24 Μαΐου 2023
Είναι η 144η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 221 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 06:08 – Δύση ήλιου: 20:35 – Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 27 λεπτά
🌒 Σελήνη 4.5 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Παλλαδία, Παλαδία, Παλλάδα, Παλάδα, Μαρκιανή, Μαρκιάνα, Φωτεινή, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ, Χριστιανό και Χριστιανή
Γεγονότα
1626 – Η εξαγορά του Μανχάταν. Ο ολλανδός άποικος Πίτερ Μίνουιτ αγοράζει από τους Ινδιάνους το νησί του Μανχάταν. Ως αντάλλαγμα προσφέρει μπρελόκ και άλλα φανταχτερά μπιχλιμπίδια, αξίας 24ων δολαρίων. Οι ρίζες της ονομασίας του Μανχάταν χάνονται στα βάθη των αιώνων. Πιστεύεται ότι προέρχεται από τη γλώσσα των Αλγκονκούιαν -των παλαιότερων γνωστών κατοίκων της περιοχής- και σημαίνει «λοφώδες νησί». Επί αιώνες, αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες περιοχές αλιείας και κυνηγιού για τους ιθαγενείς.
Από την πρώτη στιγμή που οι Ευρωπαίοι πάτησαν το πόδι του στο Νέο Κόσμο, το Μανχάταν τράβηξε την προσοχή τους. Είδαν ένα τεράστιο λιμάνι, φυσικά προστατευμένο από τις θύελλες του βόρειου Ατλαντικού, αλλά και από κάθε επίδοξο εισβολέα, χωρίς ακραίες καιρικές συνθήκες και με πρόσβαση στο εσωτερικό της αμερικανικής ηπείρου, μέσω του ποταμού Χάντσον.
Το 1624 η ολλανδική εταιρία Dutch West India Company ίδρυσε στο νότιο τμήμα του νησιού το Νέο Άμστερνταμ, ως ένα σταθμό εμπορικών συναλλαγών. Δύο χρόνια αργότερα, έφτασε στην περιοχή ως νέος κυβερνήτης ο Πίτερ Μίνουιτ και η πρώτη ενέργειά του ήταν να αγοράσει το Μανχάταν από τους Ινδιάνους, στις 24 Μαΐου. Ως αντάλλαγμα, προσέφερε εμπορεύματα, αξίας 60 φιορινιών (24 δολαρίων).
1917 – Συμμαχικός αποκλεισμός της Αθήνας. Στις 24 Μαΐου 1917, ο Γάλλος τέως υπουργός εξωτερικών Σελεστέν Ζονάρ φτάνει στον Πειραιά. Ως επικεφαλής του κατοχικού στόλου της Αντάντ αποβιβάζει αγήματα, καταλαμβάνοντας την ελληνική πρωτεύουσα. Απαιτεί την παραίτηση από τον θρόνο, του Κωνσταντίνου, ο οποίος και αποδέχεται τους όρους του Γάλλου κατακτητή – να αυτοεξοριστεί στην Ελβετία, σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσει την Αθήνα από τους ανελέητους βομβαρδισμούς.
Ο Κάρολος Σελέστιος Ζοννάρ Αύγουστος, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, ήταν Γάλλος γόνος αστικής οικογένειας, που το όνομά του συνδέθηκε κυρίως σε μια τραγική περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας, που υποκίνησε και δυναμίτισε ο ίδιος, με τους διπλωμάτες της γαλλικής πρεσβείας στην Αθήνα. Ο Κ. Ζοννάρ εμφανίσθηκε επικεφαλής συμμαχικού στόλου όπου και επέδωσε στη τότε ελληνική κυβέρνηση Ζαΐμη τελεσίγραφο, με πρόσχημα το ότι ζητούσε εγγυήσεις για την ασφάλεια του συμμαχικού στρατού στη Μακεδονία και πρωτίστως την αντικατάσταση του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄ εντός 24 ωρών.
Στις δραματικές ώρες που ακολούθησαν, τον αποκλεισμό του Πειραιά, την αποβίβαση αποικιακών σενεγαλέζικων στρατευμάτων, την κατάσχεση του ελληνικού στόλου και τον βομβαρδισμό της Αθήνας, ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος υποχρεώθηκε σε παραίτηση υπέρ του δευτερότοκου γιου του Αλεξάνδρου ο οποίος και ανήλθε στο θρόνο. Συλλαμβάνει και εξορίζει στην Κορσική, μέλη της κυβέρνησης και πολλούς βασιλόφρονες πολιτικούς όπως ο Ιωνάς Δραγούμης και Ιωάννης Μεταξάς. Η μοίρα είχε ξανά φέρει κοντά τους δυο άντρες σε μια άλλη σημαντική στιγμή της ιστορίας μας. Στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, οι δυο τους είχαν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Με κορυφαία στιγμή την έπαρση της σημαίας μας, στο διοικητήριο της πόλης από τον Ίωνα Δραγούμη. Στην εξορία, οι αντίπαλοι τους χωρίς να το γνωρίζουν, είχαν δώσει την δυνατότητα στους δυο τους, να καλλιεργήσουν τις ιδέες τους και να δημιουργήσουν τις βάσεις του Εθνικού Κράτους. Από την μια ο ιδεολόγος Ιωνάς Δραγούμης που έθετε τις βάσεις του Ελληνικού εθνικισμού και από την άλλη ο επιτελικός νους του Ιωάννη Μεταξά που θα έκανε πράξη αυτές τις ιδέες. Έτσι περνούσε ο καιρός για τους δυο σπουδαίους άντρες στην εξορία.
Όμως τα πράγματα στην πατρίδα δεν ήταν καλά εκείνη την περίοδο. Παράλληλα ο Αρμοστής πλέον, της Ελλάδας Κ. Ζοννάρ, εκδίδοντας και σχετικό διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό, κάλεσε από την Θεσσαλονίκη τον Ε. Βενιζέλο στην Αθήνα δια του γαλλικού πολεμικού «Προβάνς» στον οποίο και του ανέθεσε την πρωθυπουργία. Ο Ε. Βενιζέλος εκτελώντας την εντολή σχημάτισε αμέσως κυβέρνηση, την Κυβέρνηση των Λαζάρων, όπως έμεινε γνωστή στην ιστορία, κηρύσσοντας τον πόλεμο κατά της Γερμανίας και των συμμάχων της. Στην ουσία η κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1917, υπήρξε κατοχική κυβέρνηση, ή κυβέρνηση Μαριονέτα ιδίως της Γαλλίας σ΄ όλη την περίοδο του λεγόμενου τότε Μεγάλου Πολέμου, ο δε ελληνικός στρατός τέθηκε υπό γαλλική διοίκηση, ενώ ο ελληνικός στόλος παρέμεινε υπό γαλλική κατοχή παροπλισμένος, εκτός των θωρηκτών “ΑΒΕΡΩΦ” και “ΚΙΛΚΙΣ” που συνέχισαν να φέρουν την ελληνική σημαία, υπό ελληνικά πληρώματα, αφαιρουμένων όμως των κλείστρων των πυροβόλων τους.
Εντείνοντας ακόμη περισσότερο το διχαστικό κλίμα της εποχής και θέτοντας τις βάσεις των εθνικών δεινών που θα έρχονταν στο άμεσο μέλλον.
1956 – Λις Άσια, Eurovision 1956. Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision του 1956 ήταν ο πρώτος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision που πραγματοποιήθηκε στο Teatro Kursaal στο Λουγκάνο της Ελβετίας την Πέμπτη 24 Μαΐου. Οργανωμένος από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση, ο πανευρωπαϊκός διαγωνισμός ήταν εμπνευσμένος από το Ιταλικό Φεστιβάλ Τραγουδιού του Σαν Ρέμο. Ο Lohengrin Filipello ήταν ο πρώτος παρουσιαστής του διαγωνισμού, ο οποίος διαγωνισμός είχε διάρκεια 1 ώρα και 40 λεπτά. Επτά χώρες συμμετείχαν, με την καθεμιά να παρουσιάζει δύο τραγούδια. Δύο μέλη της κριτικής επιτροπής από όλες τις συμμετέχουσες χώρες ψήφισαν μυστικά με βάση το αγαπημένο τους τραγούδι. Νικήτρια αναδεικνύεται η ελβετίδα Λις Άσια με το τραγούδι «Refrain». Αυτή η πρώτη έκδοση του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision περιελάμβανε πολλές διαδικασίες που δεν επαναλήφθηκαν σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη έκδοση: δύο τραγούδια για κάθε χώρα, μυστική ψηφοφορία, διπλή ψήφος μιας χώρας για λογαριασμό άλλης χώρας, εμφάνιση μόνο του τίτλου “Grand Prix” για το νικητή και μόνο ένας άνδρας παρουσίασε τον διαγωνισμό.
1968 – Ο Ντε Γκολ προκηρύσσει δημοψήφισμα για την παραμονή του ή όχι στην Προεδρία για τις 16 Ιουνίου. Ανακοίνωση για έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης και συνδικάτων. Το απεργιακό κίνημα κλιμακώνεται με 10 εκατομμύρια απεργούς. Ταραχές στη Λιόν. Πρώτος θάνατος. Οι διαδηλωτές οδηγούν ένα φορτηγό κατά της αστυνομίας που σκοτώνει τον αξιωματικό Ρενέ Λακρουά. Ακολουθούν βίαιες συγκρούσεις στο Παρίσι, στην περιοχή του Σταθμού της Λιόν. Ξεσπά φωτιά στο χρηματιστήριο που γρήγορα τίθεται υπό έλεγχο (θα ξανανοίξει στις 7 Ιουνίου). Απολογισμός της ημέρας: 456 τραυματίες και 795 συλλήψεις. Δημιουργούνται «Επιτροπές Υπεράσπισης της Δημοκρατίας» (CDR) κατά του «χάους», από γκολιστές. «Μην αφήνετε μία μειοψηφία να κυβερνήσει» αναφέρεται σε μια μπροσούρα τους.
1998 – Ο Θ. Αγγελόπουλος παραλαμβάνει τον Χρυσό Φοίνικα. Ο Χρυσός Φοίνικας του 51ου Διεθνούς Φεστιβάλ των Καννών απονέμεται στον κορυφαίο έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρο Αγγελόπουλο για την ταινία του «Μία αιωνιότητα, μία ημέρα». Το βραβείο αποτελεί τη μεγαλύτερη διάκριση για τον ελληνικό κινηματογράφο. Η υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από τον Αλέξανδρο (Bruno Ganz), ένα μεσήλικα συγγραφέα. Αυτός ασχολείται με το ημιτελές ποίημα του Διονύσιου Σολωμού “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” και προσπαθεί να βρει τις λέξεις που λείπουν από αυτό, αγοράζοντάς τες, όπως έκανε και ο Σολωμός για τις δικιές του, σύμφωνα με μία επικρατούσα άποψη. Εκείνες οι λέξεις όμως μπαίνουν για τα καλά στο παζλ της συμπλήρωσης αυτού του ημιτελούς δημιουργήματος για να στιγματίσουν και τη ζωή του ίδιου του Αλέξανδρου. Αλλά οι δυνάμεις του έχουν πλέον εξαντληθεί και ο ίδιος, κουρασμένος και μεσόκοπος, βαδίζει προς τα μονοπάτια του θανάτου. Ο χρόνος ζωής που του απομένει, ανήκει στις αναμνήσεις, στον απολογισμό μιας ζωής, γεμάτης από ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες και λάθος κινήσεις. Μία τυχαία συνάντηση μ’ ένα μικρό άστεγο αγόρι, παιδί των φαναριών θα του αλλάξει τις τελευταίες του στιγμές. Προσκολλάται σε αυτό το παιδί, αναβάλλει την «αναχώρησή» του και παρατείνει την αιωνιότητα κατά μία μέρα, για να μεταφέρει στον μικρό του φίλο κάτι από την γνώση του, ν’ αφήσει τα ίχνη του πάνω σε κάποιον, μέσα από το βλέμμα του οποίου θα σωθεί εκείνος που φεύγει.
Γεννήσεις
1686 – Ντάνιελ Γκαμπριέλ Φαρενάιτ. Ο Φαρενάιτ γεννήθηκε στις 24 Μαΐου 1686 (14 Μαΐου σύμφωνα με άλλες πηγές) στο Ντάντσιχ (σημερινό Γκντανσκ στην Πολωνία, το οποίο τότε ανήκε στην Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία), πρώτο από τα πέντε παιδιά του ευκατάστατου εμπόρου Ντάνιελ Φαρενάιτ και της Κονκόρντια Σούμαν (Concordia Schumann). Η οικογένεια του πατέρα του ήταν παλαιά γερμανική οικογένεια που είχε διαμείνει σε αρκετές πόλεις, ενώ η καταγωγή της πιστεύεται ότι ήταν από το Χίλντεσχαϊμ. Στις 14 Αυγούστου 1701 ο Φαρενάιτ έχασε και τους δύο γονείς του οι οποίοι κατανάλωσαν δηλητηριασμένα μανιτάρια και μετέβη στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας για να μαθητεύσει και να εργαστεί σε κατάστημα. Στην Ολλανδία πέρασε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Το ενδιαφέρον του για τις φυσικές επιστήμες είχε εκδηλωθεί από μικρή ηλικία και, ύστερα από τέσσερα χρόνια θητείας στον επιχειρηματικό κόσμο, αποφάσισε να ασχοληθεί με την κατασκευή επιστημονικών οργάνων. Από το 1707 άρχισε να ταξιδεύει σε πολλά μέρη για να παρατηρήσει τις εργασίες των επιστημόνων και των κατασκευαστών επιστημονικών οργάνων. Επισκέφθηκε έτσι το Χάλλε, την Δρέσδη, την Λειψία και την Κοπεγχάγη. Σημαντικό χρόνο πέρασε, επίσης, και στην Αγγλία όπου, το 1724, έγινε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (Royal Society), της παλαιότερης επιστημονικής οργάνωσης της χώρας.
Το 1717 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Χάγη και, για να ασχοληθεί με την κατασκευή επιστημονικών οργάνων, έμαθε να φυσά το γυαλί. [6] Ο Φαρενάιτ επιδόθηκε περισσότερο στη κατασκευή μετεωρολογικών οργάνων και ειδικότερα κατασκεύαζε βαρόμετρα και θερμόμετρα. Αρχικά κατασκεύασε θερμόμετρα οινοπνεύματος, αργότερα όμως βελτίωσε την ακρίβεια των οργάνων του αντικαθιστώντας το οινόπνευμα με υδράργυρο. Εφηύρε επίσης νέο τύπο υγρομέτρου, ενώ κατασκεύασε και αραιόμετρο σταθερού βάρους. Από το 1718 άρχισε να διδάσκει Χημεία στο Άμστερνταμ. Απεβίωσε στην Χάγη το 1736, σε ηλικία μόνο 50 ετών.
1941 – Μπομπ Ντίλαν (Αγγλικά: Bob Dylan) (Ντουλούθ, Μινεσότα, 24 Μαΐου 1941), γεννημένος Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν (Robert Allen Zimmerman), είναι Αμερικανός μουσικός. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους τραγουδοποιούς. Στις 13 Οκτωβρίου 2016, η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Στις αρχές του 1962, κυκλοφόρησε ο πρώτος ομώνυμος δίσκος του, με δύο δικά του τραγούδια (Talking New York, Song for Woody) και τα υπόλοιπα διασκευές, μεταξύ των οποίων και το The House of the Rising Sun.
Ο δεύτερος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1963 με τίτλο The Freewheelin’ Bob Dylan, ο οποίος περιείχε και το πολύ δημοφιλές τραγούδι Blowin’ in the wind. Με αυτόν το δίσκο ο Ντίλαν ξέφυγε από τα στενά όρια της folk κοινότητας της Νέας Υόρκης και έγινε ευρύτερα γνωστός. Η φυσιογνωμία του, ο τρόπος ερμηνείας, οι στίχοι, η μουσική του αλλά και οι ριζοσπαστικές απόψεις του έστρεψαν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Απέκτησε ένα ένθερμο κοινό από, δίνοντας πολλές συναυλίες ενώ στίχοι του γίνονταν συνθήματα για τους νέους.
Ο Ντίλαν είναι η νέα φωνή της Αμερικής, είναι η διαμαρτυρία, η άρνηση, η αμφισβήτηση, η επανάσταση. Αυτός όμως αρνείται τον ρόλο της φωνής του κινήματος. Εγκαταλείπει τα τραγούδια διαμαρτυρίας και επηρεασμένος από τους μεγάλους συμβολιστές ποιητές (Μπωντλαίρ, Ρεμπώ και κυρίως τον Τ. Σ. Έλιοτ) δημιουργεί πολύπλοκα ροκ ποιήματα. Κυκλοφορεί τρεις οριακούς, μεγάλους δίσκους, που καθορίζουν την ιστορία της ροκ, όπως τον θρυλικό Highway 61 Revisited,με ιστορικά κομμάτια όπως τα Like A Rolling Stone, Ballad For A Thin Man, Desolation Row, τον Bringing it all back home, δίσκος που σηματοδότησε τη στροφή του στο ηλεκτρικό μπλουζ, τον Blonde on Blonde, ένα καταπληκτικό διπλό άλμπουμ, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Οι πιστοί φολκ οπαδοί που τον αποδοκιμάζουν στο Newport Festival (1965) όταν ανεβαίνει στη σκηνή με δερμάτινη ζακέτα και ψηλοτάκουνες μπότες και τολμά να παίξει ηλεκτρική κιθάρα Fender Stratocaster θα δώσουν τη θέση τους σε χιλιάδες νέους θαυμαστές. Ο 25χρονος Ντίλαν έχει πάνω από 10.000.000 πωλήσεις δίσκων. Γίνεται σημαία, ροκ λάβαρο.
1966 – Ερίκ Καντονά (Éric Cantona) είναι γάλλος παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, από τους σημαντικότερους που ανέδειξε το γαλλικό ποδόσφαιρο. Υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του αθλήματος την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα και διακρινόταν για το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο που του κόστισε ουκ ολίγες τιμωρίες. Αγωνιζόταν ως μεσοεπιθετικός και διακρινόταν για τη δύναμη, την τεχνική του κατάρτιση και την ικανότητα στο γκολ. Η παρουσία του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υπήρξε καταλυτική στην αναγέννηση της θρυλικής αγγλικής ομάδας.
Θάνατοι
1543 – Μικολάι Κόπερνικ (Γερμανικά: Nikolaus Kopernikus, Πολωνικά: Mikołaj Kopernik, 19 Φεβρουαρίου 1473 – 24 Μαΐου 1543) ήταν Πολωνός αναγεννησιακός μαθηματικός και αστρονόμος, ο οποίος διατύπωσε το ηλιοκεντρικό μοντέλο του σύμπαντος, τοποθετώντας τον Ήλιο και όχι τη Γη στο κέντρο του. Ο Κοπέρνικος γεννήθηκε στο Τορν της Πρωσίας (σημερινό Τόρουν της Πολωνίας), και πέρασε μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής του στο Άλενσταϊν και στο Φράουενμπουργκ της Βάρμιας, επαρχίας της σημερινής Πολωνίας όπου και πέθανε. Λίγο πριν τον θάνατό του, εξέδωσε το βιβλίο «De Revolutionibus Orbium Coelestium Libri VI» («Έξι Βιβλία για τις Περιστροφές των Ουρανίων Σφαιρών»), το οποίο αποτέλεσε τη βάση για την εξέλιξη της σύγχρονης Αστρονομίας. Ο Κοπέρνικος υποστήριξε την ηλιοκεντρική θεωρία, την άποψη δηλαδή ότι η Γη και τα άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με την τότε επίσημη γεωκεντρική θεωρία, που ήθελε τη Γη ακίνητη και κέντρο του κόσμου. Άνοιξε έτσι τον δρόμο για τους αστρονόμους της επόμενης γενιάς (ειδικά τον Γιοχάνες Κέπλερ) αλλά και την Επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα
1974 – Ντιουκ Έλινγκτον. Γεννήθηκε το 1899 στην Ουάσινγκτον, γιος του Τζέημς Έντουαρντ Έλινγκτον και της Ντέηζι Κένεντι Έλινγκτον. Ο πατέρας του εργαζόταν ως σερβιτόρος στον Λευκό Οίκο. Οι γονείς του, αν και δεν ήταν επαγγελματίες μουσικοί, είχαν κατάρτιση στο πιάνο και από την ηλικία των επτά ετών, άρχισε μαθήματα και ο ίδιος, παρά το γεγονός πως δεν πίστευε ότι διέθετε ιδιαίτερη κλίση. Αργότερα, όταν σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών άρχισε να παρακολουθεί κρυφά συναυλίες, απέκτησε μεγαλύτερο σεβασμό στη μουσική και αντιμετώπισε τα μαθήματα πιάνου με μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Εγκατέλειψε το σχολείο τρεις μήνες πριν την αποφοίτησή του, το 1917, με στόχο να ακολουθήσει επαγγελματική σταδιοδρομία στη μουσική και ενώ είχε ήδη ξεκινήσει να εργάζεται ως πιανίστας σε μαγαζιά της Ουάσινγκτον.
Στα τέλη του 1917, σχημάτισε το πρώτο του μουσικό συγκρότημα, The Duke’s Serenaders, με το οποίο πραγματοποίησε εμφανίσεις σε μουσικά κέντρα και ως μουσική συνοδεία σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Το Σεπτέμβριο του 1923, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νέα Υόρκη, μαζί με το πενταμελές συγκρότημα The Washingtonians που είχε νωρίτερα σχηματίσει. Το συγκρότημα πραγματοποίησε εμφανίσεις σε διάφορα μουσικά κέντρα, πριν αποτελέσει την μόνιμη ορχήστρα του γνωστού Cotton Club, γεγονός που ενίσχυσε σημαντικά τη φήμη του Έλινγκτον. Παρέμεινε εκεί για ένα διάστημα περίπου τριών ετών, περίοδο κατά την οποία η μεγάλη ορχήστρα του, εξελίχθηκε σε μία από τις δημοφιλέστερες της εποχής, με συμμετοχή σε αυτή αρκετών σημαντικών μουσικών, ενώ ο ίδιος ο Έλινγκτον διακρίθηκε για την ικανότητά του στη σύνθεση.
2001 – Μαργαρίτα Λυμπεράκη. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1945 έζησε για μεγάλα διαστήματα στο Παρίσι. Έγραψε πεζά και θεατρικά έργα στα ελληνικά και τα γαλλικά. Το μυθιστόρημά της “Τα ψάθινα καπέλα” (1946) διασκευάστηκε για την τηλεόραση. Άλλα έργα της: “Τα δέντρα” (1945), “Η γυναίκα του Κανδαύλη” (1955), “Ο άλλος Αλέξανδρος” (1970), “Το μυστήριο” (1976) κ.ά.
Έγραψε το σενάριο για την πρώτη ταινία του Νίκου Κούνδουρου Μαγική Πόλις το 1954, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, μια ταινία σταθμός για τον ελληνικό κινηματογράφο. Το 1962 έγραψε το σενάριο της ταινίας Φαίδρα, βασισμένη στην τραγωδία του Ευριπίδη Ιππόλυτος που αφηγείται το παράνομο ερωτικό πάθος της Φαίδρας, συζύγου του Θησέα, για τον γιο του Ιππόλυτο, σε σηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν, μουσική Μίκη Θεοδωράκη και πρωταγωνιστές την Μελίνα Μερκούρη και τον Άντονι Πέρκινς. Πέθανε το 2001 στην Αθήνα. Κόρη της ήταν η πεζογράφος Μαργαρίτα Καραπάνου.
Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia
