Ο Αγρινιώτης Γ. Ζιόβας στο «Τέλος του Παιχνιδιού»
Σε ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, το «Τέλος του Παιχνιδιού» του Σάμουελ Μπέκετ, που ανεβαίνει στο Σύγχρονο Θέατρο συμμέτεχει ο Αγρινιώτης ηθοποιός, Γιώργος Ζιόβας.
Ο Γιώργος Ζιόβας στο «Τέλος του Παιχνιδιού» του Μπέκετ
Βιώνοντας την απόγνωση της επίγνωσης, οι κωμικοτραγικοί, έγκλειστοι ήρωες του έργου, επιστρατεύουν τη δύναμη της ρουτίνας, τον διάλογο, το χιούμορ, τις μνήμες, και μια «μορφή απέραντου οίκτου, για να παρατείνουν την πορεία προς το αναπόφευκτο. Και όταν τα «ατού» τους εξανεμίζονται ένα-ένα, και αρχίζει να επικρατεί η ανεξέλεγκτη κόπωση μαζί με τη φυσική φθορά σχέσεων, σώματος και νου, ξεσκαρτάρουν και τα τελευταία άχρηστα φύλλα, για να παραδοθούν, με τρόμο και αξιοπρέπεια, στο «γνωστό τέλος ενός παιχνιδιού, χαμένου προ πολλού», εκεί όπου δεν υπάρχει πλέον ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Οι ελιγμοί και οι εναλλαγές ύφους και γλώσσας, ενορχηστρώνονται αριστοτεχνικά από την πένα-νυστέρι τού Σάμουελ Μπέκετ, ώστε το κείμενο να αποτελεί το σπουδαιότερο θεατρικό έργο του συγγραφέα, και ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.
Το έργο ανεβαίνει σε:
Σκηνικά – Κωστούμια: Γιώργος Σκεύας | Μουσική, Σύνθεση ήχων: Σήμη Τσιλαλή
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα | Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Κουτρουλάκη | Βοηθοί παραγωγής: Ηλιάνα Καλαδάμη, Χρήστος Τζαμαργιάς
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα – Λυκόφως
Ο Γιώργος Ζιόβας γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1958 και μεγάλωσε στην Μυρτιά της Αιτωλοακαρνανίας. Από το 1968 ζει στην Αθήνα. Έχει τελειώσει την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και εργάζεται ως ηθοποιός. Έχει γράψει οκτώ βιβλία
Ποιήματά του έχουν περιληφθεί στην Ανθολογία ποιητών της “Γενιάς του ’80” που εξέδωσε το περιοδικό Νέο Επίπεδο. Ποιήματα και άλλα κείμενά του, καθώς και κριτικές για το έργο του, έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Ακτή, Αναιρέσεις, Διαβάζω, Εμβόλιμον, Νέα Πορεία, Νέο Επίπεδο, Παρέμβαση. Πολιτιστική, Ρωγμή και Τετράδια Μαρξισμού.
Έργα του:
- “Το ύδωρ”, Διογένης 1983
- “Ο γιός των περιβολιών στο Άστυ”, Αθήνα 1984
- “Μάγμα”, Αθήνα 1987
- “Ο αμείλικτος Μίσκιν”, Διογένης 1994
- “Στίχοι παρά πόδα”, Αθήνα 2005
- “Το νερό και η νύχτα”, Θεατρική Εταιρία Στοά, 2013
- “Το τέλος της κρίσης”, Αθήνα 2015.
