Περί της ιστορίας
του Τάγματος Ασφαλείας Αγρινίου
ΕισαγωγήΑπό της 21ης Φεβρουαρίου 1944, ότε συνεκροτήθη,
μέχρι της 14ης Σεπτεμβρίου 1944, ότε διελύθη
του Λευτέρη Τηλιγάδα
«Κρίνεται απαραίτητο να πάψει επιτέλους η ιστορία του ένοπλου δοσιλογισμού να είναι θέμα ταμπού για την τοπική κοινωνία και να μελετηθούν η πολιτικοκοινωνική προέλευση, τα κίνητρα, τα αίτια και οι συνθήκες που οδήγησαν τους “άλλους” συμπατριώτες μας στην συνεργασία με τον κατακτητή, ώστε να ερμηνευθεί τόσο η χαρακτηριστική μανία που υπέδειξαν στην τέλεση των υπηρεσιακών τους καθηκόντων, όσο και το πώς εκλάμβαναν οι ίδιοι την έννοια της Αντίστασης», γράφει ο Κωνσταντίνος Μ. Σαλταούρας το Σεπτέμβριο του 2015 σε ένα άρθρο του το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα «Απελάστε το Ρατσισμό», στις 11 Σεπτεμβρίου του 2015.
Στα τέλη του 1998 η Διεύθυνση Ιστορίας του Γενικού Επιτελείου Στρατού έδωσε στη δημοσιότητα και στη δυνατότητα πολιτικής και επιστημονικής έρευνας τα αρχεία για την περίοδο της Κατοχής , του Εμφυλίου και της πρώτης μετεμφυλιακής περιόδου. Εκεί, μεταξύ άλλων σημαντικών και αξιόπιστων ιστορικών ντοκουμέντων, «διαπρέπουν», αναφορές, εκθέσεις και μαρτυρίες, αιμοσταγών ταγματασφαλιτών, αξιωματικών του εμφυλίου και πρακτόρων της εποχής, οι οποίοι επιχειρούν να διαστρεβλώσουν με αστήριχτες και ανυπόστατες κρίσεις και απόψεις γεγονότα και περιστατικά, που ακόμα και η στοιχειώδης γνώση της ιστορικής αλήθειας, αποδεικνύει το αναξιόπιστο της μαρτυρίας τους. Το γεγονός αυτό όμως, σε συνδυασμό με την ολοφάνερη προσπάθεια «ιδεολογικής ωραιοποίησης» των πράξεων τους, αναδεικνύουν το μέγεθος των εγκλημάτων τους.
Αυτά τα αρχεία, το Γ.Ε.Σ. τα απέσυρε γρήγορα, με την αιτιολόγηση ότι αρκετοί από τους πρωταγωνιστές βρίσκονταν ακόμα στη ζωή και η δημοσιοποίησή τους αναζωπύρωνε «αμαρτωλά πάθη του παρελθόντος»! Χρειάστηκαν να περάσουν οκτώ ολόκληρα χρόνια για να εκδοθούν ξανά.
Ανάμεσά τους και η έκθεση του αρχιταγματασφαλίτη, ταγματάρχη Γεωργίου Τολιόπουλου, στον οποίο έχουν αποδοθεί τα παρανόμια «σφαγέας του Αγρινίου» και «Κτηνάνθρωπος», το πρώτο για την εκτέλεση των εκατόν είκοσι (120) Αιτωλοκαρνάνων και Πρεβεζάνων, που κρατούνταν στις φυλακές της Αγίας Τριάδας τον Απρίλη του 44, και το δεύτερο για την απάνθρωπη και κτηνώδη συμπεριφορά του κατά την διάρκεια των ανακρίσεων των συλληφθέντων κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Αγρινίου από το τάγμα του Αγρινίου, ως υπόπτων για συμμετοχή στην αντίσταση.
Το «agriniostories» δημοσιεύει σήμερα σε συνέχειες από αύριο μέχρι και το Σαββάτο 9 Απριλίου ολόκληρη αυτή την αναφορά για δύο λόγους:
- 1ον Γιατί παρά την όποια «ωραιοποίηση» επιχειρείται από τον συντάκτη της παραμένει ένα κείμενο το οποίο καταγράφει πρόσωπα και γεγονότα και
- 2ον αποτελεί ένα σημαντικό αρχειακό κείμενο της πρόσφατης τοπικής μας ιστορίας.
Πριν όμως προχωρήσουμε σε αυτή καθ’ αυτή την έκθεση-αναφορά, να σημειώσουμε, πως, παρά το ότι σε μια μικρή πόλη με πληθυσμό 15.934 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 1940[2], η ύπαρξη χιλίων (1000) περίπου δοσίλογων (Οκτακόσιοι ταγματασφαλίτες και καμιά διακοσαριά χωροφύλακες και ρουφιάνοι), καθιστούσε τον πλήρη έλεγχο του πληθυσμού κάτι παραπάνω από εύκολο, η συμμετοχή στην αντίσταση κατά του ναζισμού και του φασισμού των κατοίκων του Αγρινίου, υπήρξε μαζική και καθόλου δεν υστέρησε σε αποτελεσματικότητα.
Δείτε ΕΔΩ τα κεφάλαια της αναφοράς
1.Πέρα από την γερμανική ανακοίνωση της εκτέλεσης η οποία αναφέρει τον αριθμό «120» υπάρχει και το «Μαρτυρολόγιο» της Αντίστασης το οποίο διατηρείται στα αρχεία του ΚΚΕ. | 2. Αιτωλοακαρνανική και Ευρυτανική Εγκυκλοπαίδεια.
Φωτογραφία: Παρέλαση του Τάγματος Ασφαλείας Αγρινίου
στην πλατεία Μπέλλου του Αγρινίου, ο Τολιόπουλος τρίτος από αριστερά
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Μαρτυρίες με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί ή στο Posted in Μαρτυρίες