντας στάση αναμονής. Τελικά, τρεις ημέρες αργότερα κατέστη δυνατή η συννένωση της ελληνικής με την αγγλική μοίρα, οπότε εκδηλώθηκε η επίθεση.

Οι ελληνοβρετανικές δυνάμεις πέτυχαν να κατατροπώσουν τον αντίπαλο τουρκοαιγυπτιακό στόλο και να αποκτήσουν έτσι τον απόλυτο έλεγχο στη θαλάσσια περιοχή, με δυνατότητα πλήρους έκτοτε επικοινωνίας των επαναστατικών τμημάτων Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας. Επιπρόσθετα, ο Ιμπραήμ αναγκάσθηκε να στραφεί προς το Ναυαρίνο καταπατώντας την ανακωχή που ίσχυε, πράξη η οποία υπήρξε η απαρχή της οριστικής του αποτυχίας να καταστείλει την ελληνική στάση. Οι απώλειες των τούρκων στην Αγκάλη έφτασαν στο μισό της έμψυχης δύναμής τους, ενώ στον αντίποδα, ελάχιστες ήταν εκείνες της ελληνικής πλευράς.

1851 – Κυκλοφορεί το πρώτο φύλο της εφημερίδας «New York Times».

Η The New York Times (Νεοϋορκέζικοι καιροί) είναι ημερήσια πρωινή αμερικανική εφημερίδα που ιδρύθηκε το 1851 και εκδίδεται στη Νέα Υόρκη. Ιδρυτής της ήταν ο Χένρι Ρέιμοντ. Το 1952 η ημερήσια κυκλοφορία της έφθανε τα 500.000 φύλλα, ενώ τις Κυριακές τα 1.500.000 φύλλα. Διανέμεται διεθνώς, ενώ έχει κερδίσει 95 βραβεία Πούλιτζερ.

Eίναι η τρίτη εφημερίδα σε κυκλοφορία στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά από τη USA Today και τη The Wall Street Journal. Το 2009, η κυκλοφορία έπεσε κατά 7,3% με αποτέλεσμα να πέσει για πρώτη φορά κάτω από 1 εκατομμύρια φύλλα. Το Φεβρουάριο του 2013, η εφημερίδα ανέφερε κυκλοφορία 1,317,100 φύλλων για την καθημερινή έκδοση 1,781,100 για την κυριακάτικη. Σύμφωνα με τον ανεξάρτητο πάροχο στοιχείων διαδικτυακής επισκεψιμότητας Similar Web, η ιστοσελίδα των Τάιμς ήταν η 223η σε επισκεψιμότητα ιστοσελίδα παγκοσμίως και 3η μεταξύ των ειδησεογραφικών ιστοσελίδων, προσελκύοντας περισσότερους από 150 εκατομμύρια επισκέπτες σε μηνιαία βάση.

 

 

1924 – Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών εγκρίνει το καταστατικό ίδρυσης της ΑΕΚ.

«Κάτι πρέπει να γίνει», έλεγε κάθε τόσο μια παρέα από αθλητές και φίλαθλους της Κωνσταντινούπολης, που μαζεύονταν σχεδόν κάθε βράδυ στο μαγαζί αθλητικών ειδών των Ιωνά και Δημόπουλου που βρισκόταν στην στοά «Λουξ» στην οδό Βερανζέρου στην Αθήνα.

Αυτό το “κάτι” απέκτησε σάρκα και οστά το καλοκαίρι του 1924· ήταν η ΑΕΚ, η “Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως” δηλαδή. Έμβλημα του νέου αθλητικού συλλόγου ο δικέφαλος βυζαντινός αετός, χρώματά του το κίτρινο και το μαύρο.

Πρωτεργάτες-ιδρυτές της ΑΕΚ, “ιδεολόγοι που οραματίσθηκαν να ‘μεταφυτεύσουν’ και να συνεχίσουν την παράδοση των αθλητικών σωματείων της Κωνσταντινουπόλεως στην Ελληνική πρωτεύουσα” ήταν: ο Αιμίλιος Ιωνάς, ο Κώστας Δημόπουλος, ο Μίλτος Ιερεμιάδης,ο Μενέλαος Καροτσιέρης, ο Μενέλαος Ιωνάς, ο Τιμολέων Τάγαρης και ο Κεχαγιάς.Πλάι τους βρέθηκε ο Κώστας Σπανούδης με την κόρη του Αθηνά Σπανούδη, η οποία εργάστηκε ακούραστα για την ανάπτυξη του κλασσικού αθλητισμού στην ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ στεγάστηκε κατ’ αρχήν στα γραφεία της Χριστιανικής Αδελφότητος Νέων (ΧΑΝ) στην οδό Μητροπόλεως, τα οποία “παρεχώρησε στην ΑΕΚ ο ιδεολόγος και φίλαθλος καθηγητής του ‘Αθενς Κόλετζ , Νικόλαος Ελεόπουλος.

Στα γραφεία αυτά έγιναν τα πρώτα βήματα της ΑΕΚ· εκλέχτηκε το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιό της και συντάχθηκε το πρώτο Καταστατικό της, το οποίο όσον αφορά τους σκοπούς της ΑΕΚ περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

“… σκοπός του Συλλόγου είναι η περισυλλογή και συγκέντρωσις των εκ Κωνσταντινουπόλεως εν Αθήναις και Πειραιεί αθλητών προς συνέχισιν του έργου των διαφόρων Αθλητικών Σωματείων Κωνσταντινουπόλεως, των οποίων ενεργά μέλη ήσαν οι αθληταί ούτοι, καθώς και η διάδοσις της γυμναστικής και του φιλάθλου αισθήματος παρά τη νεολαία και ιδία τη εκ Κωνσταντινουπόλεως τοιαύτη, προς διάπλασιν αλκίμων σωμάτων, ψυχών θαρραλέων και χαρακτήρων ευγενικών, ικανών προς εκπλήρωσιν πάντων των προς την Πατρίδα, τα άτομα, την Κοινωνίαν και την οικογένειαν υποχρεώσεων, ενισχυομένης ούτω εν πνεύματι αμίλλης και αδιασπάστου εθνικής αλληλεγγύης της προόδου του Έθνους.

 

 

1946 – Η Εντίθ Πιάφ δίνει συναυλία στο «Θέατρο Κοτοπούλη» στην Αθήνα.

Η 31χρονη γαλλίδα τραγουδίστρια θα γνωρίσει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορν και θα τον ερωτευτεί σφοδρά, χωρίς ανταπόκριση.

Η λεπτοκαμωμένη Piaf, ήταν ήδη πολύ διάσημη. Με την χαρακτηριστική βραχνή φωνή της, τη δραματική παρουσία της αλλά και τα τραγούδια της είχε ήδη καταφέρει να ταυτιστεί με τα συναισθήματα των Γάλλων. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η φήμη της βγήκε από τα σύνορα και ακολούθησαν περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική.

Εν μέσω αυτών των περιοδειών, η 31 χρονη τότε Edith Piaf, έρχεται και στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της, η Γαλλίδα τραγουδίστρια γνωρίζει τον γοητευτικό – αλλά πολύ νεότερο της για την εποχή- 25χρονο Δημήτρη Χορν, ο οποίος ήταν ήδη παντρεμένος με την Ρίτα Φιλίππου. Η ιστορία θέλει, τον Χορν να βρίσκεται ανάμεσα στους θεατές που είχαν γεμίσει ασφυκτικά το θέάτρο. Κάποια στιγμή γνωρίζεται με την Γαλλίδα τραγουδίστρια, η οποία και τον ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Άγνωστο είναι αν εκείνη την ημέρα μετά την γνωριμία, συνέχισαν την βραδιά τους, όμως φαίνεται αρκετά πιθανό, αφού μετά από δύο ημέρες στις 20 Σεπτεμβρίου του ’46, η Piaf είχε επιστρέψει στο Παρίσι και έστειλε στον Χορν μία ερωτική επιστολή και λίγο αργότερα και ένα τηλεγράφημα.

 

 

2013 – Ενέδρα θανάτου για τον 34χρονο ράπερ Παύλο Φύσσα (Killah P.) στην Αμφιάλη. Ο Παύλος Φύσσας (10 Απριλίου 1979–18 Σεπτεμβρίου 2013), γνωστός και ως Killah P ή Dogo Argentino, ήταν Έλληνας αντιφασίστας καλλιτέχνης της ραπ. Δολοφονήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013, στο Κερατσίνι, από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Η δολοφονία αποδόθηκε σε πολιτικά κίνητρα, οι ανακρίσεις ενέπλεξαν και άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής και ήταν η αφορμή για περαιτέρω έρευνες για ποινικά αδικήματα και τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης στην οποία εμπλέκονται μέλη και ηγετικά στελέχη του κόμματος. Στην εξέλιξη των ερευνών, μεταξύ των προφυλακισμένων συμπεριλήφθηκαν και βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Η υπόθεση της ανθρωποκτονίας του Φύσσα συνεκδικάστηκε μαζί με άλλες υποθέσεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Στις 7 Οκτωβρίου 2020 ο Ρουπακιάς κρίθηκε ένοχος, μαζί με άλλα 15 ηγετικά και άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής, η οποία χαρακτηρίστηκε ομόφωνα από το δικαστήριο εγκληματική οργάνωση.

Ο Φύσσας συνεργάστηκε με γνωστούς χιπ χοπ καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Μεντζέλος από τα Ημισκούμπρια, μαζί με τον οποίο δημιούργησε βίντεο με τίτλο «Κρίση», και τον Λόγο Απειλή. Δεν ενδιαφερόταν για την εμπορική διάθεση της μουσικής παραγωγής του, η οποία διανεμόταν ελεύθερα στο ίντερνετ.

Μέσω της μουσικής του μιλούσε για τη στάση που ακολουθούσε στη ζωή του, για πρόσφυγες, μετανάστες, για τη βία του κατεστημένου, για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του Κάρλο Τζουλιάνι, διαδηλωτή στη Γένοβα το 2001. Δεν ανήκε σε καμία παράταξη, αλλά είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση. Ο πατέρας του Παύλου Φύσσα, εμφανιζόμενος σε τηλεοπτικό σταθμό, δήλωσε θυμωμένος ότι ο γιος του δεν ανήκε ποτέ πουθενά πολιτικά, καταγγέλλοντας την πολιτική του εκμετάλλευση.

Ο Φύσσας θεωρείται σύμβολο κατά του φασισμού εντός και εκτός Ελλάδας. Το 2014, έναν χρόνο μετά το συμβάν, τοποθετήθηκε άγαλμα στο σημείο της δολοφονίας, το οποίο έχει βεβηλωθεί πολλές φορές είτε από βανδαλιστές είτε από υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής. Τον Οκτώβριο του 2013 το δημοτικό συμβούλιο Κερατσινίου, υιοθετώντας αίτημα πολιτών και συλλογικοτήτων, αποφάσισε ομόφωνα να μετονομαστεί η οδός Παναγή Τσαλδάρη σε οδό Παύλου Φύσσα, μετονομασία για την οποία πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση τον Νοέμβριο του 2015.

Το 2021 οι επιστήμονες Σπύρος Γκέλης και Μάνθος Πάνου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έδωσαν τα ονόματα του Παύλου Φύσσα αλλά και του Ζακ Κωστόπουλου σε δύο νέους φωτοσυνθετικούς μικροοργανισμούς κυανοβακτηρίων που ανακάλυψαν: Speos fyssasii και Iphianassa zackieohae, ώστε τα δύο πρόσωπα να περάσουν στην αθανασία μέσω της επιστήμης.

 

Γεννήσεις

 

1905 – Η Γκρέτα Γκάρμπο (πραγματικό όνομα: Γκρέτα Λοβίσα Γκούσταφσον, σουηδικά: Greta Lovisa Gustafsson‎), (18 Σεπτεμβρίου 1905 – 15 Απριλίου 1990) ήταν Σουηδέζα ηθοποιός του κινηματογράφου κατά τη διάρκεια της εποχής του βωβού κινηματογράφου και μέρους της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ.

Η Γκάρμπο γεννήθηκε ως Γκρέτα Λοβίσα Γκούσταφσον στη Στοκχόλμη της Σουηδίας και ήταν το μικρότερο από τα τρία παιδιά του Καρλ Άλφρεντ Γκούσταφσον (1871-1920) και της Άννα Λουίζα Γιόχανσον (1872-1944). Τα μεγαλύτερα αδέρφια της Γκάρμπο ήταν ο Σβέν Άλφρεντ (1898-1967) και η Άλβα Μαρία (1903-1926)

Η Γκάρμπο θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες αλλά και πιο μυστηριώδεις ηθοποιούς της Metro-Goldwyn-Mayer αλλά και του Χόλιγουντ γενικότερα. Συνολικά πρωταγωνίστησε σε 31 ταινίες, με πρώτη ομιλούσα την Άννα Κρίστι (1930). Προτάθηκε 4 φορές για το βραβείο Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου αλλά ποτέ δεν το κατέκτησε.

Αντίθετα της απονεμήθηκε το 1955 Τιμητικό Όσκαρ για τις αξέχαστες ερμηνείες της, η ίδια όμως δεν παρέστη αυτοπροσώπως για να το παραλάβει. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει πέμπτη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών..

 

1922 – Ο Γιάννης Γκιωνάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18 Σεπτεμβρίου 1922. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και από την ηλικία των δεκαπέντε ετών, ο Γκιωνάκης πήγαινε στο ιατρείο του πατέρα του σκεπτόμενος να ακολουθήσει κι αυτός την ιατρική. Έτσι, αφού αποφοίτησε από το σχολείο, μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και φοίτησε για τέσσερα χρόνια.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1940 κι ενώ ήταν ήδη φοιτητής ιατρικής, ο Γκιωνάκης διασκέδαζε μαζί με την παρέα του κάνοντας αστείες γκριμάτσες και μιμήσεις όπου τον είδε ο Αλέκος Σακελλάριος και τον ρώτησε αν είχε σκεφτεί ποτέ να εκμεταλλευτεί το κωμικό του ταλέντο.

Ο άγνωστος τότε ηθοποιός του απάντησε αρνητικά. Όταν όμως λίγο καιρό μετά, το 1943, η σχολή του έκλεισε λόγω του πολέμου και του βομβαρδισμού του Πειραιά και πήγε στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» να παρακολουθήσει την παράσταση Αγριόπαπια του Χένρικ Ίψεν, ενθουσιάστηκε και πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την ιατρική και να φοιτήσει στη Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν και στο Ελληνικό Ωδείο.

Ως φοιτητής στο θέατρο Τέχνης, είχε για καθηγητές του τον Δημήτρη Ροντήρη αλλά και τον ίδιο τον Κάρολο Κουν. Αν και οι γονείς του δεν αντέδρασαν σε αυτή του την απόφαση, ο ίδιος υποσχέθηκε πως θα αποκτήσει και ένα πτυχίο πανεπιστημίου κι έτσι, στα τριάντα τρία του, αποφοίτησε από την Πάντειο Σχολή.

Ο Γκιωνάκης ήταν άριστος στις μιμήσεις, ενώ εκτός από ηθοποιός ήταν αυτοδίδακτος μουσικός και χορευτής, αφού έμαθε να παίζει πιάνο και να χορεύει κλακέτες μόνος του. Για την προσφορά του σε θέατρο και κινηματογράφο, τιμήθηκε με το «Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά» και το 1999 βραβεύτηκε και με το έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου.

 

Θάνατοι

 

1783 – Λέοναρντ Όιλερ, ελβετός μαθηματικός, που ασχολήθηκε με πολλούς κλάδους των μαθηματικών, εισήγαγε νέες μεθόδους ανάλυσης και συνέβαλε θεμελιακά στη θεωρία των υπερβατικών συναρτήσεων.

Είναι γνωστός για τη φερώνυμη εξίσωση του λογισμού των μεταβολών (1744) και τη φερώνυμη εξίσωση της κίνησης των ρευστών (1755),ενώ εισήγαγε τα σύμβολα: π, i (για τους φανταστικούς αριθμούς) και Σ (για τα αθροίσματα). Συνέβαλε επίσης και στην αστρονομία, διατυπώνοντας θεωρία για την κίνηση των πλανητών και των κομητών. (Γεν. 15/4/1707)

Ο Λέοναρτ Όιλερ (Leonhard Euler) γεννήθηκε στη Βασιλεία της Ελβετίας στις 15 Απριλίου 1707. Ο πατέρας του, Πάουλ Όιλερ, ήταν πάστορας της Προτεσταντικής Εκκλησίας και η μητέρα του Μαργκερίτε Μπρούκερ, κόρη πάστορα. Σχεδόν αμέσως μετά τη γέννησή του, η οικογένειά του μετακόμισε στη γειτονική πόλη Ρίχεν, όπου ο Λέοναρντ πέρασε τα παιδικά του χρόνια, μαζί με τις δύο μικρές αδελφές του, την Άννα Μαρία και τη Μαρία Μαγκνταλένα.

 

1970 – Τζίμι Χέντριξ, αμερικανός ρόκερ. Ο Τζίμι Χέντριξ (James Marshall “Jimi” Hendrix, 27 Νοεμβρίου 1942 – 18 Σεπτεμβρίου 1970), γεννημένος ως Τζόνι Άλεν Χέντριξ, ήταν Αμερικανός κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος κιθαρίστας στην ιστορία της ροκ μουσικής.

Ξεκίνησε το 1961 να παίζει διάφορους ρυθμούς μπλουζ της εποχής. Το 1966, μετέβη στο Λονδίνο όπου και δημιούργησε ως Τζίμι Χέντριξ, μαζί με τους Μιτς Μίτσελ στα τύμπανα και τον Νόελ Ρέντινγκ στο μπάσο, το φημισμένο συγκρότημά του, The Jimi Hendrix Experience, που γνώρισε τεράστια επιτυχία ξεκινώντας τις μεγάλες του εμφανίσεις από τη Γαλλία συνεχίζοντας σε άλλες πόλεις της Ευρώπης, με μεγάλες επιτυχίες τα τραγούδια “Hey, Joe”, “Purple Haze” και “The Wind Cries Mary”. Το 1968, το συγκρότημα διαλύθηκε και τον αμέσως επόμενο χρόνο, ο Χέντριξ συνέχισε με το συγκρότημα Band of Gypsys.

Μια από τις πιο γνωστές του εμφανίσεις ήταν αυτή στο φεστιβάλ του Γούντστοκ στις 18 Αυγούστου του 1969, όπου, μεταξύ άλλων, παρουσίασε μια διασκευή του Εθνικού ύμνου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Τζίμι Χέντριξ χρησιμοποιώντας στο μέγιστο δυνατό τους ηλεκτρικούς ενισχυτές καθώς και τις δυνατότητες της μουσικής μίξης άνοιξε νέους ορίζοντες στο είδος αυτό της μουσικής με συνέπεια να καθιερωθεί πολύ γρήγορα.

Βρέθηκε νεκρός στις 18 Σεπτεμβρίου 1970 στο ξενοδοχείο “Samarkand” στο Λονδίνο όπου διέμενε. Αν και ως αιτία θανάτου προσδιορίστηκε αναρρόφηση τροφών, οι συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατό του οφείλονταν σε υπερβολική λήψη βαρβιτουρικών. Ο τελευταίος άνθρωπος που ήταν μαζί του ήταν η Γερμανίδα σύντροφός του Μόνικα Ντάνεμαν.

 

Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *