Καπνεργάτες στα οδοφράγματα το 1929 – Το ψηφισμα του Ιούλη

Καπνεργάτες στα οδοφράγματα
Τον Ιούλιο του 1929

  • του Λευτέρη Τηλιγάδα

Στις 27 Ιουλίου του ’29 πραγματοποιείται συγκέντρωση των εργατών που δούλευαν στα καπνομάγαζα του Νίκου και Γιώργου Σακελλαριάδη, του Ανδρέα Παναγόπουλου και της Θρακικής Εταιρείας, για να συζητήσουν τα ζητήματα της ανεργίας του κλάδου και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν από τη λειτουργία του Τ.Α.Κ.. Από τη συγκέντρωση αυτή βγήκε ένα ψήφισμα το οποίο στάλθηκε προς το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, το Τ.Α.Κ., την Ενωτική Γενική Ομοσπονδία[1] και την Καπνεργατική Ομοσπονδία Ελλάδας, το οποίο διαπίστωνε ότι:

«Η τρομακτική ανεργία των καπνεργατών και καπνεργατριών που γενικεύεται είναι αποτέλεσμα της εισαγωγής της συστηματοποίησης στην επεξεργασία του καπνού, της αλλαγής της πληρωμής από πληρωμή με μεροκάματο σε πληρωμή με την οκά (οκατζηλίκι), της παραβίασης του οκταώρου από τους καπνέμπορους με την πρόθυμη ενίσχυση των κατά τόπους νομαρχών, καθώς και της εντατικοποίησης της επεξεργασίας με την πίεση της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας.

Οι καπνεργάτες στοιβαδόροι και καπνεργάτριες έχουν όλα τα δικαιώματα να διεκδικήσουν με όλα τα μέσα να συντηρηθούν στον καιρό της ανεργίας χωρίς τα μέσα αυτά να βαρύνουν τους καπνεργάτες με καινούριους φόρους εις βάρος τους. […]

Η αποκηρυγμένη διοίκηση του Τ.Α.Κ. όχι μόνο δεν φρόντισε έγκαιρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, σύμφωνα με τις απόψεις των μετόχων, αλλά παχαίνουσα με χονδρούς μισθούς και αποζημιώσεις ασχολείται στο να βυσσοδομεί εναντίον των μετόχων και στο πώς θα αποκλείσει τους πε-ρισσότερους των ανέργων από τα επιδόματα».

Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις, στο ψήφισμα καταγράφονται τα αιτήματα των συγκεντρωμένων, η απαίτηση των οποίων αποτελεί απόφαση της συγκέντρωσης: «Απαιτεί

  • την παροχή εργασίας με όλη τη διατήρηση των κεκτημένων σήμερα δικαιωμάτων (μεροκάματο, οκτάωρο κ.λπ.) και επιδόματα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς καμιά εξαίρεση καθ’ όλη τη διάρκεια της ανεργίας και ίσο με τα τρία τέταρτα του ημερομισθίου.
  • Τη δια νόμου απαγόρευση της κατ’ αποκοπήν εργασίας (οκατζιλήκι).
  • Την αυστηρά εφαρμογή του οκτάωρου και την εφαρμογή του οκτάωρου στους εργαζόμενους στην τόγκα και αρμαθοδέματος και την ανάκληση όλων των μέχρι τούδε χορηγηθεισών αδειών στους καπνέμπορους για την παραβίαση του οκταώρου.
  • Αποκηρύσσει για μια ακόμα φορά τη διοίκηση του Τ.Α.Κ. και τους κανονισμούς των επί της ανεργίας διότι μεταβάλλουν το Τ.Α.Κ. σε όργανο των καπνεμπόρων εμπόρων και γιατί είναι υπεύθυνη για τις καταχρήσεις κλεψιές και σπατάλες που λαμβάνουν χώρα στο ΤΑΚ και αξιοί να περιέλθει το Τ.Α.Κ. στους μετόχους του και να διοικηθεί σύμφωνα με τις αποφάσεις του 9ου Καπνεργατικού Συνεδρίου.
  • Αποφασίζει όπως όλοι οι συνελθόντες αγωνισθούν με όλα τα μέσα για την πραγματοποίηση των ανωτέρω πειθαρχώντας στην Κ.Ο.Ε. (Καπνεργατική Ομοσπονδία Ελλάδας) και Ε.Γ.Σ. (Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία) μόνους οργανισμούς στους οποίους αναθέτουν τη διαχείριση των ζητημάτων τους».

 

Παραπομπές: 1. Στο Δ’ Συνέδριο της ΓΣΕΕ που πραγ-ματοποιήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1928 αποκλείστηκαν οι αντιπρόσωποι που ακολουθούσαν τη γραμμή του ΚΚΕ και από τη δύναμη της ΓΣΕΕ διαγράφηκαν τα αντί-στοιχα συνδικάτα. Οι αποκλεισμένοι του ΚΚΕ προχώρησαν στις 3 Φλεβάρη 1929 στην ίδρυση ξεχωριστής εργατικής Συνομοσπονδίας με τίτλο “Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας” (ΕΓΣΕΕ).
Φωτογραφία: Πορεία καπνεργατών στο Συντριβάνι. Πηγή: : Αριστείδη Μπαρχαμπά, Το Αγρίνιο κάποτε, Αθήνα, Εκδόσεις Ergo, 2003, σελ.196

AgrinioStories