1 Οκτωβρίου 2023
Είναι η 274η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Υπολείπονται 91 ημέρες για τη λήξη του
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:20 – Δύση ήλιου: 19:09 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 49 λεπτά
🌖 Σελήνη 17 ημερών
Χρόνια πολλά στους: Ανανίας, Νίνος, Θηρεσία, Ρωμανός, Ρωμάνα και Ρωμανή
Γεγονότα
331 π.Χ. – Ο Μέγας Αλέξανδρος συντρίβει το στρατό του Πέρση Δαρείου Γ’ του Κοδομανού, στην πεδιάδα των Γαυγαμήλων. Με τη νίκη του αυτή, ο μέγας στρατηλάτης ολοκληρώνει την κατάκτηση της περσικής αυτοκρατορίας. Περισσότεροι από 30.000 άνδρες του Δαρείου παραδίδεται ότι σκοτώθηκαν στη μάχη. Οι συνολικές απώλειες των Ελλήνων υπολογίζονται από 100 έως 500 νεκρούς. Αμέτρητα ήταν και τα λάφυρα που περιήλθαν στην κατοχή των νικητών, ανάμεσά τους τα όπλα και το άρμα του Δαρείου, οι 15 ινδικοί ελέφαντες που δε χρησιμοποιήθηκαν στη μάχη, χιλιάδες υποζύγια, χρήματα, τρόφιμα και εφόδια των Περσών. Με αυτόν τον τρόπο έληξε η μεγαλύτερη μάχη της εκστρατείας του Αλέξανδρου, μια μάχη που πλήγωσε βαθιά και ανεπανόρθωτα το γόητρο του περσικού κράτους και του ίδιου του μεγάλου βασιλέα είτε πολέμησε σκληρά σύμφωνα με κάποιους, είτε ήταν όντως δειλός στη μάχη.
1873 – «Η Εφημερίς». Κυκλοφορεί η πρώτη καθημερινή εφημερίδα στην Ελλάδα με τίτλο «Η Εφημερίς» και εκδότη τον Δημήτριο Κορομηλά. Εφημερίς ονομαζόταν η πρώτη καθημερινή πολιτική εφημερίδα που κυκλοφόρησε στην Αθήνα, του νέου ελληνικού κράτους. Η «Εφημερίς», πρωτοκυκλοφόρησε τη Δευτέρα 1η Οκτωβρίου 1873 από τον Δημήτρη Κορομηλά. Η έκδοσή της έληξε το 1922.
Τετρασέλιδο φύλλο, δίστηλο, μικρού σχήματος, αρχικά χωρίς πολιτική τοποθέτηση, δημοσίευε, εν αντιθέσει με τον υπόλοιπο τύπο της εποχής, ειδήσεις παρά άρθρα. Δημοσίευε επίσης τα πρακτικά της Βουλής, τηλεγραφήματα εμπορικά και πολιτικά, το δελτίο του χρηματιστηρίου, τις δημοσιεύσεις της Εφημερίδας της Κυβέρνησης σε περίληψη, τα τυχαία συμβάντα του αστυνομικού δελτίου, δικαστικό δελτίο, μετεωρολογικό δελτίο, πρόγραμμα θεάτρων, διαφημιστικές καταχωρήσεις, ποικίλες κοινωνικές ειδήσεις, και μικρές αγγελίες.
Η τιμή φύλλου ήταν 5 λεπτά, η ετήσια συνδρομή Αθηνών ανερχόταν στις 13 δρχ. και της επαρχίας στις 20 δρχ. Τα γραφεία της εφημερίδας βρίσκονταν στην οδό Ερμού 291. τα πρώτα τρία φύλλα μοιράστηκαν δωρεάν στην Αθήνα – ως διαφήμιση – ενώ στην επαρχία μοιράστηκαν δωρεάν τα δυο πρώτα φύλλα. Η εφημερίδα έβγαινε στα περίπτερα στις 10 το πρωί.
1946 – 22 εξέχοντες Ναζί καταδικάζονται σε θάνατο. Εκδίδεται η απόφαση στη δίκη της Νυρεμβέργης. Από τους 24 κατηγορούμενους καταδικάστηκαν οι 19: 12 σε θάνατο, εκ των οποίων οι 10 εκτελέστηκαν, ο Μάρτιν Μπόρμαν καταδικάστηκε ερήμην (σήμερα γνωρίζουμε ότι είχε σκοτωθεί την ίδια χρονιά πριν τη δίκη), και ο Χέρμαν Γκέριγκ αυτοκτόνησε το βράδυ πριν την εκτέλεσή του.
3 σε ισόβια, εκ των οποίων 2 απελευθερώθηκαν μετά από 10 περίπου χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας και πέθαναν λίγα χρόνια μετά, και ένας αυτοκτόνησε (;) μέσα στη φυλακή.
4 σε ποινές από 10 έως 20 χρόνια, εκ των οποίων 3 εξέτισαν όλη την ποινή τους (20, 20, και 10 χρόνια), και ένας (15 χρόνια) απελευθερώθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και πέθανε δύο χρόνια μετά. Ενώ 3 αθωώθηκαν, 2 δεν δικάστηκαν, ένας λόγω ανήκεστης ζημιάς της υγείας του και ένας αυτοκτόνησε πριν από την έναρξη της δίκης.
1960 – Η Κύπρος κηρύσσει την ανεξαρτησία της.
Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η ημέρα που γιορτάζεται η Ανεξαρτησία της Κύπρου,αν και στη πραγματικότητα η Κύπρος ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη δημοκρατία, στις 16 Αυγούστου 1960 έχοντας ως εγγυήτριες δυνάμεις την Ελλάδα, την Τουρκία και τη Μεγάλη Βρετανία. (εθνική εορτή)
1980 – Το «Ναυάγιο». Το Ναυάγιο της Ζακύνθου ή ο “Παναγιώτης”, είναι ένα ναυάγιο πλοίου στην απομονωμένη ακτή Άη Γιώργης της Ζακύνθου, και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα του νησιού.
Το πλοίο εντοπίστηκε την 5η Οκτωβρίου 1980 από περιπολικό σκάφος της Θαλάσσιας Οικονομικής Αστυνομίας και διαπιστώθηκε ότι μετέφερε λαθραία τσιγάρα. Η αξία των περίπου 2.000 κιβωτίων τσιγάρων εκτιμήθηκε στα 30 εκατομμύρια δραχμές. Το πλήρωμα υποστήριξε πως, αφού επί τρεις μέρες το πλοίο λόγω των κακών καιρικών συνθηκών περιφερόταν μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου, εξαιτίας μηχανικής βλάβης προσάραξαν στο ακρωτήρι Σχοινάρι. Για δύο μέρες παρέμειναν αποκλεισμένοι σε σπηλιά και μετά βρήκαν καταφυγιο στο χωριό Βολίμες.
Μέχρι τότε, η ακτή ονομαζόταν Άη Γιώργης, ενώ πλέον είναι ευρέως γνωστή απλώς ως “Ναυάγιο”. Η παραλία βρίσκεται σε δυσπρόσιτο μέρος και μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μέσω θαλάσσης ή αέρα.
Στην αρχή οι κάτοικοι είχαν θορυβηθεί εξαιτίας της περιβαλλοντολογικής καταστροφής που πίστευαν πως θα δημιουργούσε το συγκεκριμένο καράβι με το φορτίο του, και κατ’ επέκταση και στον τουρισμό του νησιού. Όμως λίγο καιρό μετά αποτέλεσε πόλο έλξης για τουρίστες εγχώριους και μη, ενώ κατατάσσεται στις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας και του κόσμου.
1992 – Το «Σαρατόγκα». Την 1η Οκτωβρίου οι επιτελείς του αεροπλανοφόρου Σαρατόγκα, που ηγείτο της Φαιάς Δύναμης, αποφάσισαν στο πλαίσιο της άσκησης να χρησιμοποιήσουν το πυραυλικό σύστημα Sea Sparrow εναντίον του τουρκικού ναρκαλιευτικού Μουαβενέτ (πρώην USS Gwin), που συμμετείχε στην Πράσινη Δύναμη. Το όπλισαν, κλείδωσαν τον στόχο τους και περίμεναν την εντολή για την εικονική εκτόξευση.
Όμως, τα μεσάνυχτα της 1ης προς την 2α Οκτωβρίου, συνέβη το μοιραίο. Είτε από μηχανικό πρόβλημα, είτε σειρά λαθών και παρανοήσεων στην εκτέλεση της διαταγής, δύο «ολοζώντανοι» πύραυλοι εδάφους – αέρος τύπου Sparrow εκτοξεύθηκαν από το Σαρατόγκα και έπληξαν το Μουαβενέτ στη γέφυρα, προκαλώντας θύματα και ανεπανόρθωτες ζημιές στο πλοίο, που πουλήθηκε αργότερα για παλιοσίδερα. Πέντε μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν και 17 τραυματίστηκαν.
Το περιστατικό προκάλεσε ταραχή στη Συμμαχία και την Ουάσιγκτον, δεδομένου ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν σκιές στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας των πληροφοριών για αμερικανική υποστήριξη στους Κούρδους του Ιράκ. Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος ζήτησε συγγνώμη από τον τούρκο ομόλογό του Τουργκούτ Οζάλ.
Ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ στρατηγός Σαλικασβίλι έσπευσε αμέσως στην Άγκυρα για να εκφράσει τα συλλυπητήρια του και να τονίσει στην τουρκική ηγεσία ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για τη διεξαγωγή μιας γρήγορης και πλήρους έρευνας. Από την πλευρά της Τουρκίας, ανώτεροι αξιωματούχου απέρριψαν την ιδέα ότι η επίθεση ήταν ηθελημένη, κάποιοι άλλοι κύκλοι, όμως, προσπάθησαν να ανακαλύψουν ελληνικό δάκτυλο, μέσω των ελληνοαμερικανών στρατιωτικών που υπηρετούσαν στο Σαρατόγκα.
Την επομένη του συμβάντος ο αμερικανικός στρατός έθεσε σε διαθεσιμότητα τον κυβερνήτη του Σαρατόγκα, πλοίαρχο Τζέιμς Ντράγκερ, και τέσσερις ακόμη ανώτερους αξιωματικούς του πλοίου. Όλοι τους πέρασαν ναυτοδικείο και αποστρατεύτηκαν, για να συνεχίσουν την καριέρα τους σε ακριβοπληρωμένες θέσεις του ιδιωτικού τομέα.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1994, τα θύματα του Μουαβενέτ υπέβαλαν συλλογική αγωγή κατά των ΗΠΑ σε αμερικανικό πολιτικό δικαστήριο, η οποία απορρίφθηκε λόγω αναρμοδιότητας στις 20 Φεβρουαρίου 1997. Οι ΗΠΑ, ως επανόρθωση, χάρισαν στην Τουρκία τη φρεγάτα τους Καποντάνο, η οποία ονομάσθηκε και πάλι Μουαβενέτ (Βοηθητικός, Υποστηρικτικός στα τουρκικά).
Γεννήσεις
1541 – Δομήνικος Θεοτοκόπουλος. Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (Ηράκλειο Κρήτης, 1 Οκτωβρίου 1541 – Τολέδο, 7 Απριλίου 1614), γνωστός επίσης με τo ισπανικό προσωνύμιο El Greco, που σημαίνει Ο Έλληνας , ήταν Κρητικός ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτονας της ισπανικής Αναγέννησης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μακριά από την Ελλάδα, δημιουργώντας τα περισσότερα έργα του στην Ιταλία και στην Ισπανία. Εκπαιδεύτηκε αρχικά ως Αγιογράφος στο Ηράκλειο, που αποτελούσε τότε τμήμα της ενετικής επικράτειας, και αργότερα ταξίδεψε στη Βενετία. Στην Ιταλία επηρεάστηκε από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ιταλικής τέχνης, όπως τον Τιντορέττο και τον Τιτσιάνο, του οποίου υπήρξε μαθητής, υιοθετώντας στοιχεία από τον μανιερισμό. Το 1577 εγκαταστάθηκε στο Τολέδο, όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του και ολοκλήρωσε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του.
Υφολογικά, η τεχνοτροπία του Ελ Γκρέκο θεωρείται έκφραση της Βενετικής Σχολής και του μανιερισμού όπως αυτός διαμορφώθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Παράλληλα χαρακτηρίζεται από προσωπικά στοιχεία, προϊόντα της τάσης του για πρωτοτυπία, τα οποία όμως δεν βρήκαν μιμητές στην εποχή του, γεγονός που δεν ευνόησε και τη συνέχειά τους. Η μπαρόκ τεχνοτροπία που εκτόπισε τον μανιερισμό, αλλά και τα αμέσως μεταγενέστερα καλλιτεχνικά ρεύματα που δεν αντιμετώπισαν ευμενώς το ύφος του και είχαν ως αποτέλεσμα να αγνοηθεί το έργο του Γκρέκο τους επόμενους αιώνες. Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, αναγνωρίστηκε ως πρόδρομος της μοντέρνας τέχνης που αξιοποίησε στοιχεία της Ανατολικής και Δυτικής παράδοσης, και το έργο του επανεκτιμήθηκε, διατηρώντας μέχρι σήμερα δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους μείζονες ζωγράφους όλων των εποχών
1957 – Στέλιος Μάινας, έλληνας ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου την 1 Οκτωβρίου 1957 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων (ξενοδοχειακές σπουδές) και αργότερα τελείωσε τη Δραματική Σχολή Βεάκη το 1982. Στα μετέπειτα χρόνια, εργάστηκε ως ηθοποιός σε πολλά από τα κεντρικά και περιφερειακά Θέατρα της Αθήνας και της επαρχίας. Έγινε ευρύτερα γνωστός με τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά «Οι Μεν Και Οι Δεν» και την ταινία «Βαλκανιζατέρ». Το 2015 κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για τον ρόλο του στην ταινία «Τετάρτη 04:45». Είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Κάτια Σπερελάκη με την οποία έχει ένα γιο, τον Ιωσήφ (Σήφη). Κατοικεί στην περιοχή της πλατείας Βικτωρίας.
Ο Στέλιος Μάινας έκανε το 2010 την πρώτη του συγγραφική απόπειρα με το βιβλίο «Τα φαινόμενα απατούν», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων και κειμένων, κάποια από τα οποία έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Homme.
1969 – Ζακ Γκαλιφιανάκις. Ο Ζάκαρι Νάιτ «Ζακ» Γαλιφιανάκης (Zachary Knight “Zach” Galifianakis, 1 Οκτωβρίου 1969) είναι Αμερικανός κωμικός και ηθοποιός, ελληνικής καταγωγής. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ταινίες, όπως το The Hangover (2009), μέσα από το οποίο έγινε ευρέως γνωστός και στη συνέχεια τα The Hangover II (2011) και The Hangover III (2013), Μη σπρώχνεις, έρχομαι (2010) και Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας (2014), ενώ είναι οικοδεσπότης στο βραβευμένο με Emmy τοκ-σόου, Between Two Ferns with Zach Galifianakis (Ανάμεσα σε δύο φτέρες με τον Ζακ Γαλιφιανάκη), στο οποίο παίρνει συνέντευξη από διάφορους διάσημους, μεταξύ των οποίων ο Μπραντ Πιτ και η Νάταλι Πόρτμαν, καθώς και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα.
Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1969 στο Γουίλκισμπορο της Βόρειας Καρολίνας. Η μητέρα του έχει καταγωγή από τη Σκωτία και ο πατέρας του από την Κρήτη, με τον παππού και τη γιαγιά του να έρχονται μετανάστες στις ΗΠΑ. Έχει έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Γκρεγκ, και μια μικρότερη αδελφή, τη Μέριτ. Φοίτησε στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν στη βραχύβια κωμική σειρά Boston Common το 1996-1997. Το 2001 εμφανίστηκε στο Comedy Central Presents. Το 2002 ήταν οικοδεσπότης του τοκ σόου του VH1 με τίτλο Late World with Zach. Ο Γαλιφιανάκης έπαιξε το ρόλο του Άλαν Γκάρνερ στην επιτυχημένη κωμωδία The Hangover και κέρδισε ένα MTV Movie Award για καλύτερο κωμικό.
Θάνατοι
1974 – Σπυρίδων Μαρινάτος. Ο Σ. Μαρινάτος γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς στις 4 Νοεμβρίου του 1901 και πέθανε στον χώρο του ανασκαφών του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης την 1 Οκτωβρίου του 1974. Σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1921. Το 1925 διορίστηκε Έφορος Αρχαιοτήτων Κρήτης. Κατά την περίοδο 1927-1929 έφυγε για μετεκπαίδευση στη Γερμανία.
Την περίοδο 1937-1939 ήταν διευθυντής Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων του Υπουργείου Παιδείας. Το 1939 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής της Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1955 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Την περίοδο 1955-1958 διετέλεσε για δεύτερη φορά διευθυντής Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων του Υπουργείου Παιδείας. Το 1958 εκλέχθηκε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1967 ανέλαβε τη Γενική Επιθεώρηση Αρχαιοτήτων.
Κατά την περίοδο 1967-1974 πραγματοποίησε ανασκαφές στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης. Το Σεπτέμβριο του 1967, στην αίθουσα διαλέξεων της ΕΣΗΕΑ, ο Σπ. Μαρινάτος έκανε μία ιστορική ανακοίνωση για το ανασκαφικό του έργο στη νήσο Θήρα:
“…Απεδείχθη ότι ευρισκόμεθα ενώπιον μεγάλου συγκροτήματος το οποίον περισσότερον φαίνεται να είναι ανάκτορον. (…) Τα δωμάτια είναι πλήρη παντός είδους αρχαιοτήτων. Αφθονωτάτη είναι η ζωγραφική κεραμική. (…) Ευρέθησαν σαφή ίχνη μεγάλου σεισμού, ο οποίος κατέρριψε τα οικοδομήματα προτού αρχίση η βροχή της κισήρεως και της τέφρας…”.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, τα ευρήματα (ανάκτορο μινωικής εποχής) επιβεβαιώνουν τη θεωρία του ότι ο μινωικός πολιτισμός καταστράφηκε το 1500 π.Χ., από γιγαντιαία έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Ο Σπ. Μαρινάτος οραματιζόταν να δημιουργήσει “ένα πρωτότυπον μουσείον-ανασκαφή όπου ο επισκέπτης θα βλέπη μίαν προϊστορικήν Πομπηίαν, όπως ήτο κατά την στιγμήν οπότε αποτόμως εκόπη το νήμα της ζωής της, κάποτε πέριξ του 1500 π.Χ.”.
Την 1η Οκτωβρίου του 1974, ο Σπυρίδων Μαρινάτος πέθανε σε δυστύχημα στη λεγόμενη «Τριγωνική Πλατεία», στον χώρο των ανασκαφών του προϊστορικού οικισμού του Ακρωτηρίου.
Ο Σπύρος Μαρινάτος κηδεύθηκε αρχικά, όπως επιθυμούσε, στον χώρο του Συγκροτήματος Δ, στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης και έμεινε εκεί μέχρι το 2005. Στη συνέχεια, όμως, μεταφέρθηκε πλησίον του φυλακίου στη νότια (κεντρική) είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, αλλά αναμένεται στο μέλλον να μεταφερθεί σε μνημείο που θα χτιστεί προς τιμή του σε άλλη κοντινή θέση.
Η χήρα του Μαρινάτου, Αιμιλία, απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου 1997, είκοσι τρία χρόνια μετά το θάνατο του αρχαιολόγου.
2004 – Ρίτσαρντ Άβεντον, αμερικανός φωτογράφος. Ο Ρίτσαρντ Άβεντον (Richard Avedon) ήταν αμερικανός φωτογράφος, από τους κορυφαίους του 20ου αιώνα, γνωστός κυρίως για τα πορτρέτα και τις φωτογραφήσεις μόδας. Υπήρξε ο πρώτος φωτογράφος μόδας για τον οποίο οργανώθηκε αναδρομική έκθεση στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης το 1978.
Ο ρωσοεβραϊκής καταγωγής Ρίτσαρντ Άβεντον γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 15 Μαΐου 1923. Άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία σε ηλικία 10 ετών και το ενδιαφέρον του στράφηκε αμέσως στην τέχνη της προσωπογραφίας. Το πρώτο του μοντέλο ήταν ο διάσημος ρώσος πιανίστας και συνθέτης Σεργκέι Ραχμάνινοφ, που ζούσε τότε στη Νέα Υόρκη στην ίδια πολυκατοικία όπου έμεναν ο παππούς και η γιαγιά του.
Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης για να σπουδάσει φιλοσοφία και λογοτεχνία, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε τις σπουδές του. Αρχικά εργάστηκε ως φωτογράφος ταυτοτήτων για το προσωπικό του Εμπορικού Ναυτικού των ΗΠΑ και στη συνέχεια σπούδασε τη φωτογραφία με τον ρώσο εμιγκρέ Αλεξέι Μπρόντοβιτς στη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών της Νέας Υόρκης.
Το 1945 άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία κι ένα χρόνο αργότερα έγινε τακτικός συνεργάτης του Harper’s Bazaar, του περιοδικού μόδας στο οποίο δημοσιεύθηκαν οι περισσότερες φωτογραφίες του.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των φωτογραφιών μόδας του Άβεντον είναι οι εναλλαγές λευκού και μαύρου χρώματος, που με τα ζωηρά σχέδια που σχηματίζουν δημιουργούν μία εντύπωση επιτηδευμένης αυστηρότητας. «Είναι ο πιο φοβερός άνθρωπος στη φωτογράφηση, επειδή έχει καταλάβει ότι τα μοντέλα δεν είναι απλώς… κρεμάστρες για ρούχα» είχε δηλώσει γι’ αυτόν η Σούζι Πάρκερ, που είχε εργαστεί ως μοντέλο.
Όταν φωτογράφιζε διασημότητες χρησιμοποιούσε υποβλητικά εφέ για να προβάλλει ανάγλυφη την προσωπικότητα του μοντέλου. Πολλές από τις καλύτερες φωτογραφίες του Άβεντον, που έχουν ως θέμα τους προσωπικότητες του 20ού αιώνα, περιλαμβάνονται στο φωτογραφικό λεύκωμα «Observations» (1959) με κείμενα του συγγραφέα του «Εν Ψυχρώ» Τρούμαν Καπότε.
2012 – Έρικ Χομπσμπάουμ. Ήταν Βρετανός Μαρξιστής ιστορικός, διανοούμενος και συγγραφέας, από τους κορυφαίους ιστορικούς του 20ου αιώνα. Ο Έρικ Τζον Έρνεστ Χόμπσμπομ (λέγεται και εσφαλμένα Χομπσμπάουμ) (Eric Hobsbawm, 9 Ιουνίου 1917 – 1 Οκτωβρίου 2012). Ανάμεσα στα γνωστότερα έργα του περιλαμβάνεται η τριλογία για τον «μακρύ 19ο αιώνα» αλλά και για το «σύντομο 20ό». Επίσης, εξέδωσε έναν τόμο στον οποίο εισήγαγε τη σημαντική ιδέα των επινοημένων παραδόσεων.
