Καλεντάρι της 25ης Οκτωβρίου:
(Έρευνα – Κείμενα: Λ. Τηλιγάδας)
1918: Η εικόνα της Παναγίας φτάνει στο Αγρίνιο
1925: Αναλαμβάνει Δήμαρχος Αγρινίου ο Αντρέας Παναγόπουλος
1940: Το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων
ξεκινάει την πορεία του προς το μέτωπο. Πρώτη στάση στο Αγρίνιο
1946: Η Παπαστράτος ΑΒΕΣ βάζει στην κυκλοφορία το Παπαστράτος Νο 5
25 Οκτώβριου 1918
Το πρωΐ της 25ης Οκτωβρίου η εικόνα της Παναγίας βρίσκεται στο χωριό Προστοβά (σημερινή Καλλιθέα), όπως γράψαμε και χθες. Εκεί ψέλνεται μια κατανυκτική παράκληση και η πορεία συνεχίζεται προς το Αγρίνιο. και τις νυχτερινές ώρες φτάνει στα προάστεια του Αγρινίου.
«Ἡ πλειονότητα τοῦ πληθυσμοῦ τῆς πόλης», αναφέρει τον ιστότοπό του ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδας, «περίμενε τὴν ἱερὰ Εἰκόνα στὰ πρῶτα σπίτια τοῦ Ἀγρινίου. Οἱ καμπάνες τῆς πόλεως ἐσήμαναν χαρμόσυνα». Η πομπή προχωρεί προς την πόλη και κατευθύνεται στο Ναό της Αγίας Τριάδος, όπου αναπέμπεται ευχαριστήρια Δέηση και ακολουθεί Μεγάλη Παράκληση για την απαλλαγή του δοκιμαζόμενου λαού από την μάστιγα της τρομερής αρρώστιας. Με την είσοδο της εικόνας στο Ναό και «επί ένα εικοσιτετράωρο συνεχώς οι παπάδες δεν σταμάτησαν να ψέλνουν ομαδικές Παρακλήσεις των πιστών, ενώ άλλοι μεταλάμβαναν των Αχράντων Μυστηρίων. Μετά τις πρώτες ώρες από την άφιξη της Προυσιώτισσας στην πόλη, το κακό είχε σταματήσει. Οι άρρωστοι, και οι κατάκοιτοι ακόμα που δεν μπορούσαν να σηκωθούν από το κρεββάτι, τώρα κατά δεκάδες, τελείως υγιείς, έσπευδαν στην Αγία Τριάδα για να ευχαριστήσουν την Μεγαλόχαρη. Το θαύμα είχε συντελεσθή ομαδικά. Η ζωή στο Αγρίνιο ξανάρχιζε να παίρνη το ρυθμό της.»
25 Οκτωβρίου 1925
Την Κυριακή 25 Οκτωβρίου του 1925 πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα δημοτικές εκλογές, οι οποίες ανέδειξαν νικητή στο Αγρίνιο τον Αντρέα Παναγόπουλο, Έκλεισε με αυτόν τον τρόπο μια περίοδο της τοπικής αυτοδιοίκησης που την χαρακτήρισαν τα άρθρα του ν. ΔΝΖ, ο οποίος, εκτός του άλλων αλλαγών που έφερε, «ήθελε» και το Δήμο Αγρινίου… Κοινότητα. Ο κοινοτάρχης Θανάσης Τσακανίκας λοιπόν παρέδωσε στο Δήμαρχο Αγρινίου Ανδρέα Παναγόπουλο, ο οποίος παρέλαβε ένα μεγάλο χωριό και παρέδωσε έναν οργανωμένο και αξιόλογο για την εποχή του Δήμο.
25 Οκτώβριου 1940
Το πρωί της 25ης Οκτωβρίου, το 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων, που είχε την έδρα του στο Μεσολόγγι, ξεκίνησε την πορεία του για το μέτωπο. Η παρατακτή δύναμη του Συντάγματος ήταν 2.800 οπλίτες και 103 αξιωματικοί. Αποτελούνταν από 9 λόχους Πεζικού (που ανήκαν στο Ι, ΙΙ και ΙΙΙ Τάγμα), 3 λόχους πολυβόλων, έναν λόχο όλμων και 950 μεταγωγικά. Διέθετε επίσης ιερέα και οδοντίατρο, αλλά και γιατρό για το κάθε Τάγμα. Πρώτος σταθμός ήταν το Αγρίνιο, το οποίο προβλεπόταν ως Κέντρο Ανεφοδιασμού Πυρομαχικών του Μετώπου της Ηπείρου. Η μεταφορά του Συντάγματος έγινε σιδηροδρομικώς για τους οπλίτες και οδικώς για τα μεταγωγικά, υπό καταρρακτώδη βροχή. Η μετακίνηση στο Αγρίνιο ολοκληρώθηκε την επομένη. (Ιπ. Μπιρμπίλης, 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου, Αρχείο Αγρινίου, τεύχος 20, σελ. 3-4)
25 Οκτώβριου 1946
Η Παπαστράτος ΑΒΕΣ βάζει στην κυκλοφορία το Παπαστράτος Νο 5, το οποίο παράγεται αποκλειστικά και μόνο με καπνά του Αγρινίου.
Είναι το περίφημο και σπάνιο κίτρινο κουτί… Κι αυτή είναι η πρώτη του Διαφήμιση.
«Φέρομεν εις γνώσιν του καπνιστικού κοινού ότι η συγκέντρωσις επαρκών ποσοτήτων εκλεκτών καπνών Αγρινίου μας έδωσε τη δυνατότητα να παρασκευάσωμεν ένα πραγματικά εκλεκτό σιγαρέττο, το οποίον χωρίς υπερβολή, δύνατι να συγκριθή επιτυχώς με τα καλύτερα προπολεμικά. Με την διαπίστωσιν αυτή θέτομεν εις την κατανάλωσιν τα σιγαρέττα μας. No 5 (ΚΟΥΤΙ ΚΙΤΡΙΝΟ) – ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΤΙ 22 ΣΙΓΑΡΕΤΤΩΝ ΔΡ. 1700 – ΜΙΚΡΟ ΠΛΑΚΕ 11 ΣΙΓΑΡΕΤΤΩΝ ΔΡ 900»
Αυτά τα πακέτα πάρα πολύ εύκολα απέκτησαν μια χρηστική αξία για την οποία μπορεί να μην είχαν σχεδιαστεί, αλλά οι ανάγκες της καθημερινότητας των ανθρώπων της εποχής τους βρήκαν και στις δύο μεγάλες επιφάνειες τους εξαιρετικά χρήσιμα εργαλεία για να σημειώσουν όσα δεν έπρεπε να ξεχάσουν. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της χρήσης τους, για όσους δεν το ζήσανε, είναι μια κούτα σημειωματάρια του Γιάννη Ρίτσου. Μια κούτα με πακέτα τσιγάρων, κασετίνες Άσσος Παπαστράτος και Παπαστράτος Νο 5, όπου ο ποιητής σημειώνε τα πάντα… καθημερινές σκέψεις, λογαριασμούς, τηλέφωνα, βιβλιογραφικές παραπομπές, καταλόγους μεταφραστών και μελετητών του και που σήμερα βρίσκεται στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.
