Κινηματογραφική Λέσχη | Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά


.

Κινηματογραφική Λέσχη
Δήμου Αγρινίου

Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά
του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ

Την Τρίτη  10 Δεκεμβρίου 2024
στον Δημοτικό κινηματογράφο Άνεσις

Άνεσις | Χαρ. Τρικούπη 33 – Αγρίνιο | τηλ.: 26410 44345


Η μεγάλη αφιέρωση του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ στον Ντάγκλας Σερκ
και μαζί ένα από τα πιο σπαρακτικά love stories στην φιλμογραφία του.
Επίκαιρο και διαχρονικό. όσο η επαναστατική του υφή, κλείνει φέτος 50 χρόνια ζωής.
Σε ψηφιακά αποκατεστημένες κόπιες.

«Κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον άλλον.»

Ώρα προβολής: 9:30, το βράδυ

Γενική είσοδος: 3 ευρώ

 

 

Δυτική Γερμανία, 1974, Εγχρωμο
Σκηνοθεσία: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ | Σενάριο: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
Φωτογραφία: Γιούργκεν Γιούργκες | Μοντάζ: Τέα Εϊμές|
Πρωταγωνιστούν: Μπριγκίτε Μίρα, Ελ Χεντί μπεν Σαλέμ, Μπάρμπαρα Βαλεντίν
Διάρκεια: 92 λεπτά | Διανομή: Ama Films

Με μια από τις πιο όμορφες, λιτές, βαθιά συγκινητικές και τελικά διαχρονικές ταινίες της υπερπαραγωγικής καριέρας του, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ παραδίδει με το «Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά» το μεγάλο love story της φιλμογραφίας του, μια τέραστια αφιέρωση στον Ντάγκλας Σερκ και το πολιτικό του κατηγορώ στην Γερμανία του ρατσισμού και της μετα-ναζιστικής αν(τ)οχής, σαν αυτή η μικρή ταινία να χωράει μέσα της ολόκληρο το φιλμικό και θεωρητικό του σύμπαν – και κάτι παραπάνω.

Στις διαστάσεις ενός μελοδράματος που διαδραματίζεται σχεδόν στους τέσσερις τοίχους μιας κουζίνας, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ δεν ενώνει αναπάντεχα και αναπολογητικά μόνο μια Γερμανίδα εξηντάχρονη καθαρίστρια με έναν Μαροκινό εργάτη 20 χρόνια μικρότερο της, αλλά και δύο ολόκληρους κόσμους που με αφορμή αυτήν την ανομολόγητη σχέση θα έρθουν σε οριστική σύγκρουση, επιβιώνοντας με διαρκείς απώλεις μια αέναη μάχη ανάμεσα στην προκατάληψη και την αυτοδιάθεση, τον ρατσισμό και την συμπερίληψη, τον παλιό κόσμο και αυτόν τον καινούριο που πασχίζει να βρει μια χαραμάδα για να μπορέσει ίσως κάποια στιγμή να επικρατήσει.

Το φάντασμα του «All that Heaven Allows» του Ντάγκλας Σερκ ιπταται εδώ πάνω από ολόκληρη την ταινία. Οσο επαναστατική υπήρξε στην ταινια του Σερκ η απόφαση μιας μεσόκοπης γυναίκας να ερωτευτεί τον κηπουρό της στα αμερικάνικα προάστια, τόσο πιο αναρχική μοιάζει εδώ η απόφαση της Εμμι να παντρευτεί τον Αλί, με τον Φασμπίντερ να βαθαίνει ακόμη περισσότερο την πολιτική διάσταση του μελοδράματος του Σερκ, φέρνοντας την ιστορία (ειρωνικά) στην πατρίδα και των δύο, δίνοντας ρόλο σε έναν θαυμαστή των Ναζί (τον υποδύεται με ανατριχιαστική πειθώ ο ίδιος) που θεωρεί τους ξένους γουρούνια και βάζοντας το παράνομο ζευγάρι να τρώει το πιο εοραστικό του δείπνο στο αγαπημένο εστιατόριο του Χίτλερ.

Υπογραμμίζοντας εδώ ανοιχτά τα θέματα του ρατσισμού (εδώ πιο έντονα και του ηλικιακού που στρέφεται προς την Εμμι), ο Φασμπίντερ ανοίγει το ναρκοπέδιο γύρω από τους δύο εραστές και από τις δύο πλευρές. Όχι μόνο από την πλευρά της οικογένειας της Εμμι (που σε μια ευθεία αναφορά στη θρυλική σκηνή της τηλεόρασης στο «All that Heaven Allows» θα την σπάσουν, λες και ο μοντέρνος κόσμος, αυτός που θέλει τους ξένους να μπαίνουν στα σπίτια των λευκών, καθρεφτίζεται στην σβηστή οθόνη της), αλλά και στους ξένους φίλους του Αλί που θα νιώσουν το ίδιο άβολα με αυτή τη σχέση, καταδικάζοντάς την ως μη φυσική, ως μια ρωγμή μέσα στην τακτοποιημένη αντίθεση ανάμεσα σε αυτούς και τους άλλους.
Διαβάστε περισσότερα στο link που ακολουθεί:
Angst essen Seele auf

 

————————————————————————–
«Προσπαθώ να κατασκευάσω ένα σπίτι με τις ταινίες μου,
κάτι που είναι σκληρή δουλειά»
(Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ)