Aγρινιώτικο καλαντάρι
2 Ιουλίου
1897: στρατιωτική ανακριτική επιτροπή σε Αγρίνιο και Καρβασσαρά
1908: εξοχικό γεύμα συμφιλίωσης στην Ερμίτσα
1911: σχέδιο προέκτασης της σιδηροδρομικής γραμμής μέχρι Άρτα
1974: η ΓΕΑ αναγγέλλει τη λειτουργία Κινηματογραφικής Λέσχης
2 Ιουλίου 1897
Σύμφωνα με το ΣΚΡΙΠ (2/7/1897) μία ανακριτική επιτροπή του στρατού αναχώρησε από την Αθήνα για την Άρτα, όπου θα διενεργούσε ανακρίσεις για τις υποχωρήσεις του στρατού από τους Καζμάδες. Η επιτροπή αυτή θα σταματούσε προηγουμένως στο Αγρίνιο και τον Καρβασσαρά όπου θα εξέταζε και πολλούς πολίτες των δύο αυτών δήμων, οι οποίοι δήλωσαν ότι επιθυμούν να καταθέσουν στην Επιτροπή για την δράση των αξιωματικών αυτών των τμημάτων.
Να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι οι προανακρίσεις που διενεργήθηκαν από τον Δόξα κατέληξαν σε ένα “οικτρό συμπέρασμα”, σύμφωνα με την εφημερίδα, το οποίο στηριζόταν σε 109 καταθέσεις συνολικής έκτασης 350 χειρόγραφων σελίδων, που πραγματοποίησε το Αρχηγείο της Άρτας και αφορούσαν την υποχώρηση από τους Κουμζάδες και τη μάχη στο χάνι του Καρβασσαρά, για την οποία ενέχονταν 19 συνολικά ανώτεροι και κατώτεροι αξιωματικοί και ένας επιλοχίας της πυροβολαρχίας του Τυπάλδου.
Σύμφωνα με την έκθεση, όσοι υπογράψαν το πρωτόκολλο της υποχώρησης, πρότειναν εσφαλμένα στον συνταγματάρχη του πεζικού Αλέξανδρο Δράκο την κατάληψη των κορυφογραμμών του Καρβασσαρά, εξαναγκάζοντας τον να παραιτηθεί της προσπάθειας να παραιτηθεί της προσπάθειας της ανασύνταξης του στρατού του .
“Είνε βεβαβιόταον”, καταλήγει το ρεπορτάζ, ”ότι γενικότερα εις τας υποχωρήσεις του Στρατού της Ηπείρου ίδια υποκρύπτονται πολύ βρωμερά μυστήρια τα οποία βαθμηδόν αποκαλύπτονται αφ’ ενός, νομίζομεν δε ότι ο κ. Στράτος ουδέν κόπον θα φεισθή και θα πράξη το καθήκον του, όπως πάντοτε έπραξε τούτο.”
2 Ιουλίου 1908
Μετά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου τον προηγούμενο μήνα στην οποία ο δήμαρχος Αγρινίου, Βασίλης Μπέλλος, έδωσε εξηγήσεις για το κλείσιμο της αίθουσας των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου τις οποίες το σώμα των δημοτικών συμβούλων εθεώρησε επαρκής, δόθηκε οριστικό τέλος στη ενδοδημοτική διένεξη μεταξύ του δημάρχου και των δημοτικών συμβούλων.
Για την παγίωση μάλιστα, της καλής συνεργασίας και της ειρηνικής συνύπαρξης ο Μπέλλος κάλεσε σε εξοχικό γεύμα τη Δευτέρα 2 Ιουλίου όλα τα μέλη του Σώματος στη θέση “Ταμπακόμυλος” (σημερινή νεροτριβή) στη δεξιά όχθη της Ερμίτσας και εκεί κάτω από “τα παχύσκια φύλλα των πλατάνων και παρά την εκεί υπάρχουσαν πηγήν διαυγών και ψυχρών υδάτων παρετέθησαν αρκετοί οβελίαι αμνοί, και υπό τους ήχους εγχώριων οργάνων και ασμάτων της αοιδού Ζωής της απαστραπτούσης εξ επάγλου ωραιότητος, διήλθον δι’ όλης της ημέρας ο Δήμαρχος και οι Σύμβουλοι εν αδιαπτώτω ευθυμία, απορρίψαντες εις την λήθην τα εις οξύ στάδιον περιελθούσας διενέξεις των”. (ΣΚΡΙΠ 2/7/1908)
2 Ιουλίου 1911
Η προέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής Μεσολογγίου Αγρινίου μέχρι την Άρτα, έπρεπε προ πολλού να έχει κατασκευαστεί για λόγους εμπορικούς, εθνικούς και στρατιωτικούς, αλλά τίποτα δεν έγινε παρά τη γενικευμένη απαίτηση των κατοίκων της περιοχής, καθώς και των βουλευτών της Άρτας.
Και ενώ όλα αυτά (κυρίως οι διαμαρτυρίες για την καθυστέρηση της απόφασης) βρισκόταν σε εξέλιξη, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή την περιοχή νέα διεκδίκηση δημιουργήθηκε κυρίως από τοπικούς παράγοντες: η επέκταση της γραμμής από το Κρυονέρι στη Ναύπακτο, γιατί, όπως ανέφερε σε δημοσίευμά της η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ (2/7/1911), στο Κρυονέρι ήταν αδύνατη η αποβίβαση στρατού, ιδιαίτερα δε τμημάτων του ιππικού και του πυροβολικού “δια την έλλειψιν λιμένος ασφαλούς από στρατιωτικής και ναυτικής απόψεως”.
Αν αποφασίσουμε, συνεχίζει ο συντάκτης της είδησης, την επέκταση της γραμμής από το Αγρίνιο ως την Άρτα δεν πρέπει να μείνει έξω η επέκταση της ήδη υπάρχουσας γραμμής ως την Ναύπακτο, η οποία θα στοιχίσει μόνο ένα εκατομμύριο, την ώρα που γραμμή από το Αγρίνιο ως την Άρτα θα κοστίσει γύρω στα δέκα εκατομμύρια.
Και καταλήγει η εφημερίδα. “Θεωρείται μάλιστα ως μάλλον επείγουσα από στρατιωτικής απόψεως η γραμμή Ναυπάκτου από την μελετωμένην προέκτασιν της γραμμής Αγρινίου μέχρις Άρτης.
2 Ιουλίου 1974
Με ανακοίνωση της η Γυμναστική Εταιρεία Αγρινίου (ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΗ 2/7/1974) ενημέρωσε τους δημότες του Αγρινίου ότι από το Φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς και μετά την επιτυχία που σημείωσαν οι δοκιμαστικές προβολές της Κινηματογραφικής Λέσχης της Εταιρείας θα ξεκινήσουν οι κανονικές προβολές, σε τακτική και καθορισμένη ημέρα κάθε εβδομάδα. Οι προβολές σύμφωνα με την ανακοίνωση θα πραγματοποιούνταν σε αίθουσα κάποιου κινηματογράφου της πόλης ή στο Δημοτικό Θέατρο εφόσον αυτό θα ήταν έτοιμο.
Το πρόγραμμα των ταινιών που θα προβάλλονταν το πρώτο τρίμηνο ήταν ήδη έτοιμο στις 2 Ιουλίου και η διανομή του στους φίλους του κινηματογράφου θα πραγματοποιούνταν με την ολοκλήρωση του κάθε τριμήνου. Σ’ αυτό περιλαμβανόταν ταινίες οι οποίες είχαν αφήσει το καλλιτεχνικό τους αποτύπωμα στην ιστορία του κινηματογράφου, ενώ προβλεπόταν και μια εβδομάδα κατά την οποία θα προβάλλονταν αποκλειστικά ταινίες μικρού μήκους.
————————————————————————————————————————————————————–
Υποσημείωση: Οι χρονολογίες που καταγράφονται πριν την 16η Φεβρουαρίου 1923 είναι σύμφωνες με την χρονολόγηση των πηγών. Για την αντιστοίχιση με τη σημερινή χρονολόγηση πρέπει στην αντίστοιχη χρονολογία να προστεθούν 13 μέρες
Φωτογραφία: Βασίλης Μπέλλος
Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας
——————————————————————————————-
Η μνήμη είναι μια δυνατότητα για να διευρύνουμε το μέλλον
και όχι για να το συρρικνώσουμε στο ήδη ξεπερασμένο παρελθόν
