Συνέβη 18 Μαΐου στην Ελλάδα και τον κόσμο

18 Μαΐου 2023

Είναι η 138η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο
Υπολείπονται 227 ημέρες για τη λήξη του.
🌅  Ανατολή ήλιου: 06:12 – Δύση ήλιου: 20:30 – Διάρκεια ημέρας: 14 ώρες 18 λεπτά
🌑  Σελήνη 28.2 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Ιούλιο, Ιουλία, Ιουλιανή, Ιουλίτσα, Γιουλία, Γιούλα, Γιουλίτσα, Τζούλια, Γιούλη, Γαλάτεια, Γαλατία, Φαεινό και Φαεινή

 

Γεγονότα

 

1821 – Ο Νικηταράς νικάει τους Τούρκους στα Δολιανά Κυνουρίας. Στις 17 Μαΐου και κατόπιν εντολής του θείου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο Νικηταράς μετέβη στα Δολιανά με εκατό άντρες, πενήντα από το στρατόπεδο του Χρυσοβιτσίου και πενήντα από το στρατόπεδο του Βαλτετσίου. Σκοπό είχε να περιμένει να ενσωματωθούν στο ασκέρι του πενήντα επιπλέον άντρες από το στρατόπεδο των Βερβένων, με τελική κατεύθυνση το Άργος και το Ναύπλιο για να πάρει πολεμικές προμήθειες, αλλά και προς ενίσχυση των Μπουμπουλίνας, Τσώκρη και Σταϊκόπουλου, κατόπιν αιτήματος των τελευταίων προς τον Κολοκοτρώνη για αποστολή βοήθειας και ενός αρχηγού. Όμως κατά το εσπερινό φαγοπότι που έλαβε χώρα στον οικισμό των Δολιανών, ο αδερφός του Νικηταρά, Νικόλαος, ορέχτηκε μια ντόπια ονόματι Ελισάβετ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να δημιουργηθεί παρεξήγηση με τους χωρικούς και το ασκέρι του να εκδιωχθεί από το χωριό κακήν κακώς, αναγκαζόμενο να διανυκτερεύσει στο ξωκλήσι του Άη Γιάννη, λίγο έξω από το χωριό.
Στις 18 Μαΐου τα ξημερώματα, ισχυρή τουρκική δύναμη (4.000 άνδρες και κανόνια, κατά τον Σπ. Τρικούπη) υπό τον Κεχαγιάμπεη, βγήκε από την Τριπολιτσά, με στόχο τη διάλυση του ελληνικού στρατοπέδου στα Βέρβενα. Όταν έφτασε στις Ρίζες, ο Κεχαγιάμπεης χώρισε τη δύναμή του σε τρεις φάλαγγες. Η μία κίνησε για τα Δολιανά, έχοντας απώτερο στόχο να πλαγιοκοπήσει το στρατόπεδο των Βερβένων από τα νοτιοανατολικά. Η άλλη στράφηκε στα Βέρβενα και μία τρίτη μικρότερη, αποτελούμενη κυρίως από ιππικό, κατευθύνθηκε προς το διπλανό μικρό οικισμό Δραγούνι.
Οι Δολιανίτες, αντιλαμβανόμενοι την εχθρική προέλαση, προσέτρεξαν στον Νικηταρά για να τον ενημερώσουν και να του ζητήσουν να γυρίσει στο χωριό για να το υπερασπιστεί μαζί τους. Ο αδερφός του, χολωμένος από τα γεγονότα της προηγούμενης νύχτας, ήταν αντίθετος στο να υπερασπιστούν τους ντόπιους. Όμως ο Νικηταράς ήταν ανένδοτος. Έτρεξε πίσω με τους ενόπλους του και οχυρώθηκε στα σπίτια του χωριού. Το αρχηγείο του Κεχαγιάμπεη στήθηκε στην εκκλησία του Άη Γιώργη. Στο Δραγούνι, οι Τούρκοι ιππείς εξολόθρευσαν με σχετική ευκολία τη μικρή ηρωική ομάδα των Ελλήνων αγωνιστών υπό τον Αγιαννίτη Γεωργάκη Διγενή και στράφηκαν και αυτοί προς τα Δολιανά.
Τότε ξέσπασε μάχη κατά την οποία οι Έλληνες κατάφεραν, αν και κατά πολύ λιγότεροι, να σταματήσουν την προέλαση των Τούρκων, προκαλώντας τους μεγάλες απώλειες, σε μία μάχη που διήρκεσε όλη την ημέρα. Στο μεταξύ, ξεκίνησαν προς τα Δολιανά ελληνικές ενισχύσεις από το στρατόπεδο Βερβένων, αλλά αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω και να οχυρωθούν στο εκεί στρατόπεδο, όπου προέβαλαν αποτελεσματική αντίσταση στους Τούρκους. Κατόπιν, τους κυνήγησαν έως τα Δολιανά όπου, μαζί με τους άνδρες του Νικηταρά, συνέχισαν την καταδίωξη ολόκληρης της τουρκικής δύναμης. Οι Τούρκοι τράπηκαν σε φυγή και κλείστηκαν στην Τριπολιτσά, αφήνοντας εβδομήντα νεκρούς, δύο κανόνια και τρεις σημαίες. Ήταν σε αυτή τη μάχη που ο Νικηταράς κέρδισε το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος», που θα τον ακολυθούσε σε όλη του τη ζωή.

 

1828 – Οι Τούρκοι προσβάλλουν το Φραγκοκάστελλο Χανίων, το οποίο υπερασπίζουν 600 Κρήτες επαναστάτες. Στις 18 Μαΐου είχε φτάσει στην περιοχή ο στρατός του Μουσταφά με πεζικό περισσότερων από 4.000 πολεμιστών και περίπου 400 ιππείς, καθώς και με τρία κανόνια και ένα βομβοβόλο. Η μάχη ξεκίνησε άμεσα με τους Έλληνες πολεμιστές να βρίσκονται σε πέντε πρόχειρα χαρακώματα έξω από το κάστρο και τους σημαντικά υπερέχοντες σε αριθμό Τουρκαλβανούς να έχουν παραταχθεί σε πολύ κοντινή απόσταση.
Ο δυτικός προμαχώνας δεν άργησε να καταληφθεί από τους Οθωμανούς και οι Έλληνες αγωνιστές είχαν σχεδόν ξεμείνει από πυρομαχικά. Σύντομα έχασαν σχεδόν όλοι τη ζωή τους και λίγοι κατάφεραν να μπουν στο στενά πολιορκημένο πλέον κάστρο. Δύο από τους προμαχώνες έμειναν αποκλεισμένοι εκτός μάχης αδυνατώντας να βοηθήσουν τους συμπατριώτες τους.
Οι τελευταίοι Έλληνες που είχαν μείνει εκτός κάστρου πολέμησαν με αξιομνημόνευτη γενναιότητα τους υπεράριθμους Τούρκους και μη μπορώντας να μπουν πίσω από τα τείχη, 338 από αυτούς σκοτώθηκαν στην κατά μέτωπο μάχη. Ανάμεσά τους ήταν και ο πρωτοστάτης τους οπλαρχηγός Χατζημιχάλης Νταλιάνης, που έπεσε νεκρός από τα σπαθιά του εχθρού.
Κάθε χρόνο κατά τα τέλη Μαίου με αρχές Ιουνίου εμφανίζεται στην περιοχή γύρω από το Φραγκοκάστελλο ένα οπτικό φαινόμενο κατά τις πρώτες πρωινές ώρες. Έχει τη μορφή μιας σειράς από σκιές κινούμενες πάνω από τις ορεινές περιοχές. Οι ντόπιοι συνδέουν το φαινόμενο με την ιστορία και υποστηρίζουν ότι πρόκειται για τα φαντάσματα των πολεμιστών του Νταλιάνη, που έχασαν τη ζωή τους στην τελευταία μάχη του Φραγκοκάστελλου το 1828.
Το φαινόμενο ονομάστηκε τοπικά “Δροσουλίτες”, γιατί οι σκιές εμφανίζονται την ώρα της πρωινής δροσιάς.
Οι επιστήμονες δίνουν στο φαινόμενο την δική τους εξήγηση υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για είδος “ανώτερου αντικατοπτρισμού”, το λεγόμενο “fata morgana”. Θεωρούν ότι οι σκιές είναι στρατιωτών που κάνουν ίσως γυμναστική στις απέναντι ακτές της Λιβύης απέναντι από τα Σφακιά. Η Λιβύη βέβαια βρίσκεται 40 χιλιόμετρα μακρυά και οι μορφές των εκεί στρατιωτών δεν μοιάζουν με αυτές του φαινομένου.
Εν τέλει οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο είναι μια οφθαλμαπάτη, που δημιουργείται από την εξάτμιση της πρωινής δροσιάς σε συνδυασμό με τη μορφολογία του τοπίου και με την επιρροή της ψυχολογίας προκαλεί να το βλέπουν αρκετοί ως ανθρώπινες σκιές.

 

1910 – Ο Κομήτης του Χάλεϊ προκαλεί πανικό σ’ όλο τον κόσμο. Ο κομήτης του Χάλεϋ είναι περιοδικός κομήτης που κάνει την εμφάνισή του στην περιοχή της Γης κάθε 75 με 76 χρόνια. Είναι ο μόνος κομήτης που μπορεί να παρατηρηθεί με γυμνό μάτι και δύο φορές σε μια ανθρώπινη ζωή. Άλλοι κομήτες είναι πολύ πιο φωτεινοί και θεαματικοί αλλά περνάνε κοντά στην γη ή είναι ορατοί από αυτήν μια φορά κάθε μερικές χιλιάδες χρόνια.Έχουν βρεθεί στην Κίνα καταγεγραμμένες παρατηρήσεις του κομήτη του Χάλεϋ από το 240 π.Χ., ενώ πιθανότατα καταγράφηκε από τους Αρχαίους Έλληνες το 467 π.Χ. Μελετήθηκε εκτενώς για πρώτη φορά και πήρε το όνομά του, το 1682, από τον Έντμουντ Χάλλεϋ, Άγγλο μαθηματικό και αστρονόμο, ο οποίος προσδιόρησε την τροχιά του. Έχει αμφισβητηθεί η θεωρία ότι ο κομήτης Χάλεϋ ήταν το Άστρο που οδήγησε τους τρεις Μάγους στην Βηθλεέμ όταν γεννήθηκε ο Ιησούς.
Είναι διάσημος για την εμφάνιση του στις 28 Μαΐου του 1910, οπότε και πέρασε από τη Γη σε απόσταση 22,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την επιφάνειά της. Οι άνθρωποι είχαν πανικοβληθεί επειδή κυκλοφορούσε η φήμη ότι το υδροκυάνιο που είχε ανακαλυφθεί στην ουρά του κομήτη μπορεί να αφανίσει κάθε μορφή ζωής στο πλανήτη. Ο κομήτης εμφανίστηκε 75 χρόνια μετά, το 1986, που έγινε το προηγούμενο περιήλιό του. Οργανώθηκαν αποστολές ερευνητικών διαστημικών συσκευών για να παρατηρήσουν το κομήτη καθώς αυτός πλησίαζε προς τον Ήλιο, και μάλιστα μία από αυτές, το Giotto, κατάφερε να φωτογραφήσει τον πυρήνα του. Η επόμενη εμφάνισή του αναμένεται στις 28 Ιουλίου του 2061.

 

1965 – Σε δημοσιεύματα του Τύπου αναφέρονται οι πρώτες πληροφορίες για την ύπαρξη και δράση στο στρατό μιας συνωμοτικής οργάνωσης με το όνομα «ΑΣΠΙΔΑ» και την εμπλοκή σ’ αυτήν του Ανδρέα Παπανδρέου.
Υπόθεση Ασπίδα. Δύο εβδομάδες μετά τον ανασχηματισμό και την επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου ξέσπασε η “βόμβα” της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ (Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατία, Αξιοκρατία). Παράγοντες της Δεξιάς κατήγγειλαν ότι υπήρχε μέσα στο στρατό οργάνωση με τα αρχικά αυτά και με απόκλιση προς τα “αριστερά”, με πολιτικό αρχηγό το γιο του πρωθυπουργού. Από τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν αργότερα προέκυψε ότι ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας και ο στρατηγός Γεννηματάς είχαν ενημερωθεί για κάποιες “κινήσεις” για οργάνωση και “μυήσεις” σε ορισμένες στρατιωτικές μονάδες στην Κύπρο και στην Αθήνα, τουλάχιστον από τον Μάρτιο του 1965. Κάποια στιγμή ενημέρωσαν το βασιλιά, όχι όμως και τον πρωθυπουργό. Κεντρικό πρόσωπο στις κινήσεις αυτές παρουσιαζόταν ο λοχαγός Άρις Μπουλούκος, παλαιό μέλος της οργάνωσης Χ του Γρίβα, που είχε τοποθετηθεί στην ΚΥΠ, κατόπιν επιμονής του συμπατριώτη του υπουργού Εξωτερικών Σταύρου Κωστόπουλου, και είχε μετατεθεί στην Κύπρο, κατόπιν παρακλήσεως του ίδιου του Γρίβα. Ο Μπουλούκος, μαζί με άλλους αξιωματικούς, είχαν επισκεφθεί επανειλημμένα τον Ανδρέα Παπανδρέου, με πρόσχημα κάποιο ρουσφέτι, στην πραγματικότητα όμως για να αποκτήσουν από τις επισκέψεις αυτές “ατού” και ακτινοβολία μεταξύ των συναδέλφων τους. Μία δακτυλογραφημένη αναφορά του Γρίβα προς τον Γαρουφαλιά, που έφτασε στα χέρια του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, περιείχε και τον “όρκο” της οργάνωσης του ΑΣΠΙΔΑ, ενώ στην εισαγωγική αναφορά του ο Γρίβας μνημόνευε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου σημειώνει στις αναμνήσεις του: “Η ανησυχία του πατέρα μου ξεκινούσε από το γεγονός ότι η εισαγωγική παράγραφος της αναφοράς του Γρίβα αναφερόταν σε εμένα. Ο Γρίβας υποστήριζε πως η επίσκεψή μου στην Κύπρο υπονόμευσε το ηθικό του εκεί ελληνικού στρατού και υπογράμμιζε το γεγονός ότι ο λοχαγός Μπουλούκος μιλούσε με θαυμασμό για μένα στους συναδέλφους του. Ο Γρίβας υπαινισσόταν πως υπήρχε στενός σύνδεσμος μεταξύ εμού και της ομάδας του ΑΣΠΙΔΑ”.
Η πρώτη δημόσια νύξη για τον ΑΣΠΙΔΑ έγινε στις 18 Μαΐου του 1965 από την εφημερίδα της Λάρισας Ημερήσιος Κήρυξ, όργανο του πρώην προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Ροδόπουλου, τοποθετημένου στην ακραία δεξιά πτέρυγα της ΕΡΕ. Το ίδιο βράδυ, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανέθεσε στον αντιστράτηγο της στρατιωτικής δικαιοσύνης, Ι. Σίμο, να προχωρήσει σε ανακρίσεις σχετικά με τις πληροφορίες. Ο Σίμος πληροφορήθηκε για την έκθεση που έστειλε ο Γρίβας στον Γαρουφαλιά και στον Κωνσταντίνο, χωρίς να έχει ενημερωθεί μέχρι τη στιγμή εκείνη ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Ταυτόχρονα, παραιτήθηκε ο αρχηγός της ΚΥΠ υποστράτηγος Αγόρος, ενώ ο υποδιευθυντής της ίδιας υπηρεσίας, αντισυνταγματάρχης Αλέξανδρος Παπατέρπος, προήχθη σε συνταγματάρχη και τοποθετήθηκε διοικητής μονάδος πυροβολικού στην Καστοριά. Τη θέση του στην ΚΥΠ κατέλαβε ο αντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος. Ενώ λοιπόν ο αντιστράτηγος Σίμος άρχιζε το ανακριτικό του έργο, ταξιδεύοντας στην Κύπρο, η αντιπολίτευση εξαπέλυσε επίθεση με στόχο τον Ανδρέα Παπανδρέου.

 

Γεννήσεις

 

1846 – Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ. Ρώσος χρυσοχόος και κοσμηματοποιός, διάσημος για τα διαμαντένια πασχαλινά αυγά του («Αυγά Φαμπερζέ»).
Ο Πέτερ Καρλ Φαμπερζέ (Peter Carl Fabergé) γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 30 Μαΐου 1846 (18 Μαΐου με το Ιουλιανό Ημερολόγιο). Ο γερμανός την καταγωγή πατέρας του, Γκούσταβ Φαμπερζέ, είχε εγκατασταθεί στην Αγία Πετρούπολη το 1842 και ασχολείτο με τη σχεδίαση και κατασκευή διακοσμητικών αντικειμένων, παράδοση που συνέχισε ο γιος του, όταν κληρονόμησε την οικογενειακή επιχείρηση το 1872. Μητέρα του ήταν η δανέζα Σάρλοτ Γιούνγκνστεντ, που προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια.
Οι Φαμπερζέ κατάγονταν από τη Γαλλία και ήταν Διαμαρτυρόμενοι στο θρήσκευμα (Ουγενότοι). Μετά τους διωγμούς των ομοθρήσκων τους από την καθολική Γαλλία στα τέλη του 17ου αιώνα, κατέφυγαν στην ευρύτερη περιοχή του Βερολίνου και από το 1800 στην Εσθονία, την οποία κατείχε η τσαρική Ρωσία.

1897- Φρανκ Κάπρα (Francesco Rosario Capra, 18 Μαΐου 1897 – 3 Σεπτεμβρίου 1991) ήταν Ιταλός σκηνοθέτης, με καριέρα στις Η.Π.Α.. Κέρδισε τρία Όσκαρ Σκηνοθεσίας και ήταν υποψήφιος άλλες τρεις φορές. Φημίζεται κυρίως για τις κλασσικές του κωμωδίες όπως: Συνέβη μια νύχτα (It happened one night, 1934), Ο Πρίγκηψ των Δολλαρίων (Mr. Deeds goes to town, 1936), Ο κύριος Σμιθ πάει στην Ουάσινγκτον (Mr. Smith goes to Washington, 1939) και Μια Υπέροχη Ζωή (It’s a wonderful life, 1946).
Ο Φραντσέσκο Ροζάριο Κάπρα γεννήθηκε το 1897 στην Ιταλία και ο γονείς του μετανάστευσαν στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, όταν αυτός ήταν έξι χρονών. Σε μικρή ηλικία γράφτηκε στο σχολείο των τεχνών του Λος Άντζελες και με το 1918 πήρε πτυχίο σαν χημικός μηχανικός. Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος υπηρέτησε τον αμερικάνικο στρατό, κόλλησε όμως την ισπανική γρίπη και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αμερική με βαθμό ανθυπολοχαγού. Το 1920 του δόθηκε η αμερικανική υπηκοότητα κι εκείνη την περίοδο ξεκίνησε να δουλεύει σε ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Το 1924 με δυο συναδέλφους του, τον σεναριογράφο Ρόμπερτ Ρίσκιν και τον κάμεραμαν Τζόζεφ Γουόκερ, υπέγραψαν συμβόλαιο σαν ομάδα με την Columbia. Μετά από μια σειρά επιτυχημένων ταινιών με την Columbia ήρθε η αναγνώριση με την πρώτη του υποψηφιότητα στα όσκαρ το 1933 με την ταινία Κυρία για μια μέρα (Lady For A Day), κι η επιβράβευση με το όσκαρ ένα χρόνο μετά για την ταινία Συνέβη μια νύχτα (It happened one night, 1934). Η ταινία αυτή με τον Κλαρκ Γκέιμπλ και την Κλοντέτ Κολμπέρ ήταν η πρώτη που τιμήθηκε και με τα πέντε βασικά βραβεία όσκαρ (ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου κι ερμηνειών). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’30 κέρδισε άλλες δυο φορές το βραβείο, το 1936 για το Ο Πρίγκηψ των Δολλαρίων και το 1938 για το Δε θα τα πάρεις μαζί σου (You Can’t Take it With You). Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έκανε ντοκιμαντέρ και αντιπολεμικές ταινίες, υπηρετώντας το στρατό ως ταγματάρχης. Επιστρέφοντας απ’ τον πόλεμο συνέχισε να δουλεύει ως σκηνοθέτης κάνοντας ένα διάλειμμα οκτώ χρόνων τη δεκαετία του ’50. Τελευταία του ταινία ήταν το Η κόμισσα και ο γκάνγκστερ (A pocketful of miracles) του 1961 με τη Μπέτι Ντέιβις και το Γκλεν Φορντ και μετά αποσύρθηκε. Το 1982 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον τίμησε με βραβείο προσφοράς στην 7η τέχνη. Πέθανε στον ύπνο του το 1991 σε ηλικία 94 χρονών.

 

1920 – Ιωάννης Παύλος Β. Γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1920 στο Βαντοβίτσε της Πολωνίας. Ήταν γιος ενός πρώην αξιωματικού του Αυστριακού Στρατού που ονομαζόταν επίσης Κάρολος Βοϊτίουα. Μέχρι το 1941, είχε χάσει τον πατέρα, τη μητέρα και τον μεγαλύτερο αδελφό του. Στα νιάτα του είχε επαφές με την εβραϊκή κοινότητα, έζησε την ναζιστική κατοχή, και δούλεψε σε ένα χημικό εργοστάσιο και ένα ναυπηγείο. Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, το θέατρο, και την εκμάθηση γλωσσών. Όταν έγινε Πάπας μιλούσε άπταιστα εννέα γλώσσες: Πολωνικά, Σλοβακικά, Ρώσικα, Ιταλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, και φυσικά Εκκλησιαστικά Λατινικά.
Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος την 1 Νοεμβρίου 1946. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Κρακοβίας και της Ρώμης. Το 1948 έγινε διδάκτωρ Θεολογίας και από το 1953 έως το 1958 δίδαξε Ηθική Θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Κρακοβίας και το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λουμπλίν. Στις 30 Δεκεμβρίου 1963 χειροτονήθηκε από τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ’, Αρχιεπίσκοπος Κρακοβίας, θέση που κράτησε μέχρι το 1978, και το 1967 χειροτονήθηκε Καρδινάλιος.
Τον Αύγουστο του 1978, μετά τον θάνατο του Παύλου, ο Βοϊτίλα συμμετείχε στο Παπικό Κονκλάβιο που ανέδειξε τον Αλμπίνο Λουτσίανι, σε Πάπα Ιωάννη Παύλο Α΄. Ο Ιωάννης Παύλος Α΄ ήταν 65 ετών, αρκετά νέος για Πάπας, οπότε ήταν έκπληξη ο θάνατός του 33 μέρες μετά την ανάρρησή του, στις 28 Σεπτεμβρίου 1978. Στο κονκλάβιο που ακολούθησε τον Οκτώβριο του 1978, ο Κάρολος Βοϊτίλα σε ηλικία 58 ετών, εκλέχθηκε προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και έγινε ο νεώτερος αρχηγός της Αγίας Έδρας στον 20ό αιώνα και ο πρώτος Πάπας σλαβικής καταγωγής.
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β’ υπήρξε πολέμιος του κομμουνισμού, του καπιταλισμού και της πολιτικής καταπίεσης. Ήταν σταθερά αντίθετος στην έκτρωση και υπερασπίστηκε την παραδοσιακή άποψη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα.
Τον Μάρτιο του 2005 ο Ιωάννης Παύλος Β’, σε ηλικία 85 ετών, έπεσε βαριά άρρωστος. Στις 31 Μαρτίου κοινώνησε για τελευταία φορά, και απεβίωσε στις 2 Απριλίου, 22:37 ώρα Ελλάδας.

Θάνατοι

 

1967 – Νικηφόρος Μανδηλαράς. Λόγω της ανάμειξής του στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ ως συνηγόρου υπεράσπισης και της πολιτικής του δράσης, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς κινδύνευε μετά την επιβολή της δικτατορίας. Έτσι στις 17 Μαΐου του 1967 επιβιβάστηκε κρυφά στο πλοίο RITA-V με σκοπό να διαφύγει στην Κύπρο. Πέντε ημέρες αργότερα όμως ψαράδες βρήκαν το πτώμα του στην παραλία Γενναδίου της Ρόδου.
Κατά την εκδοχή των αρχών, ο καπετάνιος του πλοίου Πέτρος Πόταγας έριξε τον Μανδηλαρά στη θάλασσα με ένα σωσίβιο, προκειμένου ο τελευταίος να κολυμπήσει ως την ακτή και να αποφύγει τη σύλληψη. Όμως ο δικηγόρος πηδώντας από το πλοίο, τραυματίστηκε στο κεφάλι και στη συνέχεια πνίγηκε και το πτώμα του ξεβράστηκε στην ακτή.
Υποστηρίζεται ωστόσο με βάση στοιχεία που υπάρχουν, ότι ο Νικηφόρος Μανδηλαράς πρέπει να βγήκε στην ακτή, όπου συνελήφθη και δολοφονήθηκε. Πρώτον ο Μανδήλαρας με τη σωματική διάπλαση που είχε (ήταν και δεινός κολυμβητής) ήταν απίθανο να τραυματιστεί πηδώντας από το πλοίο και να μην καταφέρει να κολυμπήσει μέχρι τη στεριά. Επίσης από φωτογραφίες του νεκρού Μανδηλαρά φαίνεται πως είχε δεχτεί χτυπήματα στο κεφάλι και είχε μια τρύπα στο θώρακα. Ακόμα όταν βρέθηκε το πτώμα του έτρεχε αίμα από το αυτί του, κάτι που δε θα μπορούσε να συμβεί αν είχε πνιγεί. Η δε έκθεση των γιατρών που εξέτασαν τη σορό του δεν υπεβλήθη άμεσα, αλλά αφού έφτασε από το εξωτερικό, λίγες μέρες αργότερα, ο ιατροδικαστής Καψάσκης.
Επιπλέον υπάρχει η μαρτυρία του Ροδίτη δικηγόρου Γιώργου Χιωτάκη, φίλου του Μανδηλαρά, δημάρχου Ρόδου το 1964 και πολιτευτή της Ένωσης Κέντρου, σύμφωνα με την οποία στις 18 Μαΐου τον πλησίασε μέσα στο δικαστικό μέγαρο ένας χωρικός και του είπε πως μεταφέρει μήνυμα του Μανδηλαρά που κρύβεται στην παραλία της Λάρδου. Ο Χιωτάκης με τον ίδιο χωρικό έστειλε μήνυμα στον Μανδηλαρά ζητώντας του να ορίσει τόπο συνάντησης, καθώς όμως δεν έλαβε απάντηση αποφάσισε την επομένη να ψάξει να τον βρει μόνος του. Στη διαδρομή με το αυτοκίνητο τον παρακολουθούσαν άνδρες της ασφάλειας και έμαθε ότι οι αρχές αναζητούσαν έναν δραπέτη. Δύο μέρες αργότερα ο Χιωτάκης έμαθε από τις εφημερίδες ότι ξεβράστηκε το πτώμα ενός αγνώστου άνδρα στην παραλία Γενναδίου.
Στη δίκη που ακολούθησε ο καπετάνιος Πέτρος Πόταγας καταδικάστηκε σε δώδεκα μήνες φυλάκιση για ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Αργότερα ο Πόταγας έφυγε οικογενειακώς για την Νότια Αφρική, όπου πολύ σύντομα απεβίωσε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έγιναν μετά την πτώση της δικτατορίας για να γίνει αναψηλάφηση της υπόθεσης, δεν κατέστη δυνατή η επανάληψη της δίκης. Στις 7 Δεκεμβρίου 1984 η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο και η Ολομέλεια Εφετών Αθηνών αποφάσισε την άσκηση νέας ποινικής δίωξης, χαρακτηρίζοντας τον θάνατο του Μανδηλαρά ανθρωποκτονία από πρόθεση. Η ποινική δίωξη στράφηκε κυρίως κατά των Κ. Παπαδόπουλου, αδελφού του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, και Ι. Λαδά, ενώ ανακριτής ορίστηκε ο Εφέτης Αθηνών Α. Φλούδας. Σύμφωνα με βούλευμα που εκδόθηκε δύο χρόνια αργότερα, για τους παραπάνω προέκυψαν στοιχεία για ηθική αυτουργία. Εν τέλει η διερεύνηση δεν τελεσφόρησε και η υπόθεση ξαναμπήκε στο αρχείο.

 

1980 – Ίαν Κέρτις (αγγλικά: Ian Curtis, 15 Ιουλίου 1956 – 18 Μαΐου 1980) ήταν Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός. Ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του post-punk συγκροτήματος Joy Division. Οι Joy Division κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους, Unknown Pleasures το 1979 και ηχογράφησαν το επόμενο, το Closer, το 1980.
Ο Κέρτις, ο οποίος υπέφερε από επιληψία και κατάθλιψη, αυτοκτόνησε στις 18 Μαΐου 1980, την παραμονή της πρώτης περιοδείας των Joy Division στη Βόρεια Αμερική και λίγο πριν την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους. Η αυτοκτονία του είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση του συγκροτήματος και τον σχηματισμό των New Order. Ο Κέρτις ήταν γνωστός για την μπάσα-βαρύτονη φωνή του, το χορευτικό του στυλ και τη σύνθεση τραγουδιών που ήταν γεμάτα με εικόνες απελπισίας, κενότητας και αλλοτρίωσης.

 

2017 – Κρις Κορνέλ (Christopher John Cornell, 20 Ιουλίου 1964 – 18 Μαΐου 2017) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός, γνωστός ως ο κύριος τραγουδιστής και κιθαρίστας των ροκ συγκροτημάτων Soundgarden και Audioslave καθώς και για τα πολλά σόλο του έργα και συνεισφορές. Ο Κορνέλ ήταν επίσης ο ιδρυτής και ο frontman των Temple of the Dog, ένα συγκρότημα αφιερωμένο στον πρώην φίλο του Andrew Wood.
Ο Κορνέλ θεωρείται ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες του κινήματος grunge της δεκαετίας του 1990 και είναι γνωστός για την εκτεταμένη καριέρα του ως τραγουδοποιός, το φάσμα των σχεδόν τεσσάρων οκτάβων και την ισχυρή τεχνική φωνή του. Κυκλοφόρησε τέσσερα σόλο άλμπουμ, Euphoria Morning (1999), Carry On (2007), Scream (2009) και Higher Truth (2015). το άλμπουμ Songbook (2011) · και δύο συλλογές, The Roads We Choose (2007) και Chris Cornell (2018), το τελευταίο κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο. Το τραγούδι του “The Keeper”, το οποίο εμφανίστηκε στην ταινία Machine Gun Preacher το 2011, ήταν υποψήφιο για την Χρυσή Σφαίρα, και συν-έγραψε και ερμήνευσε το “You Know My Name”, το θεματικό τραγούδι της ταινίας James Bond το 2006 Casino Royale. Η τελευταία σόλο κυκλοφορία του πριν από το θάνατό του ήταν το φιλανθρωπικό σινγκλ “The Promise”, γραμμένο για τα τελικά credits για την ταινία του 2016 με το ίδιο όνομα.
Σε ολόκληρη την καριέρα του, ο Κορνέλ πούλησε 14,8 εκατομμύρια άλμπουμ, 8,8 εκατομμύρια ψηφιακά τραγούδια και 300 εκατομμύρια ροές ήχου κατ ‘απαίτηση μόνο στις ΗΠΑ, καθώς και πάνω από 30 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Προτάθηκε για 16 Grammy Awards, κερδίζοντας τα τρία. Ψηφίστηκε “Rock’s Greatest Singer” από τους αναγνώστες του Guitar World, και κατατάχθηκε Νο. 4 στη λίστα των “Top 100 Vocalists της Heavy Metal” από το Hit Parader, Νούμερο 9 στη λίστα των “Καλύτερων κορυφαίων τραγουδιστών όλων των εποχών” από τους Rolling Stone, και Νο. 12 στο “22 Greatest Voices in Music” του MTV.
Ο Κορνέλ έπασχε από κατάθλιψη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του στο Ντιτρόιτ τις πρώτες πρωινές ώρες στις 18 Μαΐου 2017, αφού έπαιξε σε μια συναυλία των Soundgarden μια ώρα νωρίτερα στο Fox Theatre. Ο θάνατός του κρίθηκε αυτοκτονία δια απαγχονισμού.

 

Πηγές: Σαν σήμερα, el.wikipedia


AgrinioStories | Επιμέλεια Λ.Τ