Η αποκατάσταση του Τρικούπη

«…προτείνω την επαναφοράν
του ονόματος του Χαρίλαου Τρικούπη
εις την οδόν την άγουσαν εις Μεσολόγγιον…»

 

Κείμενο: Λ. Τηλιγάδας

 

Στην 11η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του 1934, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 21 Απριλίου εκείνης της χρονιάς, το θέμα που είχε προκύψει με την αλλαγή της ονοματοθεσίας της οδού Χαριλάου Τρικούπη (Δες ΕΔΩ) τέθηκε πάλι στην ημερήσια διάταξη του οργάνου, για να «αποκατασταθούν» τα πράγματα, σύμφωνα με τις θέσεις και τις αντιλήψεις της νέας Δημοτικής Αρχής του Δημήτρη Βότση, που είχε προκύψει από τις εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς.

Η ημερήσια διάταξη είχε έξι θέματα, εκ των οποίων το τρίτο ανέφερε κατά λέξη: «Συζήτησις επί της επιβληθείσης προτάσεως αναφορικώς με την ανάκλησιν των υπ’ αρίθμ. 7 και 18 πράξεων του τέως Δημοτικού Συμβουλίου, των σχετικών με την ληφθείσαν απόφασιν δια των τέως Δήμαρχον και την μετονομασίαν των οδών».

Πριν την έναρξη της συζήτησης ο Πρόεδρος του οργάνου Μιλτιάδης Τζάνης ενημέρωσε το Σώμα για το περιεχόμενο μιας επιστολής του καθηγητή του Γυμνασίου της πόλης Δημήτρη Βρέττα, ο οποίος ζητούσε να αποδοθεί η «δέουσα» τιμή στον ήρωα του Πολέμου Βασίλη Παπαγιάννη, ο οποίος αν και τιμήθηκε με την ονοματοδοσία και ονοματοθεσία ενός δρόμου, αυτός ήταν τόσο απόκεντρος που, κατά τον Βρέττα, κάθε άλλο παρά τιμή «περιποιούσε».

Αμέσως μετά, το λόγο πήρε ο Δήμαρχος Δημήτρης Βότσης, ο οποίος ανέπτυξε την ιστορική χρησιμότητα της ονοματαθεσίας των δρόμων μιας πόλης και αναφέρθηκε στις «αδικίες», που κατά τη γνώμη του είχαν πραγματοποιηθεί κατά τα προηγούμενα χρόνια πάνω στο θέμα αυτό. Υπογράμμισε την υποτίμηση που επιφύλαξε η προηγούμενη σύνθεση του οργάνου σε σημαντικούς αγρινιώτες που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα, όπως ο Βασίλης Παπαγιάννης και ο Γιώργος Καζαντζής, συμφωνώντας με το περιεχόμενο της επιστολής Βρέττα.

Μπαίνοντας κατόπιν στο καυτό θέμα της ημερήσιας διάταξης, είπε, ότι η παράταξη του δεν επιθυμεί να κρίνει το έργο του Παναγόπουλου, αφού, μόλις πρόσφατα, το έκρινε ο λαός της πόλης. «Τα 3/4 των εκλογέων», είπε, «αποφάνθηκε ότι δεν διοίκησε καλώς. Γι αυτό δεν έπρεπε να μετονομασθεί η οδός Χαριλάου Τρικούπη». Ήμουν σίγουρος, συνέχισε, ότι αν Παναγόπουλος γνώριζε τις προθέσεις των μελών της πλειοψηφίας του προηγούμενου Συμβουλίου, θα προσπαθούσε να την «αναχαιτίσει». «Δυστυχώς όμως τα γεγονότα τον διέψευσαν» υπογράμμισε, «αφού το ιδιωτικό γραφείο του Παναγόπουλου όταν είδε ότι δεν διατέθηκε η πίστωση για τις πινακίδες, ανέλαβε αυτό τη δαπάνη. Και οι πινακίδες τοποθετήθηκαν. «Αν δεν παρενέβαινα», παρατήρησε, «να καθησυχάσω τους συμπολίτες μας, αυτές οι πινακίδες δεν θα υπήρχαν. «Θα ελάμβανον δε χώραν και ζωηρά επεισόδια».

Αναφέρθηκε κατόπιν στα αρνητικά σχόλια του τοπικού, εθνικού, καθώς και του ξένου τύπου για το γεγονός και κατέληξε στην παρακάτω πρόταση:

«Απ’ όλα τ’ ανωτέρω, Κύριοι, προτείνω την επαναφοράν του ονόματος του Χαρ. Τρικούπη εις την οδόν την άγουσαν εις Μεσολόγγιον, καθώς και την επαναφοράν του ονόματος της 11ης Ιουνίου, εις ην ήτο πρότερον. Προτείνω επίσης η οδός, Β. Παπαγιάννη, μετονομασθή σε οδό Αγρίου και η οδός Αγρίου, σε οδός Β. Παπαγιάννη. Προτείνω επίσης, η οδός Ευγενίου να μετονομασθή σε οδό Καζαντζή. Θα πρότεινα δε αφ’ ου τιμώμεν τους εθνικούς ήρωας και ευεργέτας να τιμήσωμεν και τους άνδρας της φιλανθρωπίας μεταξύ των οποίων καταλέγεται και ο αείμνηστος συμπολίτης μας Δημήτριος Μπουκογιάννης, διατελέσας επί μακρόν Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το όνομα τούτου να δοθή εις την πάροδον των οδών «Αδελφών Παπαστράτου» και «Δημητρίου Σταϊκου», την από οικίας Κ. Πιπερίγκου μέχρις οικίας Κόκκαλη άγουσαν». Και κατέληξε: «Επιθυμούμε προς τούτοις να δηλώσωμεν, ότι δεν κινούμεθα εις την εισήγησίν μας αυτήν από πνεύμα αντιπολιτευτικόν προς τον κ. Παναγόπουλον. Θέλομεν να αποδοθεί το όνομα του Τρικούπη εις την ίδιαν οδόν, ώστε να εξαλείψωμεν την μομφήν ,που μας απέδωσε ολόκληρον το Πανελλήνιον. Θα επρότεινα δε επειδή ο κ. Παναγόπουλος ζή, να αφήσωμεν την ονομασίαν οδού με το όνομά του, δι’ άλλοτε, όταν θα μελετήσωμεν και θα αποφασίσωμεν την αναθεώρησιν της γενομένης ονομασίας των οδών».

Ακολούθησε συζήτηση στην οποία πήραν μέρος αρκετοί με τον Κ. Μέξη να στηρίζει με μια εκτενή τοποθέτηση την απόφαση του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου.

Τελικά στην ονομαστική ψηφοφορία που έγινε υπέρ της πρότασης Βότση ψήφισαν οι: Κ. Καλαμάρας, Γ. Λουρόπουλος, Π. Σκαλίγκος, Β. Παπαϊωάννου, Σ. Αυδής, Γ. Σταθόπουλος, Ηλ. Ηλιού, Α. Ρήκας, Χρ. Καρράς, Γ. Σίσκος και Μ. Τζάνης (Πρόεδρος). Κατά της εισήγησης ψήφισαν οι: Κ. Μέξης, Α. Παπαλέξης, Α. Τζάνης, Ηλ. Σαγεώργης, Κ. Κιτσοπάνος και Ν. Καρμανίδης (Τελικό αποτέλεσμα: 11 υπέρ, 6 κατά ). Ως εκ τούτο ανακλήθηκε η αποφάση 7 περί μετονομασίας της οδού Χαρ. Τρικούπη σε Ανδρέα Παναγοπούλου και αποφασίστηκε να ονομασθεί πάλι Χαρ. Τρικούπη. Ανακλήθηκε επίσης η απόφαση που αφορούσε στην ανάρτηση της εικόνας του Παναγόπουλου στο Δημαρχιακό Γραφείο και να αναρτηθεί στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου βρίσκονταν και οι προσωπογραφίες και των άλλων πρώην Δημάρχων. Αποφασίστηκε επίσης κατά πλειοψηφία να ονομασθεί η οδός που οδηγούσε από την πλατεία Στράτου μέχρι την πλατεία Χατζοπούλου, οδός 11ης Ιουνίου, όπως και πριν.

 

Φωτογραφία: Ο Δήμαρχος Αγρινίου Δημήτρης Βότσης
(τρίτος από αριστερά) και ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου
Μιλτιάδης Τζάνης (πρώτος από αριστερά) στο Πάρκο.
Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα Μαρτυρίες
με click πάνω στην κάρτα που ακολουθεί
ή στο Posted in Μαρτυρίες

One thought on “Η αποκατάσταση του Τρικούπη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *