«Κι αν χιονίζει και αν βρέχει, το φραπόγαλο αντέχει»

«Κι αν χιονίζει και αν βρέχει, το φραπόγαλο»
… και ο Έλληνας «αντέχει».

  • γράφει ο provocatorας

«Αυτά να τα βλέπουν οι ξένοι, που θέλουν να μας κάνουν σαν τα μούτρα τους», έλεγε νεαρός μεσήλικας, προχθες το απόγευμα που δεν κυκλοφορούσε ούτε αρκούδα, πίνοντας φραπόγαλο στην άκρη της πλατείας Δημοκρατίας.

«Η Ελλάδα που αντιστέκεται», στον εμβολισμό, «η Ελλάδα που επιμένει» στο φραπέ της μέσα στην παγωνιά… έξω από το καφέ… με τη σόμπα του υγραερίου να καίει χρυσάφι… Γιατί ο Έλληνας είναι της παράδοσης και του ηρωισμού. Είναι σαν τους πατεράδες και τους παππούδες μας, που δεν λύγισαν και άντεξαν να προελαύνουν πάνω στα βουνά της Πίνδου, την ώρα που τα πόδια τους ήταν έτοιμα να πάθουν κρυοπαγήματα για τη «χιλιάκριβη τη λευτεριά»… κι άλλα πολλά, κι άλλα πολλά… γενναία και ηρωϊκά.

Σ’ αυτή τη χώρα δεν αλλάζει τίποτα.

Ούτε οι συνήθειες, ούτε οι μέρες, ούτε οι εποχές, ούτε τα χρόνια, ούτε… τίποτα.

Είναι ζήτηματα εθνικής υπηρηφάνειας: το φραπόγαλο και  «ο βοριάς που τ’ αρνάκια παγώνει.»

 

Υ.Γ. Και τα μίνια στις παρελάσεις


AgrinioStories