Άτροπον, Σείκιλος, Χατζιδάκις και Σαββόπουλος
Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας κατά το 2ο αιώνα π.Χ.
- Επιμέλεια: Λευτέρης Τηλιγάδας
Είναι γνωστός για το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική.
«Όσον ζης φαίνου,
Μηδέν όλως συ λύπου.
Προς ολίγον εστί το ζην,
Το τέλος ο χρόνος απαιτεί».
Γέλα και γλέντα όσο ζεις,
η λύπη μη σε παίρνει.
Γιατί είναι λίγη η ζωή,
κι ο χρόνος την τελειώνει.
Λογοτεχνική μετάφραση
του Σωτήρη Κακίση :
Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του μετά το 200 π.Χ. σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη ύψους 40 cm.
Η στήλη ανακαλύφθηκε το 1883 στo Αϊδίνιο της Μ. Ασίας.
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 η στήλη χάθηκε και πολλά χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε σε έναν κήπο τουρκικού σπιτιού.
Η ιδιοκτήτρια είχε κόψει τη βάση της στήλης για να την χρησιμοποιήσει ως βάζο για λουλούδια.
Σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας στην Κοπεγχάγη, αλλά πιστά αντίγραφά του υπάρχουν σε διάφορα μουσεία. Όταν επισκέφθηκα την Ολλανδία τον περασμένο Μάιο, είδα στο Μουσείο Άλλαρντ Πίερσον του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ ένα από αυτά τα αντίγραφα μαθαίνοντας για πρώτη φορά την ύπαρξη αυτού του μοναδικού μνημείου υψηλού πολιτισμού.
Ο Γιώργος Αθασόπουλος και η Φίφη Αλεξοπούλου φέρνουν αυτό το τραγούδι στον χαοτικά δικτυωμένο κόσμο μας και τα κοινωνικά του δίκτυα διαρρέοντας στα κυκλώματα των οπτικών ινών έναν σπάνιο συνδυασμό μελωδίας και ρεαλισμού, ένα μήνυμα της χαράς της ζωής και της άφοβης και γενναίας αντιμετώπισης του θανάτου.
Τι συνδέει όμως τους Άτροπον, τον Σείκιλο τον Χατζιδάκι και τον Σαββόπουλο;
Θα το μάθετε αν δείτε το παρακάτω βίντεο:
