Ἐν Ἀγρινίῳ τῇ 8ῃ Οκτωβρίου | 1929: Υπόμνημα καπνεργατών για το ΤΑΚ


...

Aγρινιώτικο καλαντάρι

8 Οκτωβρίου

1911: Η ύδρευσις Αγρινίου
1929: Υπόμνημα καπνεργατών για το ΤΑΚ


8 Οκτωβρίου 1911

Ο περιοδεύων εκείνη την εποχή συντάκτης της εφημερίδας του ΕΜΠΡΟΣ ( 8.1ο.1911), «ΜΥΗΝΙΟΣ», καταγράφει σε άρθρο του όλα εκείνα που είδε και έζησε κατά την μικρή παραμονή του στην πόλη του Αγρινίου.

 Το Αγρίνιο, γράφει στις 8 Οκτωβρίου 1911, είναι η εμπορικότερη και ίσως η ευφορότερη και πλουσιότερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας.  Και ενώ έχει κατακτήσει όλα τα πλεονεκτήματα που προέρχονται από τη γεωγραφική της θέση και από την πλούσια παραγωγή δημητριακών καρπών, καπνού, κρασιού, λαδιού κ.λπ., για να μεγαλώσει τον πληθυσμό της με την εγκατάσταση σε αυτή κατοίκων από τις όμορες επαρχίες, παραμένει στάσιμη λόγω έλλειψης κατάλληλου νερού.

 

7 Οκτωβρίου 1929

Οι καπνεργάτες του Αγρινίου πραγματοποίησαν συνέλευση για την παραπέρα οργάνωση του αγώνα τους για το άνοιγμα των γραφείων του Ταμείου Ασφάλισης Καπνεργατών (ΤΑΚ).

Στη διάρκεια της συνέλευσης η Αστυνομική αρχή κάλεσε μία επιτροπή στην οποία εξέφρασε παράπονα γιατί γίνονται συνελεύσεις χωρίς άδεια και πως οι καπνεργάτες θα έπρεπε να κάνουν λίγο υπομονή ώσπου να παραλάβει το νέο προσωπικό των γραφείων. Τα παραπάνω η επιτροπή ανακοίνωσε στη συνέλευση και οι καπνεργάτες τα υποδέχθηκαν με ειρωνεία, όπως αναφέρει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ (9.10.1929).

Τελικά η συνέλευση υιοθέτησε ένα υπόμνημα προς τον νέο διευθυντή του υποκαταστήματος του ΤΑΚ στο Αγρίνιο, το οποίο θα επιδοθεί μόλις αφίχθη και μόλις ανοίξει το γραφείο.

 

————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Φωτογραφία: Καπνεργατικό σωματείο τέλη δεκαετίας του ’50
(πηγή: Μπαρχαμπάς, Το Αγρίνιο Κάποτε)
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για  να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν