Η coca-cola μπορεί να πηγαίνει με όλα
αλλά σίγουρα όχι και ως χορηγία σε μνημείο
- γράφει ο provocatorας
Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι, εκτός από το χθες, υπάρχει και το σήμερα.
Είναι κατάσταση τώρα αυτή;
Πού θα καθίσει όλος αυτός ο κόσμος που θα έρθει από την Αθήνα να πιει τον καφέ του στην πλατεία Δημοκρατίας;
Γιατί δηλαδή πρέπει να απολαμβάνει τον καφέ του με τα στεφάνια πάνω από το κεφάλι του και το θάνατο μπροστά στα μάτια του;
Τρεις μέρες το χρόνο περιμένουν να δουλέψουν και τα μαγαζιά; Να τις χάσουν κι αυτές;
Κι από την άλλη δεν είναι ντροπή, η μνήμη να είναι χορηγία της coca-cola;
Πόσο μυαλό δηλαδή, θέλει, για να σκεφτεί κάποιος ότι, η coca-cola μπορεί να πηγαίνει με όλα, αλλά σίγουρα όχι και ως χορηγία στο μνημείο!
Και εν πάση περιπτώσει, αφού δε γίνεται να πάει παραπέρα η coca-cola «, γιατί δεν σκέφτεται κανείς να πάει παραπέρα το μνημείο;
Να ελευθερωθεί ο χώρος, ρε καμάρι μου: Να ανοίξει το μάτι μας.
Δεν πρέπει κάποια στιγμή, ως κοινωνία, ως δημοτική αρχή, ως κάτι το επίσημο τέλος πάντων, να καθίσουμε και να σκεφτούμε και το συμφέρον των επαγγελματιών της πόλης; Ακόμα και τις καρέκλες τους δίνουν οι άνθρωποι για να κάτσουν όρθια τα στεφάνια!
Πόσο άλλο δηλαδή;
Κι όχι τίποτ’ άλλο, αλλά έρχονται κα΄θε χρόνο κι εκείνα τα site και τα φωτογραφίζουν όλα αυτά… και μας μαθαίνουμε και παραέξω.
«Δεν σέβονται τίποτα εκεί στο Αγρίνιο», λένε. «Ντροπή».
Μήπως πρέπει, ρε καμάρι μου, μέχρι του χρόνου να καθίσουμε να τα σκεφτούμε όλα αυτά και να κάνουμε τα κουμάντα μας, έτσι ώστε να δούμε τι θα κάνουμε και μ΄αυτή τη ρημάδα την αισθητική της μνήμης;
