.
Η ταυτότητα της ημέρας
και τα γεγονότα που την «σημάδεψαν»
– 20 Φεβρουαρίου 2025 –
Είναι η 51η ημέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο.
Yπολείπονται 315 ημέρες για τη λήξη του.
🌅 Ανατολή ήλιου: 07:08 – Δύση ήλιου: 18:09 – Διάρκεια ημέρας: 11 ώρες 1 λεπτά
🌗 Σελήνη 21.9 ημερών
| Γεγονότα
1822 – Η Ναυμαχία των Πατρών. (20 Φεβρουαρίου 1822), ήταν μία από τις πολεμικές εμπλοκές της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες. Δεν θα πρέπει να συγχέεται με την σύγκρουση ελληνικών πλοίων και Τουρκοαιγυπτιακού στόλου τον Ιούλιο του 1825 όταν ο Μιαούλης ανεφοδίασε επιτυχώς το πολιορκημένο Μεσολόγγι.
Η Πάτρα από παλιά ήταν ένα σημείο ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας, διότι ελέγχει τις θαλάσσιες οδούς προς και από το Ιόνιο, την Αδριατική και την κεντρική Μεσόγειο αλλά και τις οδούς προς την βορειοδυτική Ελλάδα και την δυτική Πελοπόννησο.
Τη σπουδαιότητα της περιοχής μαρτυρεί και η συσσώρευση των παραθαλάσσιων οχυρών και φρουρίων που βλέπουμε και σήμερα στην περιοχή, όπως των Πατρών, του Αράξου, του Ρίου, του Αντιρρίου, της Ναυπάκτου, του Μεσολογγίου – την κατάκτηση του οποίου με τόση μανία επεδίωξε ο Οθωμανός – μέχρι και του Κάστρου της Κυλλήνης”.
Αν και οι ζημιές στον τουρκικό στόλο δεν ήταν εντυπωσιακές και δημιουργήθηκε “αθυμία στις κοινότητες των νήσων και τη κεντρική διοίκηση, αφού δεν είδαν την αντίπαλη δύναμη συρρικνούμενη”, το αποτέλεσμα της ναυμαχίας ήταν τεράστιας σημασίας για το ηθικό των Ελλήνων, οι οποίοι κατάλαβαν τότε ότι μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό όχι μόνο με επιθέσεις πυρπολικών αλλά και κατά παράταξη. Συγχρόνως αποτιμήθηκε η ηττοπαθής συμπεριφορά και το χαμηλό ηθικό ηγεσίας των Τούρκων να υποχωρήσουν αμέσως και να μην επιδιώξουν νέα αναμέτρηση, αλλά και “η αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους που ενστερνίστηκαν οι Έλληνες ναύαρχοι, καπεταναίοι και πληρώματα των πλοίων των νησιών”.
Επίσης στη Ναυμαχία των Πατρών αναδείχθηκε η στρατηγική ευφυΐα του Ανδρέα Μιαούλη, ο οποίος από την πρώτη του αναμέτρηση άλλαξε την τακτική της επίθεσης και επιχείρησε την “εκ παρατάξεως συμπλοκή” ενώ “τελειοποίησε και την τακτική χρήσης του πυρπολικού με επιθέσεις, όχι μόνο τη νύχτα αλλά και την ημέρα, με τη συνοδεία φίλιων πλοίων και την κάλυψη από το πυροβολικό τους”.
Στη ναυμαχία της Πάτρας ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκε συγκροτημένος ο Ελληνικός στόλος με ” ενιαία ψυχή, ενιαίο αρχηγό και ενιαία οντότητα, έτοιμος για τη μάχη, όπως όλοι οι στόλοι των οργανωμένων τότε ναυτικών εθνών”.
| Γεννήσεις
1912 – Ηλέκτρα Αποστόλου (1912 – 26 Ιουλίου 1944) ήταν στέλεχος της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών. Δολοφονήθηκε από την Ειδική Ασφάλεια το 1944 στην Αθήνα για την αντιστασιακή της δράση.
Η Ηλέκτρα Αποστόλου γεννήθηκε το 1912 στην Αθήνα από ευκατάστατη οικογένεια και ήταν αδελφή του στελέχους του ΚΚΕ Λευτέρη Αποστόλου. Σε μικρή ηλικία έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα μέλος του ΚΚΕ. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεμικό Συνέδριο Γυναικών το οποίο έγινε το 1934 στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Το 1935, πήρε μέρος στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ), εκπροσωπώντας μαζί με άλλους Έλληνες νεολαίους την ΟΚΝΕ. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, η Ηλέκτρα Αποστόλου έγινε μέλος του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ. Για την πολιτική της δράση, φυλακίστηκε και εξορίστηκε πολλές φορές.
Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου τη συνέλαβε και την έκλεισε στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ, όπου βασανίστηκε. Όταν αποφυλακίστηκε, πέρασε στην παρανομία και στάλθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανέλαβε γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ Μακεδονίας – Θράκης.
Το 1939, η Ηλέκτρα Αποστόλου συλλαμβάνεται εκ νέου και στέλνεται εξορία με άλλους κομμουνιστές στην Ανάφη. Λίγο πριν εξοριστεί, και κατά τη διάρκεια της μεταγωγής της, γέννησε σε σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες την κόρη της, Αγνή. Η Κατοχή τη βρήκε εξόριστη μαζί με την κόρη της στην Ανάφη.
Ήταν παντρεμένη με το γιατρό Γιάννη Σιδερίδη, στέλεχος του ΚΚΕ, που πέθανε από πείνα στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης στην Κατούνα, στα τέλη Δεκέμβρη του 1942, δύο μέρες αφότου είχε μεταφερθεί από την Ακροναυπλία μαζί με εκατό άλλους κρατούμενους κομμουνιστές.
| Θάνατοι
1960 – Βασίλης Λογοθετίδης. Ο Βασίλης Λογοθετίδης (Μυριόφυτο Θράκης, 1898 – 20 Φεβρουαρίου 1960) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες κωμικούς ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Το πραγματικό του ονοματεπώνυμο ήταν Βασίλης Ταυλαρίδης. Καθιέρωσε το επίθετο Λογοθετίδης με το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1919.
Έζησε τα νεανικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Το 1915 αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο και τον επόμενο χρόνο εμφανίσθηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση.
Το 1918 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και τον επόμενο χρόνο έκανε την εμφάνισή του ως επαγγελματίας πλέον ηθοποιός με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη με τον οποίο και συνεργάσθηκε μέχρι το 1935 όταν για μία μόνο θεατρική περίοδο δημιούργησε ο ίδιος θίασο συνεταιρικά με την Αλίκη και τον Κώστα Μουσούρη.
Μετά το τέλος της περιόδου εκείνης επανήλθε στο θίασο της Κοτοπούλη παραμένοντας μέχρι το 1946. Κατά τη θερινή περίοδο του 1947 συνεργάσθηκε με την Κατερίνα Ανδρεάδη και τον χειμώνα του ίδιου έτους συγκρότησε αποκλειστικά δικό του θίασο.
Στο link που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε
ακόμα περισσότερα γεγονότα που συνέβησαν αυτή την ημερομηνία
Γέγονε την 20η Φεβρουαρίου
